มาเล่าต่อ กับแฟนคนเก่า คนดี คนเดิม เพิ่มเติมคือ ภาระพัวพันกันมากขึ้นหลายอย่าง
ความเห็นส่วนตัว : คนทั่วๆไปที่มีทัศนคติและความคิดทางการบริหารจัดการเงินไม่ดี จะมีปัญหาเรื่องเงินอยู่เรื่อยๆ แม้จะหารายได้ต่อเดือนได้มาก ตรงกันข้ามถึงเราจะเป็นแค่ พนง ประจำเงินเดือนน้อย แต่ถ้ารู้จักหา รู้จักเก็บ ใช้เป็น จะมีชีวิตที่สบายกว่ามาก
ฉันทำงานประจำ และช่วยธุรกิจส่วนตัวแฟน
วันนี้ฉันถามแฟน โดยพิมพ์ส่ง Line ไปให้ ว่า
“พี่ หนูถามพี่อย่างสิ ทุกวันนี้ที่เราคบกันอยู่นี้ ใจพี่เป็นยังไง รู้สึกยังไงกับหนูคะ หนูรู้สึกว่าเราเหมือน เพื่อน ร่วมงานกัน มาทำงานด้วยกัน คุยกันแต่เรื่องงาน ปรึกษางานกัน พอหมดเรื่องงาน เราก็ต่างมีชีวิตส่วนตัวของตัวเอง ไม่รู้สึกว่า เราคือแฟน กันเลย เราไม่คุย ไม่ถามกัน เรื่องอื่นนอกจากเรื่องงาน ไม่คุยกันเรื่องอนาคตร่วมกัน เราไม่เที่ยวด้วยกัน เราไม่มีเวลาสบายๆด้วยกัน เราไม่เหมือนแฟนกัน เราเหมือนเพื่อนกันคนหนึ่ง”
เขาตอบมาว่า “ งั้นเวลามีปัญหาเรื่องงานจะคุยกันไหม เรื่องงานเราคุยอะไรกันบ้าง เป็นแฟนกันเขาคุยอะไรกันหรอ เขาคุยแต่เรื่องความสุขความสบายใจใช่ไหม แยกแยะได้ขนาดนั้นหรอ
ปัญหาของเรามันชอบเกิดตอนฝืดๆ
แล้วก็เกิดความคิดขึ้นหลายๆอย่าง”
เวลาที่ธุรกิจเขาราบรื่น เขาจะจ่ายเงินให้ฉันเพื่อตอบแทนที่ช่วยงานเขา ส่วนตัวเขาก็ไปออกทริปกับเพื่อน ไปเที่ยวกับเพื่อน ๆของเขา
คือ… เราไม่เที่ยวด้วยกันมา 5 ปีล่ะ เพราะเขาบอกว่า ฉันเป็นคนที่เที่ยวด้วยไม่สนุก เราเลยไม่เคยชวนกันไปไหน เขาก็ไปของเขา ฉันก็ไปของฉัน และฉันก็ไม่คิดว่าเราจะไปกันรอดอ่ะนะ เลยไม่อยากจะอะไรมากมาย ต่างคนต่างใช้ชีวิตของตัวเองเถอะ
วันนี้ อายุเราก็มากขึ้น ทำไมเราต้องมาทนกับอะไรที่อึดอัดแบบนี้ด้วย ทำไมต้องอยู่ฟังอะไรที่ไม่สบายหู ทำไมต้องอยู่กับอะไรที่บั่นทอนจิตใจ เวลาเขาพูดให้เรา มันลดทอนคุณค่าเราจังว่ะ เช่น เราไม่รู้จักคิดหน้าคิดหลัง เรื่องอยากปรับปรุงบ้าน ทั้งที่ตัวเขาเองเป็นคนเรียกช่างมาทำเอง กลับเป็นเราซะงั้นที่อยากทำ โบ้ยให้เราหาเงินมาจ่ายค่าช่างค่าของ
และไอ้นิสัยชอบตะคอก ชอบพูดดุเราต่อหน้าคนอื่น ทำไมชอบทำจัง บอกหลายครั้งว่าไม่ชอบแต่เขาก็ยังทำ นิสัยไม่ดีเลย แล้วเราทนทำไม
ไม่ได้จะทนอะไรหรอกนะ บอกเลิกเขาก็ไม่เลิก ยังมาว่าเราคิดน้อย คิดสั้น ตอนนี้อารมณ์แบบว่า กูไม่พูดล่ะ พูดไปหมดล่ะ พอเราพูดสิ่งที่อึดอัดก็ว่าเรา และไม่มีประโยชน์อะไรเลย
เปลืองน้ำลายจัง
คือเขา Toxic กับฉันมาตลอดที่คบกัน และพักหลังนี้ ฉันก็เป็น Toxic ในชีวิตเขาด้วย เช่นกัน เพราะฉันไม่เห็นความจำเป็นที่ ต้องทนอะไรที่ไม่ชอบ ให้อะไรฉันมาฉันก็คืนให้แบบนั้นล่ะ Toxic ฉันมาก่อนเอง งั้นก็ลองได้ฉันเป็น Toxic บ้าง
การออกจากความสัมพันธ์ บางจังหวะมันก็ไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยากเกินที่จะทำ
ปีนี้ฉัน 36 ปีแล้ว ฉันอยากมีคนที่เป็นพลังงานดีๆให้กันและกัน เป็นครอบครัวและใช้เวลา Balance งานและครอบครัว เที่ยวด้วยกันบ้าง ทานข้าวด้วยกันบ้าง มีเวลาได้พูดคุยกันสบายๆ เติมพลังดีๆให้กันก่อนจะออกไปสู้ปัญหาต่อ สู้ไป สร้างไปด้วยกัน แบบนั้น เหนื่อยก็พร้อมอ่ะ เป็นกำลังใจดีๆให้กัน เคียงข้างกันไป ไม่ใช่ว่า วันๆเอาแต่พ่นคำว่าร้ายต่างๆ แล้วมาบอกว่าเพื่อให้ฉันปรับปรุงตัว พัฒนาตัวเอง เหอะๆ คำที่พ่นออกมามันล้วนแต่ลดคุณค่าเรา ทั้งนั้น ไม่เคยถามไถ่ บางวันก็ไม่เห็นหน้า ไม่มีแม้ข้อความส่งหา เรื่องโทรหาอย่าได้ไปหวัง จะดีใจหรือเสียใจก่อนดี ที่ออกจากจุดนี้ไม่ได้ สักที ทำได้แค่เป็นอากาศธาตุของกันและกัน
ชีวิตจริงของการมีแฟนที่ไม่ขอเราแต่งงานสักที
ความเห็นส่วนตัว : คนทั่วๆไปที่มีทัศนคติและความคิดทางการบริหารจัดการเงินไม่ดี จะมีปัญหาเรื่องเงินอยู่เรื่อยๆ แม้จะหารายได้ต่อเดือนได้มาก ตรงกันข้ามถึงเราจะเป็นแค่ พนง ประจำเงินเดือนน้อย แต่ถ้ารู้จักหา รู้จักเก็บ ใช้เป็น จะมีชีวิตที่สบายกว่ามาก
ฉันทำงานประจำ และช่วยธุรกิจส่วนตัวแฟน
วันนี้ฉันถามแฟน โดยพิมพ์ส่ง Line ไปให้ ว่า
“พี่ หนูถามพี่อย่างสิ ทุกวันนี้ที่เราคบกันอยู่นี้ ใจพี่เป็นยังไง รู้สึกยังไงกับหนูคะ หนูรู้สึกว่าเราเหมือน เพื่อน ร่วมงานกัน มาทำงานด้วยกัน คุยกันแต่เรื่องงาน ปรึกษางานกัน พอหมดเรื่องงาน เราก็ต่างมีชีวิตส่วนตัวของตัวเอง ไม่รู้สึกว่า เราคือแฟน กันเลย เราไม่คุย ไม่ถามกัน เรื่องอื่นนอกจากเรื่องงาน ไม่คุยกันเรื่องอนาคตร่วมกัน เราไม่เที่ยวด้วยกัน เราไม่มีเวลาสบายๆด้วยกัน เราไม่เหมือนแฟนกัน เราเหมือนเพื่อนกันคนหนึ่ง”
เขาตอบมาว่า “ งั้นเวลามีปัญหาเรื่องงานจะคุยกันไหม เรื่องงานเราคุยอะไรกันบ้าง เป็นแฟนกันเขาคุยอะไรกันหรอ เขาคุยแต่เรื่องความสุขความสบายใจใช่ไหม แยกแยะได้ขนาดนั้นหรอ
ปัญหาของเรามันชอบเกิดตอนฝืดๆ
แล้วก็เกิดความคิดขึ้นหลายๆอย่าง”
เวลาที่ธุรกิจเขาราบรื่น เขาจะจ่ายเงินให้ฉันเพื่อตอบแทนที่ช่วยงานเขา ส่วนตัวเขาก็ไปออกทริปกับเพื่อน ไปเที่ยวกับเพื่อน ๆของเขา
คือ… เราไม่เที่ยวด้วยกันมา 5 ปีล่ะ เพราะเขาบอกว่า ฉันเป็นคนที่เที่ยวด้วยไม่สนุก เราเลยไม่เคยชวนกันไปไหน เขาก็ไปของเขา ฉันก็ไปของฉัน และฉันก็ไม่คิดว่าเราจะไปกันรอดอ่ะนะ เลยไม่อยากจะอะไรมากมาย ต่างคนต่างใช้ชีวิตของตัวเองเถอะ
วันนี้ อายุเราก็มากขึ้น ทำไมเราต้องมาทนกับอะไรที่อึดอัดแบบนี้ด้วย ทำไมต้องอยู่ฟังอะไรที่ไม่สบายหู ทำไมต้องอยู่กับอะไรที่บั่นทอนจิตใจ เวลาเขาพูดให้เรา มันลดทอนคุณค่าเราจังว่ะ เช่น เราไม่รู้จักคิดหน้าคิดหลัง เรื่องอยากปรับปรุงบ้าน ทั้งที่ตัวเขาเองเป็นคนเรียกช่างมาทำเอง กลับเป็นเราซะงั้นที่อยากทำ โบ้ยให้เราหาเงินมาจ่ายค่าช่างค่าของ
และไอ้นิสัยชอบตะคอก ชอบพูดดุเราต่อหน้าคนอื่น ทำไมชอบทำจัง บอกหลายครั้งว่าไม่ชอบแต่เขาก็ยังทำ นิสัยไม่ดีเลย แล้วเราทนทำไม
ไม่ได้จะทนอะไรหรอกนะ บอกเลิกเขาก็ไม่เลิก ยังมาว่าเราคิดน้อย คิดสั้น ตอนนี้อารมณ์แบบว่า กูไม่พูดล่ะ พูดไปหมดล่ะ พอเราพูดสิ่งที่อึดอัดก็ว่าเรา และไม่มีประโยชน์อะไรเลย
เปลืองน้ำลายจัง
คือเขา Toxic กับฉันมาตลอดที่คบกัน และพักหลังนี้ ฉันก็เป็น Toxic ในชีวิตเขาด้วย เช่นกัน เพราะฉันไม่เห็นความจำเป็นที่ ต้องทนอะไรที่ไม่ชอบ ให้อะไรฉันมาฉันก็คืนให้แบบนั้นล่ะ Toxic ฉันมาก่อนเอง งั้นก็ลองได้ฉันเป็น Toxic บ้าง
การออกจากความสัมพันธ์ บางจังหวะมันก็ไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยากเกินที่จะทำ
ปีนี้ฉัน 36 ปีแล้ว ฉันอยากมีคนที่เป็นพลังงานดีๆให้กันและกัน เป็นครอบครัวและใช้เวลา Balance งานและครอบครัว เที่ยวด้วยกันบ้าง ทานข้าวด้วยกันบ้าง มีเวลาได้พูดคุยกันสบายๆ เติมพลังดีๆให้กันก่อนจะออกไปสู้ปัญหาต่อ สู้ไป สร้างไปด้วยกัน แบบนั้น เหนื่อยก็พร้อมอ่ะ เป็นกำลังใจดีๆให้กัน เคียงข้างกันไป ไม่ใช่ว่า วันๆเอาแต่พ่นคำว่าร้ายต่างๆ แล้วมาบอกว่าเพื่อให้ฉันปรับปรุงตัว พัฒนาตัวเอง เหอะๆ คำที่พ่นออกมามันล้วนแต่ลดคุณค่าเรา ทั้งนั้น ไม่เคยถามไถ่ บางวันก็ไม่เห็นหน้า ไม่มีแม้ข้อความส่งหา เรื่องโทรหาอย่าได้ไปหวัง จะดีใจหรือเสียใจก่อนดี ที่ออกจากจุดนี้ไม่ได้ สักที ทำได้แค่เป็นอากาศธาตุของกันและกัน