คือผมเป็นนักเรียนสายการเรียนวิทย์-คณิต-Ai ที่สถาบันการศึกษาแห่งหนึ่ง(คุณพ่อคุณแม่พูดแกมบังคับให้เข้าสายการเรียนนี้) แล้วผมดันติดโควต้านักเรียนจริงๆ ผมทนเรียนมาได้ 1 ปี ตอนนี้ผมอยู่ม.5 แล้ว เกรดผมอยู่ในเกณฑ์ที่ดี แต่พอยิ่งเรียนก็ทำให้ผมรู้ว่าผมคำนวณเลขไม่ได้เลย แค่คุยการง่ายผมยังต้องใช้เครื่องคิดเลขเกรดวิชาคณิตศาสตร์กับฟิสิกส์ผมแย่มากแต่ก็มีวิชาอื่นมาช่วย
คุณพ่อคุณแม่ผมอยากให้ผมติดมหาลัยโดยมีทุนการศึกษาเพราะทางบ้านมีปัญหาเรื่องเงิน แล้วผมต้องการสอบติดมหาลัยในรอบพอร์ตฟอลิโอ(ผมจะเข้าสถาปัตย์นะครับ) เพราะถ้าให้ไปสอบผมจะไม่รอดเอาแน่ๆ คุณพ่อคุณแม่คาดหวังกับผมเอาไว้มาก เพราะพี่ชายผมเป็นคนเรียนไม่เก่ง แต่พ่อแม่ก็สนับสนุนเขาในทางของเขา แต่กลับผมที่มีความสามารถด้านศิลปะพวกเขากลับไม่สนับสนุนผมเท่าพี่ชาย แต่ผมก็เข้าใจพวกเขา ผมเป็นคนที่มีความสามารถด้านศิลปะมาก แต่นอกจากนั้นผมก็ทำอะไรไม่ได้เลย ผมบังคับให้ตัวเองเรียนคณิตศาสตร์เพิ่มทางออนไลน์เพราะผมไม่มีเงินไปเรียนพิเศษ+กับผมต้องเอาเวลาไปทำพอร์ตฟอลิโอ แต่ยิ่งเรียนก็ไม่เข้าใจ ที่บ้านเวลามีปัญหาจะชอบมาระบายให้ผมฟัง แล้วก็บอกว่าไม่ต้องเครียดนะลูก ผมมีภาวะโรคซึมเศร้าครูที่โรงเรียนบางคนรู้คุณพ่อคุณแม่รู้แต่เมินเฉย พวกเขาเคยบอกกับผมว่าพวกเขาไม่เข้าใจ ที่โรงเรียนผมไม่มีเพื่อนสนิทที่คอยปรึกษาปัญหาได้ มีแต่เพื่อนที่อยู่ในงานกลุ่มเดียวกัน และยังมีเพื่อนที่ไม่ชอบผมเพราะเหตุการณ์เข้าใจผิดอยู่ในห้องครับ ผมอยากปรึกษาทุกคนทั้งปัญหาการเรียนและปัญหาชีวิต ผมควรจะทำยังไงต่อดีครับ (แนะแนวทางวิธีหาเพื่อนให้ผมก็ได้นะครับ)
ผมเป็นนร.สายวิทย์-คณิต แต่คำนวณเลยและจำสูตรไม่ได้เลย+ปัญหาชีวิต ควรทำยังไงต่อดีครับ
คุณพ่อคุณแม่ผมอยากให้ผมติดมหาลัยโดยมีทุนการศึกษาเพราะทางบ้านมีปัญหาเรื่องเงิน แล้วผมต้องการสอบติดมหาลัยในรอบพอร์ตฟอลิโอ(ผมจะเข้าสถาปัตย์นะครับ) เพราะถ้าให้ไปสอบผมจะไม่รอดเอาแน่ๆ คุณพ่อคุณแม่คาดหวังกับผมเอาไว้มาก เพราะพี่ชายผมเป็นคนเรียนไม่เก่ง แต่พ่อแม่ก็สนับสนุนเขาในทางของเขา แต่กลับผมที่มีความสามารถด้านศิลปะพวกเขากลับไม่สนับสนุนผมเท่าพี่ชาย แต่ผมก็เข้าใจพวกเขา ผมเป็นคนที่มีความสามารถด้านศิลปะมาก แต่นอกจากนั้นผมก็ทำอะไรไม่ได้เลย ผมบังคับให้ตัวเองเรียนคณิตศาสตร์เพิ่มทางออนไลน์เพราะผมไม่มีเงินไปเรียนพิเศษ+กับผมต้องเอาเวลาไปทำพอร์ตฟอลิโอ แต่ยิ่งเรียนก็ไม่เข้าใจ ที่บ้านเวลามีปัญหาจะชอบมาระบายให้ผมฟัง แล้วก็บอกว่าไม่ต้องเครียดนะลูก ผมมีภาวะโรคซึมเศร้าครูที่โรงเรียนบางคนรู้คุณพ่อคุณแม่รู้แต่เมินเฉย พวกเขาเคยบอกกับผมว่าพวกเขาไม่เข้าใจ ที่โรงเรียนผมไม่มีเพื่อนสนิทที่คอยปรึกษาปัญหาได้ มีแต่เพื่อนที่อยู่ในงานกลุ่มเดียวกัน และยังมีเพื่อนที่ไม่ชอบผมเพราะเหตุการณ์เข้าใจผิดอยู่ในห้องครับ ผมอยากปรึกษาทุกคนทั้งปัญหาการเรียนและปัญหาชีวิต ผมควรจะทำยังไงต่อดีครับ (แนะแนวทางวิธีหาเพื่อนให้ผมก็ได้นะครับ)