สวัสดีครับผม เรื่องราวนี้เกิดตอนผมเรียนมหาวิทยาลัยนะครับ WWE หมายความว่าความสัมพันธ์คล้ายแฟนกัน แต่ไม่ใช่แฟน เรื่องราวมีอยู่ว่า ผมกับนามสมมุติว่า (แอน) มันเริ่มขึ้นมาตอนเปิดเทอมของมอผม ซึ่งตอนนั้นเป็นช่วงออนไซต์หลังจากโควิด เลยได้รู้จักกัน และสนิทกันระดับหนึ่ง ไปไหนมาไหนก็ไปด้วยตลอดด้วยความที่แอนเพื่อนน้อย ส่วนผมเพื่อนเยอะระดับนึง เพราะผมทำงานสโมสรนิสิต หลังจากที่รู้จักสังคมกันและกัน เรื่องเรียนก็ทำงานด้วยกันปรึกษากันบ่อย ซึ่งมีวันนึงแอนขอมานอนด้วยเพราะว่าเมาตอนนั้นแอนไปเที่ยวแล้วกลับหอตัวเองไม่ได้เพราะไกลแถมสติไม่ค่อยมี ผมเลยกลัวว่าจะเกิดอันตราย สถานที่ปาร์ตี้นั้นอยู่ไม่ไกลจากหอผมมาก ฉนั้นผมเลยให้เพื่อนคนนี้มานอนด้วยได้ เช้ามาเลยให้แอนกลับไปหอตัวเอง ที่ค่อยข้างไกล ด้วยความเฟรนด์ลี่ของผมแอนเลยไปมาหาผมบ่อย ด้วยความที่ผมเป็น introvert แต่ทำงานในสังคมผมจึงค่อยข้างเหนื่อยเวลาพบผู้คน ผมพอแอนมาหาบ่อยผมเลยไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารการกิน แต่สถานะเราก็แค่เพื่อนต่างเพศที่สนิทกันเฉยๆ บางครั้งก็หอบข้าวขอบของ พาเพื่อนใหม่แอนมาทำความรู้จักผม โดนทักประจำว่าแฟนป่ะเนี่ย คบกันก็บอกกันด้วยนะ แต่ที่จริงก็ตอบไปตามตรงว่าเพื่อนกัน ส่วนตัวผมเป็นคนที่รักเพื่อนมาก เวลาเดือดร้อนหรือมีปัญหาก็จะมีผมนี่แหละที่รับหน้าให้ เนื่องจากผมกำหนดบริหารเวลาตัวเองตลอดซึ่งการแบ่งเวลาว่างนั้น หาได้เสมอ เป็นที่ปรึกษาได้บ้างบางเวลา เวลาแอนไม่มีกินผมก็ทำอาหารไว้ตอบแทนเสมอ ฉนั้นผมเลยกังวลว่า เวลาแอนมีแฟนจะทำแบบนี้ไม่ได้แล้วนะ เพราะว่าเป็นเพื่อนสนิทต่างเพศที่รู้จักมาเป็นปีกว่าๆ เรื่องหลังจากนี้ติดเรทนะครับ เราสองคนเกือบได้มีอะไรกันแต่ผมไม่ต้องการ เลยให้ได้แต่ใจ เห้ยว่าไม่ได้นะ เลยให้จับเล็กน้อยแล้วก็จากกันไปหาที่ปรับอารมณ์ จบแล้วครับเรื่องของผม ผมอาจอธิบายงงๆนิดนึงนะครับ ขออภัยในบางคำที่ไม่สุขภาพ