สวัสดีค่ะนี่เป็นการเขียนกระทู้ครั้งแรกของหนู ผิดถูกยังไงขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
คือหนูมีเรื่องอยากปรึกษาพี่ๆในพันทิปค่ะ หนูกับแฟนได้เริ่มต้นทำธุรกิจขายเสื้อมือสองด้วยกันแต่เนื่องจากตอนนั้นเรายังเรียนอยู่ทั้งคู่ แต่หนูพอจะมีเงินเก็บอยู่บ้างเพราะเป็นคนชอบเก็บออมตั้งแต่เด็กๆจากค่าขนมบ้าง แต่แฟนหนูคือมีแค่พอใช้จ่ายเดือนชนเดือนค่ะเพราะมีรายรับแค่ค่าขนมจากพี่ๆ ดังนั้นการเริ่มต้นทำธุรกิจนี้ของเราทั้งคู่เลยเริ่มจากเงินหนูแค่คนเดียว เราซื้อเสื้อมือสองมาและขายไป ตอนนั้นหนูเป็นคนจัดการรายรับรายจ่ายจากการขายเสื้อ ขายดีมากค่ะ เริ่มมีเงินเก็บเรื่อยๆ เราเริ่มลงทุนเป็นจำนวนเงินเพิ่มมากขึ้นค่ะ แต่โดนโกงได้งานไม่ตรงปก พอขายออกไปเลยจมทุนเนื่องจากขายได้กำไรน้อยกว่าทุน และช่วงนั้นช่วงโควิดด้วยค่ะจากที่แม่แฟนเป็นคนจ่ายค่าหอให้ทุกเดือน จ่ายตั้งแต่เรายังไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ เขาก็ไม่ได้จ่ายให้ เราเลยต้องเอาเงินเก็บออกมาใช้จ่ายส่วนต่างๆตรงนี้โชคดีที่มีเงินเก็บไว้ใช้ตอนฉุกเฉินค่ะ แต่เงินก็เริ่มหมดไปเรื่อยๆแต่โชคดีที่ยังมีเสื้อตัวแพงๆที่เก็บไว้ขาย ส่วนหนู ทางครอบครัวส่งให้ทุกเดือนนะคะ ดังนั้นค่ากินของเราสองคนหนูเลยเป็นคนออกทั้งหมด ของเขาแค่จ่ายจิปาถะส่วนตัวของเขานิดหน่อยก็หมดแล้วค่ะ ตอนแรกหนูก็ไม่ได้คิดอะไรนะคะเพราะคิดว่ากินด้วยกันจ่ายแค่นี้ก็ไม่เป็นไร แต่เงินส่วนตัวหนูก็ไม่ได้เหลือพอที่จะไปลงทุนเสื้อเพิ่มเลยหยุดธุรกิจไว้ก่อน พอเรียนจบเลยคิดเริ่มทำธุรกิจเสื้อกันต่อ แต่รอบนี้ต่างไปจากเดิมค่ะ เนื่องจาก เขาจะให้ลูกค้าโอนเขาบัญชีเขาและเขาจะเป็นคนจัดการซื้อเสื้อเองและจัดการเงินทั้งหมดที่ขายได้เอง ซึ่งแต่ก่อนถ้าเขาถามหนูว่าซื้อตัวนี้มาขายดีมั้ย ถ้าหนูเห็นว่าแพงเกินไปและคำนวณไว้แล้วว่าคงขายได้ไม่ถึงทุน หนูก็จะบอกว่าซื้อตัวอื่นดีกว่า แต่ตอนนี้หนูไม่มีสิทธิ์ออกความเห็นใดๆเลยค่ะ รอบล่าสุดที่กลับมาเริ่มขายเราเอาเสื้อที่เก็บไว้ออกมาขายเพื่อหาทุนก่อนค่ะ ขายได้ เกือบ5หลัก หนูเลยเสนอว่าให้แบ่งไปลงทุนนะ ราคาที่บอกให้ไปลงทุนคือ 70% และบอกให้หักเก็บ 30% จะได้มีไว้ใช้ฉุกเฉิน แต่เขากลับตอบมาว่า "ไม่" หนูเลยถามกลับไปว่าทำไม เขาอธิบายมาว่า ขายได้ก็ต้องเอาไปหมุนต่อ หมุนในที่นี้คือเอาเงินที่ขายได้ 100% ไปลงทุนต่อค่ะ ซึ่งตอนนี้เขาเอาเงินทั้งหมดไปซื้อเสื้อหมดเลยค่ะไม่เหลือกำไรเก็บเลย เพื่อนเขาที่ขายเสื้อมาด้วยกันก็เตือนบ่อยนะคะว่าเสื้อที่เขาซื้อมามันแพงเกินไป เวลาขายมันขายได้ไม่ถึงทุนซึ่งมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ หนูเลยถามเขาว่า ถ้าทำแบบนี้แล้วเมื่อไหร่จะเห็นกำไรแล้วเวลาฉุกเฉินเธอจะใช้เงินไหน ที่หนูถามกลับไปแบบนี้เพราะเวลาเขาฉุกเฉินมันเป็นหนูที่ต้องจ่ายค่ะ และถามต่อว่าทำไมหนูถึงไม่มีสิทธ์แสดงความคิดเห็นทั้งๆที่เงินทุนซื้อมาทั้งหมดมันเป็นเงินหนู เขาถามหนูกลับมาว่า ไม่มีเงินเขาซื้อเลยหรอ หนูตอบตรงนี้เลยนะคะว่ามี แต่ก่อนจะมีมันเริ่มจากเงินหนูและหนูไม่เคยได้กำไรส่วนนั้นมาคืนในเงินที่หนูลงทุนไปเลย ถ้ามีเสื้อ100ตัว เสื้อที่ใช้เงินเขาซื้อมีแค่ไม่ถึง10ตัวค่ะและทำไมเขาถึงมีเงินมาซื้อเสื้อทั้งๆที่จ่ายจิปาถะของเขาเงินก็หมดแล้ว เพราะหนูกลายเป็นคนจ่ายแทนค่ะ ทั้งค่ากินและของใช้ทั้งหมด ยังมีเรื่องครอบครัวเขาอีกนะคะแต่หนูคงไม่เอามาพูดเพราะมันคงไม่ดีกับทั้งสองฝั่ง ที่หนูอยากปรึกษาคือหนูควรทำยังไงต่อดีคะ หนูควรไปต่อกับเขาหรือพอแค่นี้ ตอนนี้เหมือนทนอยู่เพราะความผูกพันเลยค่ะ T-T
มีแฟนแบบนี้ควรไปต่อหรือพอแค่นี้?
คือหนูมีเรื่องอยากปรึกษาพี่ๆในพันทิปค่ะ หนูกับแฟนได้เริ่มต้นทำธุรกิจขายเสื้อมือสองด้วยกันแต่เนื่องจากตอนนั้นเรายังเรียนอยู่ทั้งคู่ แต่หนูพอจะมีเงินเก็บอยู่บ้างเพราะเป็นคนชอบเก็บออมตั้งแต่เด็กๆจากค่าขนมบ้าง แต่แฟนหนูคือมีแค่พอใช้จ่ายเดือนชนเดือนค่ะเพราะมีรายรับแค่ค่าขนมจากพี่ๆ ดังนั้นการเริ่มต้นทำธุรกิจนี้ของเราทั้งคู่เลยเริ่มจากเงินหนูแค่คนเดียว เราซื้อเสื้อมือสองมาและขายไป ตอนนั้นหนูเป็นคนจัดการรายรับรายจ่ายจากการขายเสื้อ ขายดีมากค่ะ เริ่มมีเงินเก็บเรื่อยๆ เราเริ่มลงทุนเป็นจำนวนเงินเพิ่มมากขึ้นค่ะ แต่โดนโกงได้งานไม่ตรงปก พอขายออกไปเลยจมทุนเนื่องจากขายได้กำไรน้อยกว่าทุน และช่วงนั้นช่วงโควิดด้วยค่ะจากที่แม่แฟนเป็นคนจ่ายค่าหอให้ทุกเดือน จ่ายตั้งแต่เรายังไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ เขาก็ไม่ได้จ่ายให้ เราเลยต้องเอาเงินเก็บออกมาใช้จ่ายส่วนต่างๆตรงนี้โชคดีที่มีเงินเก็บไว้ใช้ตอนฉุกเฉินค่ะ แต่เงินก็เริ่มหมดไปเรื่อยๆแต่โชคดีที่ยังมีเสื้อตัวแพงๆที่เก็บไว้ขาย ส่วนหนู ทางครอบครัวส่งให้ทุกเดือนนะคะ ดังนั้นค่ากินของเราสองคนหนูเลยเป็นคนออกทั้งหมด ของเขาแค่จ่ายจิปาถะส่วนตัวของเขานิดหน่อยก็หมดแล้วค่ะ ตอนแรกหนูก็ไม่ได้คิดอะไรนะคะเพราะคิดว่ากินด้วยกันจ่ายแค่นี้ก็ไม่เป็นไร แต่เงินส่วนตัวหนูก็ไม่ได้เหลือพอที่จะไปลงทุนเสื้อเพิ่มเลยหยุดธุรกิจไว้ก่อน พอเรียนจบเลยคิดเริ่มทำธุรกิจเสื้อกันต่อ แต่รอบนี้ต่างไปจากเดิมค่ะ เนื่องจาก เขาจะให้ลูกค้าโอนเขาบัญชีเขาและเขาจะเป็นคนจัดการซื้อเสื้อเองและจัดการเงินทั้งหมดที่ขายได้เอง ซึ่งแต่ก่อนถ้าเขาถามหนูว่าซื้อตัวนี้มาขายดีมั้ย ถ้าหนูเห็นว่าแพงเกินไปและคำนวณไว้แล้วว่าคงขายได้ไม่ถึงทุน หนูก็จะบอกว่าซื้อตัวอื่นดีกว่า แต่ตอนนี้หนูไม่มีสิทธิ์ออกความเห็นใดๆเลยค่ะ รอบล่าสุดที่กลับมาเริ่มขายเราเอาเสื้อที่เก็บไว้ออกมาขายเพื่อหาทุนก่อนค่ะ ขายได้ เกือบ5หลัก หนูเลยเสนอว่าให้แบ่งไปลงทุนนะ ราคาที่บอกให้ไปลงทุนคือ 70% และบอกให้หักเก็บ 30% จะได้มีไว้ใช้ฉุกเฉิน แต่เขากลับตอบมาว่า "ไม่" หนูเลยถามกลับไปว่าทำไม เขาอธิบายมาว่า ขายได้ก็ต้องเอาไปหมุนต่อ หมุนในที่นี้คือเอาเงินที่ขายได้ 100% ไปลงทุนต่อค่ะ ซึ่งตอนนี้เขาเอาเงินทั้งหมดไปซื้อเสื้อหมดเลยค่ะไม่เหลือกำไรเก็บเลย เพื่อนเขาที่ขายเสื้อมาด้วยกันก็เตือนบ่อยนะคะว่าเสื้อที่เขาซื้อมามันแพงเกินไป เวลาขายมันขายได้ไม่ถึงทุนซึ่งมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ หนูเลยถามเขาว่า ถ้าทำแบบนี้แล้วเมื่อไหร่จะเห็นกำไรแล้วเวลาฉุกเฉินเธอจะใช้เงินไหน ที่หนูถามกลับไปแบบนี้เพราะเวลาเขาฉุกเฉินมันเป็นหนูที่ต้องจ่ายค่ะ และถามต่อว่าทำไมหนูถึงไม่มีสิทธ์แสดงความคิดเห็นทั้งๆที่เงินทุนซื้อมาทั้งหมดมันเป็นเงินหนู เขาถามหนูกลับมาว่า ไม่มีเงินเขาซื้อเลยหรอ หนูตอบตรงนี้เลยนะคะว่ามี แต่ก่อนจะมีมันเริ่มจากเงินหนูและหนูไม่เคยได้กำไรส่วนนั้นมาคืนในเงินที่หนูลงทุนไปเลย ถ้ามีเสื้อ100ตัว เสื้อที่ใช้เงินเขาซื้อมีแค่ไม่ถึง10ตัวค่ะและทำไมเขาถึงมีเงินมาซื้อเสื้อทั้งๆที่จ่ายจิปาถะของเขาเงินก็หมดแล้ว เพราะหนูกลายเป็นคนจ่ายแทนค่ะ ทั้งค่ากินและของใช้ทั้งหมด ยังมีเรื่องครอบครัวเขาอีกนะคะแต่หนูคงไม่เอามาพูดเพราะมันคงไม่ดีกับทั้งสองฝั่ง ที่หนูอยากปรึกษาคือหนูควรทำยังไงต่อดีคะ หนูควรไปต่อกับเขาหรือพอแค่นี้ ตอนนี้เหมือนทนอยู่เพราะความผูกพันเลยค่ะ T-T