สมมุติว่าเราก็อบปี้ตัวเรา และคัดลอกเป็นสองคน ถามว่าใครคือตัวจริง 
สำหรับเราแล้ว ทั้งสองคนคือตัวจริง ไม่มีใครตัวปลอม แต่จะมีตัวต้นกำเนิดและตัวที่ถูกคัดลอกก็เท่านั้น 

หากตัวของเราถูกคัดลอกจริงๆ ความรู้สึกของตัวคัดลอกคงจะไม่ดีอย่างแน่นอน หากรู้ว่าตัวเองเป็นตัวคัดลอก

หากเป็นเรา เราคงจะตกใจที่เป็นตัวคัดลอก แต่เรารู้สึกว่ามันโคตรเท่มากกว่า 

เอาล่ะๆ เข้าเรื่อง หากตัวเราถูกคัดลอกเป็นสองคนจริงๆ ก็คงมีคิดมากบ้างแหละ 

หากเราเป็นเพียงตัวคัดลอก ไม่ได้หมายความว่าเราไม่ใช่ตัวจริง หากการคัดลอก คัดลอกอย่าง100% เราก็ยังเป็นตัวเรา 

ในความรู้สึกของเรา เดาว่า หากเป็นเราจริงๆ แม้จะตกใจ แต่ก็ไม่ได้คิดมากขนาดนั้น เราก็มีชีวิตของเรา ไม่ได้ได้เกี่ยวกับตัวจริง เราต่างหากที่เป็นตัวจริงของเราเอง 

เราอยากถามว่า เพื่อนๆจะคิดอย่างไรหากเราเป็นเพียงตัวคัดลอก

ถ้าสมมุติว่าคัดลอกได้ 100% เราคิดว่าเราไม่ต้องห่วงชีวิตตัวเองเท่าไหร่ เพราะเราเป็นเพียงตัวคัดลอก 

แต่นั้นก็มีข้อเสีย เราไม่มีความทรงจำของตัวคัดลอก? 

สร้างเครื่องลิ้งค์ข้อมูลในสมอง? เอาล่ะแก้ไขได้ละ ทีนี้ก็ไม่ห่วงชีวิตของตัวเองแน่ๆ 

แต่หากความทรงจำทั้งสองแยกกัน? อืมมมม เราก็อาจจะไม่กังวลมากนัก เราจะลองใช้ชีวิตในแบบที่เราอยากลอง 

ส่วนตัวจริงแช่ร่างไว้ในสักที่ หยุดร่างนั้นไว้เพื่อเอาไว้คัดลอก 

หากตัวจริงตายเราก็จะเป็นตัวจริง? อืม ความคิดนี้ค่อนข้างไร้สาระ เราเป็นตัวจริงของตัวเอง เราไม่จำเป็นต้องเป็นตัวของเราอีกคน 

ค่อนข้างง่าย หากมีการลิ้งค์ความทรงจำจะดีกว่านี้แน่ๆ

เอาล่ะเพื่อนๆ สองตอบสามแบบ

1 ความรู้สึกการเป็นตัวคัดลอก
2 ลิ้งค์ความจำกับตัวจริง
3 ความจำของทั้งสองแยกกัน 

หากมีคำตอบอื่นก็ตอบได้เลย