เรารู้สึกอึดอัดมาก เวลาไปบ้านแฟน เราทะเลาะกับแฟนเรื่องนี้หลายครั้งมาก จนจะเลิกกันหลายรอบเลย ทุกครั้งก็ทะเลาะกันแรงด้วย 
เริ่มแรกที่คบกัน เราอยู่หอ แฟนมีบ้าน อยู่กับพ่อแม่ น้องๆ เวลาเสาร์อาทิตย์ แฟนก็จะพากลับบ้านตลอด ไปนอนบ้านเค้า ซึ่งเราอึดอัดมาก เราทำตัวไม่ถูก และทำให้เราไม่ได้ทำอะไรหลายๆอย่างที่หอ เช่น ซักผ้า กวาดห้อง เก็บห้อง ที่ทั้งสัปดาห์เราไม่ได้ทำ และตั้งใจจะทำวันหยุด เพราะทำงานกลับห้องมาก็เหนื่อยแล้ว ช่วงนั้นเราก็อึดอัดพอสมควรนะ เย็นเลิกงานไม่ได้ทิ้งตัวลงนอน แต่ต้องรีบเก็บของไปนอนบ้านเค้า พอไปถึงบ้าน ต้องหาอะไรทำกิน ต้องแวะซื้อของ มาทำ ทำเสร็จกินเสร็จ เราต้องล้างจานอีกเป็น 10 ใบ และล้างให้คนอื่นที่ไม่ใช่ครอบครัวแฟนด้วย เพราะเค้าจะสังสรรค์ทุกเย็นวันหยุด ซึ่งจริงๆแล้วเราก็เป็นคนมีโลกส่วนตัวระดับนึง เข้าหาคนยาก อยากอยู่เงียบๆ กับคนที่รักมากกว่ามีเพื่อนเยอะแยะ เหนื่อยก็แค่ล้มตัวลงนอน ไม่ใช่ว่าเราไม่สังสรรค์นะ เราก็มีบ้าง แต่จะไม่ทำเอง เพราะรู้ว่าแค่ทำงานกลับมาก็เหนื่อยแล้วจริงๆ ยังไม่หมดแค่นี้นะ เรายังโดนน้องเค้าขโมยชุดอยู่บ่อยๆ เวลาซักตากเสื้อผ้า กางเกงบ้าง เสื้อในบ้าง จะหายทุกครั้งที่ตากผ้าที่บ้านเลย แล้วเสื้อผ้าเราก็เอาไปน้อย จนบ้างทีต้องตากผ้าในห้อง เพราะกลัวเสื้อผ้าหายอีก 
ต่อมา เราซื้อบ้านอยู่กับแฟน แฟนย้ายมาอยู่กับเราเต็มตัวออกจากบ้านพ่อแม่เค้าเต็มตัว แต่จะต้องแวะหาเข้าบ้านเค้าทุกวัน เพราะเราซื้อบ้านไม่ไกลจากบ้านเค้า และใกล้ที่ทำงานด้วย ซึ่งเราก็ทะเลาะกันเหมือนเดิม บอกตรงๆว่า เรามีบ้านแล้ว และเป็นคนเห่อบ้าน ใหม่ๆก็อยากอยู่บ้าน ไม่อยากไปไหน แต่เราก็ต้องเข้าบ้านกับแฟนตลอด ไปนั่งรอแฟนกินเหล้ากับญาติๆ และรอเก็บล้างจานที่ทำกิน ซึ่งเราจะไม่ทำก็ไม่ได้ เพราะเคยทำมาตลอด แล้ววันนึงเราไม่ทำ เราจะดูเป็นคนไม่ดีทันที และที่ต้องทำเพราะก็ก็กินกับเค้าด้วย เช่นกินหมูกระทะ ทั้งๆที่ไม่ได้อยากกินนะ แต่ต้องกิน เพราะถ้าเราไม่กินกลายเป็นว่าเราผิดปกติ ก็จะโดนคำถามจากญาติๆเค้าทันที ว่าเราเป็นอะไร คือมันมีปัยจัยหลายๆอย่างให้เราต้องทำอ่ะ แต่แฟนเราก็ช่วยนะ ไม่ใช่ว่าไม่ช่วยเลย เค้าฟพยายามหาทางให้เราทำน้อยที่สุด แต่สำหรับเรามันอึดอัดไปแล้ว สิ่งที่เราต้องการไม่ใช่การทำน้อยที่สุด แต่เราไม่อยากไปตั้งแต่แรกเลย ถึงช่วงหลังๆจะตกลงกันว่าไปอาทิตย์ละครั้งแต่เราก็ยังไม่อยากไปอยู่ดี ไปทุกครั้งก็อึดอัดทุกครั้ง และจบด้วยทะเลาะกันเหมือนเดิม เพื่อนๆมีใครเป็นแบบเราไหม และจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไง ให้คำแนะนำหน่อยนะคะ