จากที่มาตั้งกระทู้ถามเรื่องดินรอบที่แล้ว ก็ได้ทำการถมไปเรียบร้อย พอถมก็เกิดเรื่องเลย กระทู้นี้ตั้งใจมาแชร์ประสบการณ์ให้กับคนที่ไม่มีความรู้และไม่มีคนในครอบครัวคอยชี้แนะให้เหมือนกับเราที่ไม่มีใครที่คอยให้คำปรึกษาเลย
เริ่มเรื่องเลยนะคะ ที่ของเราอยู่ในซอย เป็นถนนเล็กที่ราดยางแล้ว ซึ่งมีประมาณ 5 หลังคาเรือน ที่เราอยู่ด้านในสุด เราก็ได้ไปติดต่อคนขายดินในพื้นที่ (เราไม่ใช่คนในพื้นที่) ก็นัดวันกันเรียบร้อย และคนขายดินก็แจ้งว่าจะเอารถพ่วงมา ตัวเราไม่ได้คิดอะไรเลยค่ะ พ่วงไม่พ่วง รถจะกี่ล้อ ไม่ได้คิดถึงตรงนั้นเลย ก็โอเคค่ะ โอเคค่ะ อย่างเดียว คิดแต่ว่าอยากถมให้มันเสร็จ จะได้เห็นที่สวยๆ
และก็เกิดเรื่องตั้งแต่วันแรกเลย วันแรกก็นั่งนับรถอยู่แต่ในที่ ไม่ได้เห็นเลยว่าที่ถนนเกิดอะไรขึ้น พอตอนเย็นกลับบ้านเท่านั้นแหละ ถนนยุบ พัง เป็นแอ่ง หลายจุดมาก เราตกใจมากๆเลยค่ะ แต่ก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงอยู่ดี
วันรุ่งขึ้นคนงานก็มาบอกว่าเราต้องซื้อหินมาซ่อมถนนให้เค้านะ และถนนซึ่งยาวมาก และพังเกือบทั้งเส้น ซึ่งบอกตรงๆค่ะ ว่าไม่ได้เตรียมงบ และรู้ล่วงหน้าว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นเลย
ชาวบ้านก็ไม่พอใจมากๆเลยค่ะ แต่เค้าก็พูดกับเราว่าเค้ารู้ว่าเราไม่รู้เรื่องอะไรหรอก แต่เค้าไม่พอใจคนถมดิน ให้เราไม่ต้องจ่ายค่าหิน ให้คนขนดินเป็นคนจ่าย (ซึ่งเราทำไม่ได้อยู่แล้วค่ะ เพราะถามคนขายดินที่อยู่เขตอื่น เค้าก็บอกว่าเจ้าของที่ ต้องเป็นคนจ่าย เราก็ได้แต่ก้มหน้ายอมรับชะตากรรมไป เพราะความโง่ของเราเอง ถ้าไม่จ่ายก็ต้องเป็นเรื่องเป็นราวกันอยู่แล้ว)
ส่วนคนขายดินก็บอกเราว่าไม่ต้องซ่อมถนน เดี๋ยวทางราชการเค้าก็มีงบมา เราก็ไม่สามารถที่จะแบกหน้าอยู่ได้ถ้าจะให้เราไม่ซ่อม ทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น มีคำนึงที่ชาวบ้านพูดขึ้นมาว่าถ้าเค้าจะเอาลาดยางคืน เราก็ต้องทำให้เค้า ซึ่งเราเข้าใจมากๆเลยค่ะ เปรียบว่าถ้านั่นเป็นหน้าบ้านของเรา แล้วมาเห็นอีกทีจากถนนลาดยาง กลายเป็นถนนลูกรัง เพราะฉะนั้นเราก้มหน้ายอมรับอย่างเดียวเลยค่ะ ไม่ว่าใครจะพูดอะไร
ร้องไห้หนักมากค่ะ ต่อหน้าคนเลย บอกว่าขอโทษเราไม่ได้ตั้งใจ เราใจเสียมากๆค่ะ ไม่มีแรงไม่สบายไปเลย หนักหัวตลอด เหนื่อย แล้วความรู้สึกมันดาวน์มากๆ อยากจะขายไปให้ได้เลย ไม่อยากไปอยู่ตรงนั้นแล้ว เราเดินไปตามถนนเลยค่ะ ไปขอโทษชาวบ้าน แต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้ความรู้สึกเราดีขึ้นมา เหมือนมันติดอยู่ในใจ
ส่วนอีกเรื่องคือรถบรรทุกดิน ไปกลับรถ และไปจอดในที่ข้างเคียง (ซึ่งเราขออนุญาตเค้าก่อนแล้ว) พอเจ้าของที่เค้ามาดูในวันที่ถมวันที่สอง เจ้าของที่ก็ให้เราซื้อดินไปเติมที่เค้า เพราะดินเค้ายุบ ซึ่งเราก็ไม่ได้เตรียมตัวตรงนี้อีก หนักมากๆอีก ยิ่งรู้สึกดาวน์ไปใหญ่อีก แต่ก็เข้าใจเจ้าของที่อีกเช่นกันค่ะ เพราะดินเค้ายุบ เราก็ยิ่งเครียดหนักไปอีก เหมือนมันเหนื่ยกับเรื่องที่เกิดขึ้น
กระทู้นี้อาจจะช่วยใครบางคนที่ไม่มีความรู้อย่างเราให้ไม่ต้องเจอเรื่องแบบนี้นะคะ เรื่องราวของเราอาจจะช่วยได้ไม่มากก็น้อย + เราอยากมาเล่าให้ใครซักคนฟัง ให้มันได้ระบายออกมา 😢
แชร์ประสบการณ์ถมดิน จำไปจนวันตาย
เริ่มเรื่องเลยนะคะ ที่ของเราอยู่ในซอย เป็นถนนเล็กที่ราดยางแล้ว ซึ่งมีประมาณ 5 หลังคาเรือน ที่เราอยู่ด้านในสุด เราก็ได้ไปติดต่อคนขายดินในพื้นที่ (เราไม่ใช่คนในพื้นที่) ก็นัดวันกันเรียบร้อย และคนขายดินก็แจ้งว่าจะเอารถพ่วงมา ตัวเราไม่ได้คิดอะไรเลยค่ะ พ่วงไม่พ่วง รถจะกี่ล้อ ไม่ได้คิดถึงตรงนั้นเลย ก็โอเคค่ะ โอเคค่ะ อย่างเดียว คิดแต่ว่าอยากถมให้มันเสร็จ จะได้เห็นที่สวยๆ
และก็เกิดเรื่องตั้งแต่วันแรกเลย วันแรกก็นั่งนับรถอยู่แต่ในที่ ไม่ได้เห็นเลยว่าที่ถนนเกิดอะไรขึ้น พอตอนเย็นกลับบ้านเท่านั้นแหละ ถนนยุบ พัง เป็นแอ่ง หลายจุดมาก เราตกใจมากๆเลยค่ะ แต่ก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงอยู่ดี
วันรุ่งขึ้นคนงานก็มาบอกว่าเราต้องซื้อหินมาซ่อมถนนให้เค้านะ และถนนซึ่งยาวมาก และพังเกือบทั้งเส้น ซึ่งบอกตรงๆค่ะ ว่าไม่ได้เตรียมงบ และรู้ล่วงหน้าว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นเลย
ชาวบ้านก็ไม่พอใจมากๆเลยค่ะ แต่เค้าก็พูดกับเราว่าเค้ารู้ว่าเราไม่รู้เรื่องอะไรหรอก แต่เค้าไม่พอใจคนถมดิน ให้เราไม่ต้องจ่ายค่าหิน ให้คนขนดินเป็นคนจ่าย (ซึ่งเราทำไม่ได้อยู่แล้วค่ะ เพราะถามคนขายดินที่อยู่เขตอื่น เค้าก็บอกว่าเจ้าของที่ ต้องเป็นคนจ่าย เราก็ได้แต่ก้มหน้ายอมรับชะตากรรมไป เพราะความโง่ของเราเอง ถ้าไม่จ่ายก็ต้องเป็นเรื่องเป็นราวกันอยู่แล้ว)
ส่วนคนขายดินก็บอกเราว่าไม่ต้องซ่อมถนน เดี๋ยวทางราชการเค้าก็มีงบมา เราก็ไม่สามารถที่จะแบกหน้าอยู่ได้ถ้าจะให้เราไม่ซ่อม ทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น มีคำนึงที่ชาวบ้านพูดขึ้นมาว่าถ้าเค้าจะเอาลาดยางคืน เราก็ต้องทำให้เค้า ซึ่งเราเข้าใจมากๆเลยค่ะ เปรียบว่าถ้านั่นเป็นหน้าบ้านของเรา แล้วมาเห็นอีกทีจากถนนลาดยาง กลายเป็นถนนลูกรัง เพราะฉะนั้นเราก้มหน้ายอมรับอย่างเดียวเลยค่ะ ไม่ว่าใครจะพูดอะไร
ร้องไห้หนักมากค่ะ ต่อหน้าคนเลย บอกว่าขอโทษเราไม่ได้ตั้งใจ เราใจเสียมากๆค่ะ ไม่มีแรงไม่สบายไปเลย หนักหัวตลอด เหนื่อย แล้วความรู้สึกมันดาวน์มากๆ อยากจะขายไปให้ได้เลย ไม่อยากไปอยู่ตรงนั้นแล้ว เราเดินไปตามถนนเลยค่ะ ไปขอโทษชาวบ้าน แต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้ความรู้สึกเราดีขึ้นมา เหมือนมันติดอยู่ในใจ
ส่วนอีกเรื่องคือรถบรรทุกดิน ไปกลับรถ และไปจอดในที่ข้างเคียง (ซึ่งเราขออนุญาตเค้าก่อนแล้ว) พอเจ้าของที่เค้ามาดูในวันที่ถมวันที่สอง เจ้าของที่ก็ให้เราซื้อดินไปเติมที่เค้า เพราะดินเค้ายุบ ซึ่งเราก็ไม่ได้เตรียมตัวตรงนี้อีก หนักมากๆอีก ยิ่งรู้สึกดาวน์ไปใหญ่อีก แต่ก็เข้าใจเจ้าของที่อีกเช่นกันค่ะ เพราะดินเค้ายุบ เราก็ยิ่งเครียดหนักไปอีก เหมือนมันเหนื่ยกับเรื่องที่เกิดขึ้น
กระทู้นี้อาจจะช่วยใครบางคนที่ไม่มีความรู้อย่างเราให้ไม่ต้องเจอเรื่องแบบนี้นะคะ เรื่องราวของเราอาจจะช่วยได้ไม่มากก็น้อย + เราอยากมาเล่าให้ใครซักคนฟัง ให้มันได้ระบายออกมา 😢