คือขอยกตัวอย่างเรื่องล่าสุดเลยนะคะ คู่เราก็ทะเลาะกันบ้าง ดีกันบ้างตามปกติค่ะ(แฟนเป็นคนอารมณ์ร้ายค่ะ)แต่เดี๋ยวนี้เขาต้องไปทำงานกลับดึกแรกๆก็โอเคดีค่ะ หลังๆเขาเริ่มไม่ทักหาเราตอนเลิกหรือไม่โทรหา เราก็บอกเขาว่าถ้าเกิดเลิกงานแล้วถึงบ้านก็ทักบอกด้วยจะได้รู้ (เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ) เพราะบางทีเราเห็นว่าเลยเวลาเลิกงานมาเกือบชม.แล้ว เราโทรไปเขาก็ยังไม่ถึงบ้าน ถ้าเขานังกลับไม่ถึงบ้านแล้วเราโทรหาบางทีก็เหวี่ยงๆใส่เราว่าขอหาอะไรกินก่อนได้มั้ย เราก็อ่อโอเคไม่กล้าโทรหาเขาก่อนอีกเลย เราเลยแก้ปัญหาด้วยการบอกเขาว่าถ้าถึงห้องให้ทักหา แค่เขาก็ไม่เคยทักมาบอกอะไรเลยจนใกล้นอนค่อยโทรมาคุยกัน2-3คำแล้วเขาก็หาอะไรดูจนหลับ หรือบางทีก็ไม่ได้คุยกันเลย ทำให้ไม่ค่อยได้โทรคุยกันหรือตอนคุยแชทเขาก็จะไม่ค่อยตอบบางทีเข้าใจว่าเขาทำงานก็ไม่อยากงอแงใส่แต่บางทีเห็นว่าเขาอ่านไม่ตอบก็มีบ้างที่น้อยใจ เราก็เลยบอกสิ่งที่เราคิดกับเขาว่าช่วงนี้เขาถึงบ้านไม่ค่อยบอกกันเลยไม่เหมือนแต่ก่อน บอกประมานว่าเรานอยๆนะอยากให้ใส่ใจกันนิดนึงแค่บอกว่าถึงบ้านตอนไหนก็พอ เขาก็อ่านไม่ตอบอะไรค่ะเลยไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง เราเลยรอดูอีกวันนึง พอมาถึงอีกวันกลับกลายเป็นว่าเราทะเลาะกันเพราะเขาบอกว่ารอคอลกับเรา บอกเราว่าที่เราบอกให้เขาทักตอนถึงบ้านมันมีความหมายอะไร แล้วบอกว่าเรามาพร่ำอะไรนักหนาประมานนั้นค่ะไม่อยากพิมพ์เยอะเดี๋ยวร้องไห้ค่ะ จนตอนนี้เรางงไปหมดแล้วว่าเราควรทำอะไร ควรรู้สึกยังไงกันแน่รู้สึกผิดหรือจะน้อยใจ ไม่รู้เลยว่าที่ทำไปมันผิดขนาดนั้นเลยหรอ
 ทะเลาะกันหลายๆครั้งก็เป็นอะไรประมาณนี้เหมือนกันค่ะ เราเริ่มสับสนว่าเป็นที่เราเองรึป่าวที่อ่อนไหวหรือคิดมากไปเองว่าต้องทำยังไงให้ถูกใจแฟนจนตอนนี้ไม่รู้ว่าตัวเองต้องทำอะไรกันแน่เหมือนไม่สามารถงอแงใส่เขาหรือเราไม่ควรจะงอแงใส่เขาอยู่แล้ว เอ๊ะ ตอนนี้พิมพ์ไปก็เริ่มพิมพ์งงๆแล้วค่ะถ้าเกิดทุกคนที่มาอ่านไม่งงแล้วเข้าใจ ช่วยให้คำปรึกษาทีนะคะขอบคุณล่วงหน้าค่ะ