ผมอายุ 26
ผมจบสายศิลปศาสตร์ ภาควิชาภาษาอังกฤษ
ที่จบช้าเพราะเหตุผลหลายอย่างแต่หลักๆคือโควิดครับ
ไม่มีประสบการณ์ทำงาน มีแค่ตอนฝึกงาน แต่ตอนนั้นโควิดมาใหม่ๆเลยจำเป็นต้องฝึกในมอครับ
พอเรียนจบ ว่างๆอยากรู้ว่าระดับภาษาเราประมาณไหน เลยลองสอบโทอิคเล่นๆดู ได้มา 775 ครับ
ด้วยความที่ชอบภาษาอังกฤษ เรียนจบมาผมไม่เคยหยุดพัฒนาเลยครับแต่ประเด็นคือ…
ผมคิดไม่ออกว่า จบสายนี้ไปต่อยังไงดีครับมีแค่ภาษาอังกฤษ พี่ๆท่านไหนผ่านมาเห็นกระทู้นี้ ช่วยแนะนำทีครับ 🙏
*เพิ่มเติมครับพึ่งนึกออก
ด้วยความที่ไม่มีประสบการณ์ทำงาน ถ้าไม่นับฝึกงาน เพราะฝึกก็ไม่เต็มเวลาเพราะมีคนติดโควิดช่วงสองอาทิตสุดท้าย
กลายเป็นผมค่อนข้างกลัวในการทำงานกับคนอื่นต่างสถานที่ครับ
เพราะเป็นคนที่ชอบคิดว่า เราทำงานให้คนอื่น แล้วถ้าเราทำอะไรพลาด ผมกลัวจะทำให้เค้าผิดหวังอะไรทำนองนี้ครับ ไม่รู้ว่าจะเข้าใจมั้ย
ประมาณว่า สมมติผมได้งานๆนึงใน บริษัทแห่งหนึ่ง ผมอยากจะทำงานเพื่อบริษัทจริงๆครับ ไม่อยากทำไปวันๆเพื่อรอรับเงินแต่ละเดือนโดยที่เราไม่ได้ทำงานให้เค้าดีพอครับ
ถ้าไม่เข้าใจส่วนนี้ผ่านได้ครับ ผมว่าความรู้สึกมันค่อนข้างซับซ้อนยากที่จะอธิบาย
พี่ๆช่วยแนะนำเรื่องการทำงานทีครับ
ผมจบสายศิลปศาสตร์ ภาควิชาภาษาอังกฤษ
ที่จบช้าเพราะเหตุผลหลายอย่างแต่หลักๆคือโควิดครับ
ไม่มีประสบการณ์ทำงาน มีแค่ตอนฝึกงาน แต่ตอนนั้นโควิดมาใหม่ๆเลยจำเป็นต้องฝึกในมอครับ
พอเรียนจบ ว่างๆอยากรู้ว่าระดับภาษาเราประมาณไหน เลยลองสอบโทอิคเล่นๆดู ได้มา 775 ครับ
ด้วยความที่ชอบภาษาอังกฤษ เรียนจบมาผมไม่เคยหยุดพัฒนาเลยครับแต่ประเด็นคือ…
ผมคิดไม่ออกว่า จบสายนี้ไปต่อยังไงดีครับมีแค่ภาษาอังกฤษ พี่ๆท่านไหนผ่านมาเห็นกระทู้นี้ ช่วยแนะนำทีครับ 🙏
*เพิ่มเติมครับพึ่งนึกออก
ด้วยความที่ไม่มีประสบการณ์ทำงาน ถ้าไม่นับฝึกงาน เพราะฝึกก็ไม่เต็มเวลาเพราะมีคนติดโควิดช่วงสองอาทิตสุดท้าย
กลายเป็นผมค่อนข้างกลัวในการทำงานกับคนอื่นต่างสถานที่ครับ
เพราะเป็นคนที่ชอบคิดว่า เราทำงานให้คนอื่น แล้วถ้าเราทำอะไรพลาด ผมกลัวจะทำให้เค้าผิดหวังอะไรทำนองนี้ครับ ไม่รู้ว่าจะเข้าใจมั้ย
ประมาณว่า สมมติผมได้งานๆนึงใน บริษัทแห่งหนึ่ง ผมอยากจะทำงานเพื่อบริษัทจริงๆครับ ไม่อยากทำไปวันๆเพื่อรอรับเงินแต่ละเดือนโดยที่เราไม่ได้ทำงานให้เค้าดีพอครับ
ถ้าไม่เข้าใจส่วนนี้ผ่านได้ครับ ผมว่าความรู้สึกมันค่อนข้างซับซ้อนยากที่จะอธิบาย