คือเรามีเพื่อนคนนึงเล่นด้วยกันตอนม.2แล้วพอตอนม.2เทอม2ช่วงนั้นใกล้จะสแบปลายภาคก่อนสอบคือจะมีกิจกรรมยุวะแล้วเพื่อนก็ไม่ได้บอกว่าให้เตรียมอะไรไว้บ้างเพราะตอนนั้นไม่ได้มาพอมาปุ้ปเราก็แบบเอ้าทำไมนางไม่บอกเราเลยด้วยความตอนนั้นเราโมโหมากเพื่อนกันทำไมไม่บอกก็เลยวีนใส่นางแล้วนางก็บล็อกเราหลังจากนั้นนางก็ไปอยู่กับเพื่อนกลุ่มนึงส่วนเราก็อยู่กลุ่มนึงค่ะทีนี้ตอนเย็นเราเลยลงสตอรี่ประมาณว่าเราพยามเปลี่ยนแปลงเพื่อเพื่อนแต่ทำไมเพื่อนถึงไม่เคยเปลี่ยนแปลงเพื่อเราบ้างแล้วนางก็ทักมาแล้วบอกทุกอย่างหรือบอกกระทั่งนิสัยเราที่แย่ๆแต่เพื่อนก็ไม่พูดเราก็เลยขอโทษนางไปพอวันสอบปลายภาคนางก็เหมือนให้อภัยเราแล้วนางก็คุยกับเราแต่พอตอนเที่ยงกลุ่มที่นางไปอยู่ด้วยตอนทะเลาะกับเราก็ชวนนางไปกินข้าวด้วยคนในห้องก็แบบถามเราว่าอ้าวไม่ไปกินข้าวกับ(ชื่อ)เพื่อนหรอแล้วคนนึงในกลุ่มนั้นก็บอกว่าเออไปเถอะๆแล้วนางก็ไปด้วยกับกลุ่มนั้นแล้ววันนั้นเป็นวันที่กระเป๋าเงินที่มีเงินทุนที่ครูใฟ้กับบัตรปชช.อีกด้วยแล้ววันนั้นเป็นวันที่แย่มากๆวันสอบปลายภาควันที่2ตอนนั้นเรามาเช้าหน่อยแล้วพอเรามาห้องคนในห้องคนนึงก็บอกเราว่า(ชื่อเพื่อน)ไม่อยากคุยกับเรายเราเลยถามอ้าวแล้วทำไมแล้วก็บอกว่า(ชื่อเพื่อน)ไม่ชอบเราแล้วก็ถามว่าทำไมถึงไม่ชอบล่ะแล้วคนในห้องก็บอกว่าไม่รุ้ตอนนั้นเราช็อคมากว่าทำไมจู่ๆก็มาพูดแบบนี้จากวันนั้นนางก็ไปเล่นกับกลุ่มนั้นจนถึงตอนม.3ตอนนี้เราอยู่คนเดียวคือเราก็อยากจะใช้ชีวิตคนเดียวนะแต่มันไม่ได้จริงๆมันไม่มีเพื่อนไม่ได้เลยแล้ววันนึงเราเลยขอกลับกับนางแล้วบอกนางว่ายังโกรธอยู่มั้ยให้อภัยไก้มั้ยเรายังเป็นเพือนกันได้มั้ยนางก็บอกได้ตอนนั้นเราดีใจมากนึกว่าจะเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมแต่ไม่ใช่เลยตอนเที่ยงนางก็ไปกินข้าวกับกลุ่มนั้นเหมือนเดิมแค่เวลาอื่นจะยอู่เป็นเพื่อนเราเฉยๆนางเปลี่ยนไปเยอะมากๆแล้ว ตอนนั้นเราก็ถามนางอยู่ว่านางคิดถึงเราไหมนางบอกว่าไม่ใช่นางไม่เคยคิดถึงเราเลยด้วยซ้ำแต่เรากลับคิดถึงนางตลอดเราเคลียดจนไปถามแม่แม่ก็บอกว่านางไปไกลแล้วแล้วเราก็ถามต่อว่าแล้วมีวิธีให้เหมือนเดิมไหมแม่เราก็บอกว่าไม่มีเราเครียดมากในขณะที่นางมีความาขกับกลุ่มเพื่อนใหม่ของนางแต่เรากลับไม่มีด้วยซ้ำ จะหาเพื่อนใหม่ก็เคยหาแล้วแต่มันไม่มีใครดีเท่านางจริงๆ🥹 ตอนนั้นไม่น่าไปว่านางเลย เราไม่รุ้นิสัยเราที่เวลาเราทำไรจะทำไรไม่คิดแต่พอมันทำผิดขึ้นมาเราจะรู้สึกผิดแบบมากๆ