นักเขียน นักคิดที่มีเวลาพอเหมาะจึงนำมาเขียนให้ผู้อ่านที่มีลูกหรือมีหลานลองเปรียบเทียบทางความคิดเพื่อเลือกเอาตามความชอบของตนเอง

สาเหตุบังเอิญว่าลูกที่มีอยู่ตามเรื่องทีแล้ว
(https://ppantip.com/topic/34381278/desktop ) 

ถึงคราวจะย้ายถิ่นฐานเส้นทางอนาคต ทำให้แม่นึกถึงตัวเลขที่บ่งบอกความมีอนาคตที่เป็น Indicator เห็นชัดคือเงินเดือนที่จะขยับขึ้น
X00,000 บาท และ ต่างกับอีกลูกอีกคนที่ได้รับอยู่ X0,000บาท ซึ่งต่างกัน10 เท่า  

ถ้าคิดว่าแปลก เป็นไปไม่ได้ก็เป็นไปแล้ว

เงินเดือนครูผู้พี่รับราชการอายุห่างกัน3 ปี ในอัตราครู คศ 2 วุฒิป.โท และน้องสาวอาชีพวิศวกร ตำแหน่ง ผู้อำนวยการอาวุโสองค์กร ป.โท ที่กำลังจะไปรับตำแหน่งใหม่ในต่างประเทศที่เจริญอัตราค่าจ้าง  X00,000 บาทไทย
นักคิดอาจจะคิดถึงความต่างของค่าครองชีพแต่ละประเทศ มันต่างกันขนาดนั้นเชียว หรือเป็นค่าพลัดถิ่น (เบี้ยกันดาร..?) 
เศรษฐกิจ?

ยุคนี้มีคำพูดให้ได้ยินซ้ำๆแนวว่าเข้าสมัย อยู่ในหัวคนใช้ Social media ..

1. อย่าไปคิดแทนเขา ให้เขาคิดเอง อนาคตเป็นของเขา
2. เราต้องเคารพความคิดของเค้า สิทธิเสรีภาพเท่าเทียมกัน
3. เป็นตัวของตัวเองดีที่สุด
( สำหรับตัวเอง!)
4.การเลี้ยงลูกเป็นหน้าที่ มิใช่บุญคุณที่ลูกต้องทดแทน

เห็นนกคาบอาหารกลับรังมาป้อนลูกแล้วก็พยายามนึกตามนั้น ว่าเป็นหน้าที่ สมองสั่งให้ทำ สมองคงไม่มีสำนึก (eq iq mq aq คือ..)ที่เรียกว่า รัก ห่วง ปกป้องกว่าลูกนกจะบินเองได้

ทีนี้มานึกถึงคน ไม่ได้หมายว่าคนอื่นนะ ญาติพี่น้องนี่แหละ คิดต่างได้ แต่ประโบชน์สูงสุดอยู่ที่ไหน ความรักแบบสุขถาวรกับความรักที่ให้ตลอดเวลาด้วยการตามใจลูก

 คอมพิวเตอร์เข้ามาปีไหนก็ยุคนั้น  หลานเรียนเก่งเป็นอันดับหนึ่งของจังหวัด สนใจศึกษาและเริ่มสร้างสมอุปกรณ์อย่างจริงจัง เพื่อเป็นผู้เข้าถึงวิทยาการก้าวหน้ารู้ก่อนคนอื่น  หนังสือเกี่ยวกับการใช้คอมพิวเตอร์วางขายแบบใครจำหน่ายก่อนมีรายได้ดี
(แม้แต่ผู้เขียนยังต้องไปเข้าคอร์สการใช้ที่สถาบันไทย- ญี่ปุ่น)

เสียงพูดด้วยความชื่นชมความเก่งของลูก
..ตามใจเค้าๆชอบทางนี้..

ในใจเรานึกว่าต้องตามใจลูกมากขนาดนี้เชียวหรือ

ลูกมีความรู้เท่าไรในการตัดสินใจในช่วงอารมณ์เปลี่ยนความชอบไปตามวัย อายุมากขึ้นเห็นสิ่งต่างๆทำให้เปลี่ยนความชอบ สมองยังไม่โตเต็มที่ การคิดแบบไตร่ตรอง ตกผลึกยังไม่มี

หลานไม่ไปเรียนต่อเข้ามหาวิทยาลัยทันที มิฉะนั้นป่านนี้คงเป็นหมอ ตามที่ค่านิยมว่าคนฉลาดเรียนแพทย์

ประหลาดใจในความคิดของพวกเขาที่เป็นครูโดยอาชีพทั้งพ่อแม่ เขาสอนแต่นักเรียนเป็นลูกคนอื่น ส่วนลูกตนเองไม่ต้องสอน  มิใช่ว่าเป็นตาสีตาสาอยู่บ้านนอกไม่มีความรู้จะสอนลูก จึงแล้วแต่ลูกปานนั้น

กลับมาถึงเรื่องครอบครัวของเรา จะเปรียบกับกลอน..

กล้วยไม้มีดอกช้า     ฉันใด
การศึกษาเป็นไป      เช่นนั้น
แต่ดอกออกคราวไร  งามเด่น
งานสั่งสอนปลูกปั้น  เสร็จแล้วแสนงาม

ฤๅคำพูดว่า ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น  มันคงใช้ไม่ได้แล้ว ต้องเลือกบริบทในการนำมาใช้ใหม่

...อย่าไปคิดแทนคนอื่น..
(เอาใจเขามาใส่ใจเรา?)
...เหรียญมีสองด้านเสมอ..

พวกคิดน้อยท่องแต่คำตามคนอื่น

ลูกเต๋ามีหกด้าน เสมอ

ทำไมไม่เอามาพูดบ้าง?
หลายมุมมอง  หลายมิติ หลากวิสัยทัศน์ฝึกสมองดีกว่าเป็นไหนๆ
คนยุคนี้ฮึกเหิมตนว่าเป็นคนรุ่นใหม่ ต้องยอมรับความเปลี่ยนแปลงยอมรับสิ่งที่จะเป็นจะทำต่อไป 
ความจริงอย่างหนึ่งคือ ความรู้ของคนรุ่นนี้ก็ได้จากคนรุ่นเก่าสั่งสอนมาทั้งนั้น  จากครู ตำรา จากภาพจำ

ไผ่กอเดียวกัน แค่หน่อไผ่ยังไม่เติบโตเป็นลำต้น

เด็กรู้ไหมว่า ไผ่ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่างนัก เด็กเห็นแค่หน่อไม้ที่กินได้ ไม่รู้ว่ารอให้ต้นโตสร้างบ้านได้ จะรู้ก็เพราะเห็น ไม่โตก็ยังไม่ได้เห็น ต้องบอกต้องสอนสิ่งที่จะได้เห็นในอนาคตให้
ไม่ต้องเริ่มจากศูนย์

สุดท้าย..  'ต้องรู้จักคิด' ว่าควรสอนอะไรด้วย

( ภาพแม่สอนลูก6 ขวบสูบลมรถจักรยาน)