เริ่มเลยล่ะกันค่ะ คือเรากับเพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ม.2ช่วงแรกเขาเป็นคนเงียบน่ะแบบเงียบมากอ่ะ แต่พอเราเริ่มสนิทขึ้นเขาก็เริ่มพูดจาไม่คำนึงถึงจิตใจเราอ่ะค่ะ และก็เริ่มไม่เกรงใจเราแล้ว คือนางชอบคิดว่านางเป็นคนพิเศษและเป็นคนที่หน้าตาดีด้วย เวลาไปโรงอาหารแล้วเราแยกไปซื้อข้าวคนละร้านกับนางแล้วพอเสร็จเราก็เดินออกมาจากโรงอาหารและบังเอิญมาเจอนางพอดีแล้วคือนางหันมาเจอเราแล้วคิดว่าเราแอบตามนางมา คือแบบนางคิดอะไรของนางอ่ะ แล้วแบบบางครั้งเรานั้งเล่นไอแพดอยู่ นางก็จะมาบ่นประมาณว่า อยากเล่นเกมส์ในไอแพดอ่ะ แล้วพอเราไม่ให้เล่นก็ตื้ออยู่นั่นแหละจนเราต้องให้นางเล่น เราก็ถามนางกลับน่ะว่าทำไมไม่โหลดมาเล่นเองล่ะไอโฟนตัวเองก็มี นางตอบเราว่าไม่อยากโหลดหรือไม่ก็เมมเต็มบ้าง แล้วนางก็จะชอบคิดว่าตัวเองเป็นคนนำเทรนด์คือนางจะสะพายกระเป๋าสะพายข้างอยู่ตลอดแล้วมันมีคนใส่เหมื่อนนางหลายคนแล้วนางก็คิดไปเองว่าเขาใส่ตามนางทั้งที่มันอาจจะบังเอิญหรือมันหาซื้อง่ายอยู่แล้วนางก็ไม่ได้ฮอตอะไรทำไมมั้นจัง และมันจะมีอยู่ช่วงนึงนางจะชอบถามเราว่ารูปร่างนางโอเคมั้ย ซึ่งเราก็ต้องตอบว่าดูดี หล่อ โอเค หรือดูปกติไปเพราะถ้าเราตอบตามความจริงที่เราเห็นคือเราจะโดนนางด่าจนแถบหูพังกันเลยทีเดียว แล้วที่โรงเรียนเราอ่ะค่ะมันจะมีเพจรวมรูปคนน่ารักในโรงเรียนไว้ในเพจนั้นแล้วนางก็มาถามเราว่า กุก็ว่ากุก็หน้าตาดีน่ะแต่ทำไมในเพจไม่มีรูปกุเลยทั้งที่กุไปยืนเก๊กอยู่หน้ากล้องประมาณ10กว่ารอบคือมันคงจะมีหรอกหน้าเป็นสิวพรุนขนาดนั้นครั้งแรกที่เราได้ยินนี่คืออึ้งเลยค่ะ แล้วเวลาเราบอกนางว่าทำไมช่วงนี้กุหน้ากุดูกระชับจังว่ะ นังก็จะทำเสียงอี๋ออกมาทั้งที่เวลานังบอกเราว่านังหน้าตาดีหล่อเราก็ไม่เคยส่งเสียงประชดนังเลยคือนังไม่แคร์ความรู้สึกเราเลยค่ะแต่ช่วงหลังเราเริ่มทำเสียงอี๋ประชดใส่นางล่ะเพราะเราเองก็ทนไม่ไหวและเริ่มหมั่นไส้นางเหมื่อนกัน แล้วนางก็จะชอบแย้งความคิดหรือทัศนคติของเราอยู่ทุกเรื่องคือเราเป็นคนออกกำลังกายวันล่ะ10นาทีเพราะเราออกไหวแค่นี้ นังก็จะบ่นประมาณว่าบ้านใหนเขาพาออกกำลังกายวันล่ะ10นาทีว่ะกุออก4ชั่วโมงนู่น คือแบบจะมาเสร่อในชีวินอิฉันทำไมก่อนฉันจะออกแค่ใหนมันก็เรื่องของฉันป่ะแถมนางยังด่าเราอีกน่ะว่าโตไปก็เข้ากับใครไม่ได้หรอกคือเราก็อึ้งไปพักใหญ่เลยล่ะค่ะกับคำพูดของนาง ทั้งที่เราก็เป็นคนที่มีเพื่อนเยอะน่ะแต่แค่ไม่สนิทด้วยเฉยๆต่างจากมันที่แถบไม่มีคนรู้จักในโรงเรียนเลยและมีเพื่อนที่เล่นด้วยคือเราคนเดียว แล้วคือเวลานางเป็นหวัดอ่ะค่ะนังไม่ใส่แมสเลยแถมนางยังเป็นคนเส้นตื้นด้วยพูดไรมาคือขำหมดแล้วแบบเราพึ่งติดหวัดจากนางมาแต่นางกลับไม่รู้สึกอะไรเลยมองเป็นเรื่องตลกด้วยซ้ำ นางเป็นคนที่เรื่องมากแบบเวอร์เกินพอดี น่ารำคาญ ขี้บ่น หลงตัวเอง สำคัญตัว คิดว่ามันเป็นศูนย์กลางจักรวาล คอยแย้งความคิดเราตลอด แล้วเวลาไปสหกรณ์โรงเรียนเป็นเพื่อนนางคือเป็นอะไรที่ทุกข์ทรมานมาก กว่านางจะเลือกของกินได้ลีลาอยู่นั่นแหละพอเราไม่รอนางกลายเป็นว่าเราผิดเลือกนานขนาดนั่นใครจะไปทนรอว่ะ เลยอยากจะมาขอคำปรึกค่ะ