เราเริ่มตั้งคำถามกับทุกอย่าง

สวัสดีค่ะ เราอายุ18ปีแต่เรามีคำถามเต็มไปหมดจนอยากระบาย555 คือบ้านเราไม่ได้มีฐานะอะไรเลย แบบอยู่รอดพ้นไปเดือนๆบางเดือนก็ไม่พอด้วยแต่เรามีความฝันอยากจะเก็บเงินซื้อไอแพดสักเครื่องเพื่อการทำงานและการเรียน เรากล้าพูดว่าเราเป็นคนมีความสามารถเกรดดี สอบแข่งขัน วาดรูป ออกแบบ เราทำได้หมด แต่เราขาดโอกาส เราเห็นเพื่อนๆที่มีไอแพดนั่งเล่นมันในขณะที่ครูสอน เพื่อนเลือกที่จะไถตตและเล่นเกม ถ้าเป็นเรานะเรามีไอแพดเราจะจดทุกอย่างอะเราจะตั้งใจเรียนมากเพราะเราไม่เล่นโทรศัพทฺเวลาเรียนอยู่แล้ว หรือเราเคยได้ยินเพื่อนมีไอแพดเพราะครอบครัวซื้อให้แต่วันเดียวแตก เราเสียดายค่ะ เสียดายโอกาสที่พวกเขาได้รับแต่ใช้มันอย่างไร้ค่า ถ้าเรามีไอแพดเราอาจจะช่วยครอบครัวหาเงินได้เลยอะ คนรวยก็รวยล้นฟ้า คนจนก็ปัญหารุมล้อม เราตั้งคำถามว่าต้องเป็นคนดีขนาดไหนหรอคะถึงจะได้ดี ทุกครั้งที่เราทำดีเราไม่ได้หวังผล แต่เราก้สังสัยว่าสิ่งที่เราเจอทุกวันนี้เพราะเราไปทำอะรให้ใครนะ ชีวิตเราเราหวังว่ามันจะดีขึ้นมาตลอด จนตอนนี้ก็ไม่ เริ่มหมดหวังลงทุกวัน คุณอ่านมาถึงตรงนี้อาจจะงงๆว่าเราต้องการสื่ออะไร คือเราก็ไม่รู้ค่ะแบบอยากระบายมากๆ ถ้าครอบครัวเรามีเงินกว่านี้ทุกอย่างคงง่ายขึ้นและมีความสุขมากกว่านี้เนอะ
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  สังคมไทย ปัญหาชีวิต ปัญหาวัยรุ่น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่