ใต้เงาตะวัน
นิยายที่เมื่ออ่านจบจะได้ข้อคิดสำรวจใจของคน
มนุษย์ทุกคนมีด้านสว่างและด้านมืด
ถ้าจุดเริ่มต้นไม่ได้เกิดจากการตายของ ฉาย พ่อของรีน่า
เราเลยรู้จักคนทุกคนที่เกี่ยวกับฉาย และตัวตนของฉายเอง
ทำให้เห็นดวงอาทิตย์ที่ยิ่งใหญ่ของ รีน่าและกรณ์
มีเงามืดที่ไม่มีใครคาดถึง ทั้ง ฉายและกานต์

เอาจริง ๆ เนื้อเรื่องนิยายเล่มนี้
มันก็ไม่ได้ยาวพอจะทำละครถึง 15 ตอน (นับเบรคออกอากาศปีที่แล้ว)
และกลายมาเป็น 20 ตอนในปีนี้
เลยเป็นที่มาต้องยืดเยื้อ ทำให้ตัวละครต้อง ยื้อ และ แบก กันขนาดนี้
ผู้ผลิตเลยเลือกที่จะเอานิยายเล่มนี้เอาไปจุ่มน้ำ เพื่อให้เนื้อเรื่องมันบานออกไป
พอจะทำละครได้ จนกลายการยืดเยื้อที่มีจุดบกพร่อง
สาระที่ต้องการก็ไปไม่ถึง ความชัดของเรื่องก็ลางเรือนไป

หลายคนไม่ติดตาม ก็ไม่เข้าใจละครอะไรชื่อใต้เงาตะวัน
ละครรัก ละครดราม่า ละครสืบสวน เพราะชื่อมันไม่ชัด
ผู้ผลิตก็เลยเก็บมันทั้งหมดเอามาไว้ในละครให้ได้เนื้อละครมากที่สุด
จนคนดูบางครั้งก็สับสนว่ากำลังดูละครอะไรอยู่
ผลลัพธ์เลยเป็นแบบที่เห็นทั้งตัวเลขและกระแส
ผู้ผลิตรู้ว่าเรื่องที่ตัวเองทำมันไม่ใช่ละครสืบสวน
จึงไม่เปิดตัวในตัวอย่างว่านี่คือละครสืบสวน
ตัวอย่างที่เห็นจึงมีแต่ดราม่า และความรักให้เห็นกัน

ละครเรื่องนี้มีกลิ่นอายซีรีส์เกาหลีถูกแทรกมาหลายประเด็น
-  บทของเกรียงและครอบครัว ในนิยายก็เป็นซัพพลอตอยู่แล้ว
ในละครก็ขยายกันไป เหมือนดูซีรีส์เกาหลีที่เส้นเรื่องรอง
มักจะมีตัวละครที่ไม่เอาไหนที่จะพาชีวิตและครอบครัวไปทางไหน
เพราะเกรียงคือ พระรองของเรื่องนี้ ส่วนกานต์คือตัวร้ายของเรื่อง
-  กานต์ในละครเลือกจะยอมรับความผิดไม่ได้หนีหายไปอย่างนิยาย
ซีนในคุกกับความในใจที่ไม่มีอะไรกั้นของพ่อและน้อง 
-  การเลือกนักแสดงที่สะดุดตามารับเชิญบทเล็ก ๆ (cameo)
อย่าง แมค ปวิช ในตอนต้นเรื่อง และ แพร พิชชาภา ที่มาโผล่ตอนจบ

เมื่อผู้ผลิตเอาทุกอย่างมารวมกัน ละครเรื่องนี้บอกเลยครบรสตามที่บอก
แต่ทุกรสกลับกลายมาตีกันจนเรื่องมันไม่ไปไหน
ทุกรสชาติดีและโดดเด่น แต่กลับดึงกันไปดึงมาจนคนดูก็งงและหายไประหว่างเรื่อง
พาร์ทดราม่า นักแสดงเล่นดีกันทุกคน แต่บางครั้งมันจะดราม่าอะไรนักหนา
พาร์ทโรแมนติกก็หวานฉ่ำ แต่โผล่กันมาในทุกสถานการณ์ที่บางครั้งก็คาดไม่ถึง
พาร์ทการสืบสวนสอบสวนที่ลุ้นระทึก และทำให้ตัวละครในเชิญอิสราชัย
ดูไม่มีใครจะเป็นคนดีได้เลยจนคอนิยายก็ได้แต่สงสัย
ทุกตัวละครเป็นตัวหลอก ตัวละครเลยถูกเล่ากันอย่างบาง ๆ และอึมครึม
ทั้งความแปลก ๆ ในป้าใหญ่ ความเล่นใหญ่ของเกียรติ คู่เลขาเกาหลีที่ลึกลับ
ซึ่งพอเฉลยความจริงของกานต์ ทุกตัวก็กลับกลายเป็นคนปกติกันหน้าตาเฉย
เลขาที่ทำตัวแปลก ๆ และอึมครึมกันทั้งชายหญิงใครก็นึกว่าคู่ขา ปรากฏเป็น อาหลานกันเฉย
ตอนต้นเรื่อง เกียรติกับกมลาสน์ การสนทนาแต่ละทีมีแต่ลับลมคนใน
นึกว่าดูรียูเนียน ชายใหญ่กับหญิงแต้ 2530 (ใครทันแสดงว่าดูยูทูปล่ะดูออก)
พอเฉลยเรื่องกานต์ บรรยากาศคุยกันปกติได้เฉย สมเป็นผู้ที่เป็นพรหมของน้อง
แม้กระทั่งกานต์ต้องถูกจับได้อีกรอบถึงรู้ว่า กานต์เป็นคนทำเรื่องฉายจริง ๆ
ละครเรื่องนี้อยู่ระดับสอบผ่านเรื่องการสร้างตัวหลอก และให้คนดูเชื่อ
แต่ต้องยอมรับว่า การถ่ายทอดให้ตัวละครแสดงแบบนี้
คนดูจึงเห็นแต่ความอึมครึม ความไม่ชัดเจนทำให้คนดูเลือกที่กดรีโมตออกไป

ความดราม่าของพ่อลูก ซึ่งถูกนำมาขยายให้ตัวละครตัดสินใจให้เกิดเรื่อง
ทั้งสามนักแสดงทำได้ยอดเยี่ยม โดยเฉพาะหมาก ปริญ และ นก ฉัตรชัย
ความสนิทกันนอกจอ ไปสู่บทพ่อลูกเรื่องแรกในชีวิตการแสดง
แต่ความสัมพันธ์ของตัวละครบางครั้ง เราไม่รู้ว่าเกียรติกับกรณ์เป็นแบบไหนกันแน่
เพราะความสัมพันธ์ที่ดูห่างเหิน แต่ด้วยเคมีความสนิทคู่นี้ดีจริง ๆ ทั้งสองคน
เหมือนเขาเกลียดจริง ๆ ไหม  หรือเขาแค่หยอกล้อกันในบางที

สิ่งที่ไม่ควรทำมากสุดคือ การเลือกให้ตัวละครมีนิสัยให้ล้อไปกับโครงเรื่อง
ให้ตัวละครมีจุดด่างพร้อยที่ไม่สมบูรณ์แบบกันทุกตัวลามไปยัง รีน่าและกรณ์
จนหลายคนติดภาพว่าละครเรื่องนี้เป็นการแย่งผู้หญิงของพี่น้อง
ทั้งที่จริงพระนางเขาก็รักกันดี ๆ มีแต่กานต์ที่ใช้ผู้หญิงมาปั่นประสาท
แต่คนที่ดูก็คงไม่มาดูจนถึงตอนความจริงเปิดเผย
ก็คิดว่าพระเอกก็รักซ้อน นางเอกก็แอบวันทอง
พอสิ่งที่เกิดหลังจากนั้น มันทำให้คนที่ดูมองพระนางเรื่องนี้บริสุทธิ์ใจไม่ได้

เมื่อองค์ประกอบที่กล่าวมารวมกัน ทำให้ใต้เงาตะวันมีมันครบทุกรสชาติ
การแสดงที่เข้มข้นทั้งหมาก ปริญ โบว์ เมลดา
การพลิกบทบาทการแสดงที่ครั้งนี้ไปสุดกว่าตอนร่างใหม่หัวใจเดิม ของ ตู่ ภพธร
ผู้ผลิตมีความตั้งใจอยากเก็บทุกอย่างที่ควรมีไว้ในละครเรื่องนี้
แต่มันกลับดึงกันไปมาจนทิศทางละครไม่มีความชัดเจน
ไม่รู้ว่าจะเอาโหมดไหนเป็นตัวนำเรื่องกันแน่ จนมันยืดเยื้อ
ใต้เงาตะวันครั้งนี้ จึงเป็นละครที่มีแสงและเงาตามชื่อเรื่อง
เพียงแต่แสงของเรื่องที่สองมันไม่ถึงคนดู เงาของเรื่องเลยเลือนลางไม่ชัดเจน