หนูกำลังคิดวิตกมากๆค่ะคิดอะไรหลายๆอย่างเลยเพราะตอนนี้หนูอยู่ม.6แล้วก็กำลังเป็นช่วงที่ติวเพื่อเตรียมตัวขึ้นมหาลัยเพื่อนๆก็เริ่มพากันสอบพากันติวกันซึ่งไม่ว่าจะทำอะไรเงินก็เป็นปัจจัยสำคัญใช่ไหมค่ะ
เเละนี้ค่ะคือเหตุผลที่ตั้งกระทู้นี้    ครอบครัวของหนูหาเช้ากินค่ำค่ะและพ่อก็มีเงินเดือนค่ะเเต่ไม่พอค่ะได้มาจ่ายค่าเช่าห้อง+หนี้ของพ่อ ก็หมดเเล้วค่ะ แม่ก็ขายน้ำไม่ได้เลยเเละยังเป็นอาชีพที่หาเช้ากินค่ำอีก เพราะฉะนั้นไม่ว่าจะทำอะไรก็ตามครอบครัวหนูจะประหยัดกันมากๆเเต่เมื่อถึงคราวที่ตัวหนูต้องขึ้นมหาลัยปัญหาเรื่องเงินคือปัญหาใหญ่ เเละก็จะมีคนถามว่าเเล้วทำไมไม่ทำpart time คือยังงี้ค่ะพ่อกับแม่ของหนูเค้าห่วงหนูเอามากๆเพราะเวลาไปไหนมาไหนหนูก็จะไปกับเเม่ตลอดเเต่เมื่อหนูโตขึ้นความคิดปัญหาที่หนูเจอสิ่งต่างๆที่หนูเจอมันคนละอย่างกันหนูก็มีความคิดว่าอยากทำ part time ขออะไรเรียบร้อยเเต่คราวนี้  part time เค้ารับ18ปีค่ะเหมือนๆว่าเค้าต้องรับอายุ18ไว้ก่อนเพื่อกันไว้ก่อนว่าถ้ามีการตรวจขึ้นมาทางร้านจะเสียหายสรุปสุดท้ายก็รอ18ค่ะเพื่อที่จะได้ทำแบบสบายใจเเต่พอหนูอายุ18มันก็ยังอยู่ในช่วงที่เรียนเเล้วหนูอยู่ม.6ซึ่งถ้าหนูทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยมันต้องเหนื่อยมากเเน่ๆเเล้วหนูก็เป็นวิทย์-คณิตเเละเด็กกิจกรรมด้วยค่ะพอมานั่งคิดดูเอ่อกุต้องเหนื่อยมากเเน่ๆเลยหนูก็เลยคุยกับเเม่ไว้ว่าจะตั้งใจเรียน+ติวก่อนเก็บผลงานเเละความรู้ให้ได้มากที่สุดเเล้วเตรียมตัวสอบเเต่.....เหมือนกับว่าครอบครัวหนูการเงินมันเเย่ลงเรื่อยๆเงินที่จะซัพพอร์ตหนูไม่มีเลยค่ะเเล้วหนุต้องการหนังสือที่ต้องใช้ติวก็ไม่มีหนูอาศัยการดูคลิปจากช่องยูทูปเอาค่ะก็พอเข้าใจค่ะเเต่ยังไงเนื้อหาก็ยังไม่พออยู่ดี      หนูเครียดมากค่ะแบบคิดหลายๆอย่างมากจนกระทั่งอาจารย์คนนึงเค้าเล่าเส้นทางการที่จะมาเป็นครูให้ฟังก็สรุปได้ง่ายๆว่าถ้าไม่พร้อมหรือยังไม่รู้ว่าจะเรียนอะไรก็ซิ่วไปก่อนนะลูก หนูฟังเเล้วก็เอ๊ะเราไม่พร้อมในเรื่องของเงินอ่ะเราควรซิ่วไหมเห้ยเเต่เรารู้เเล้วนะว่าเราจะเรียนอะไรเราศึกษามาแล้วเเต่เงินอ่ะเงินเราไม่มีไงหรือเราจะซิ่วออกไปทำงานสักปีเเล้วเอาเงินที่เราทำมาซัพพอร์์์ตตัวเองดีกว่าไหม หนูคิดๆๆคิดแล้วคิดอีกจนไม่มีสมาธิในการเรียนค่ะมันเครียดมันเหมือนกับว่าไม่ว่าหนูจะหันหน้าไปทางไหนอุปสรรคหรือปัญหาจะรอหนูอยู่ตลอดเลยละค่ะ😓