แกเคยนึกถึงความรู้สึกเรามั้ยอะแล้วมาบอกtoxicนู่นนี่นั่นทะเลาะแต่เรื่องเดิมๆไร้สาระมาบอกเราtoxicแล้วนึกมั้ยทำไมเราถึงทำถามอะไรแบบนั้นทำไมถึงtoxicอะไรสำหรับแก แกไม่สนใจเราด้วยตั้งแต่ที่ผ่านมาดีแค่ตอนนั้นใส่ใจกัน ตั้งแต่ช่วงที่แกสอบเสร็จแกก็เริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่เราทะเลาะตอนนั้นแกกลับเริ่มค่อยๆเปลี่ยนไม่ได้ใส่ใจเหมือนตอนแรกมีแต่เราที่คอยพยายามใส่ใจแก พยายามเพื่อแกตลอด ทำอะไรเพื่อแกเห็นอยากได้อะไรก็ซื้อให้ให้กำลังใจแกตลอดที่ผ่านมาถามตลอดว่าเหนื่อยมั้ยเวลาแกมีงานที่โรงเรียนหรือไปทำงานเราก็ให้กำลังใจแกตลอด เราถามแกตลอดว่าเป็นยังไงบ้างมีอะไรให้ช่วยมั้ย เราก็หาทางช่วยตลอดถึงแกจะบอกว่าไม่ต้องเราพยายามกับแกมากอะ แกกลับไม่รู้สึกอะไรเลยด้วยมั้ง เราซื้ออะไรให้แกตลอดเห็นอยากได้อะไรหรือไม่มีตังเราก็ซื้อให้ แต่แกกลับมาบอกเราว่าคือสิ่งที่เราอยากให้ มันมีแค่ความรู้สึกนั้นสำหรับแกจริงๆหรอเราให้แกเพราะความรู้สึกเราล้วนๆ อยากให้แกได้ใช้อยากให้มี เราหวังดีกับแกมากตามใจแก แกไม่เคยรู้สึกเลยด้วยมั้งสิ่งที่เราทำให้แกตลอดปัจฉิมเราก็ตั้งใจซื้อเก็บเงินซื้อของให้แก เราไม่อยากให้แกมีน้อยอยากให้แกได้เยอะๆเหมือนคนอื่น วันเกิดแกเราเห็นแกอยากได้อะไรเราก็ซื้อเตรียมรอเซอร์ไพร์สให้แก เค้กเราก็สั่งล่วงหน้าไว้เรากลัวจะไม่ได้ด้วยซ้ำ แกจะไปมหาลัยเราก็ช่วยซื้อของให้แกเราก็ซื้อขนมมาตุนให้แก เรายังคิดเลยด้วยซ้ำบางเดือนเราจะโอนเงินให้ไปใช้เผื่อไม่พอ เรายังหวังเลยว่าแกจะอยู่กับเราตอนวันเกิดวันปัจฉิมเราเลย ตอนแกทะเลาะกับครอบครัวอีกเราก็ขอไปรับเพราะว่าแกจะไปกรุงเทพ เราก็ออกจากบ้านก่อนเวลาที่แกบอกแม่เราจะไม่ให้ไปแล้วด้วยซ้ำมันจะเย็นเกินเราเลยต้องออกบ้านก่อนเราก็ไปหาที่จอดรถร้อนก็ร้อนเหงื่อออกอีกน้ำมันก็ไม่ใช่ว่าจะเยอะขนาดนั้น เรายอมทำให้ตัวเองลำบากเพื่อแกที่ผ่านมาเราทำให้แกขนาดนี้ แต่เวลาทะเลาะกันแกกลับลืมทุกอย่าง เรารู้สึกเราเหมือนพยายามเหมือนอยู่คนเดียวด้วยซ้ำ ใส่ใจแกตลอด เราพยายามกับแกมากนะเราชอบแกและรักด้วยซ้ำเราทำให้ขนาดนี้แล้วอะ บางอย่างเราทำผิดเราก็พยายามแก้ให้ แต่สิ่งที่แกทำกับเราที่ทำให้เราเหมือนรู้สึกว่าพยายามอยู่ฝ่ายเดียวมันเลยทำให้เราคิดอะไรแบบนั้นเรารู้สึกว่าแกไม่เหมือนเดิมตั้งแต่แรกด้วยซ้ำ แกบอกไม่เป็นตัวของตัวเองแล้วทำไมไม่เป็นตั้งแต่แรกอะ หรือเป็นอยู่แล้วแบบนั้นอะหรอที่ดูเหมือนทำให้อีกคนดูพยายามฝ่ายเดียวเราหาเรื่องอะไรมาชวนคุยตลอดแกไม่คุยเหมือนกับตอนแรกๆด้วยซ้ำ เราพยายามกับแกมากทำดีกับแกไม่แปลกหรอกที่แกจะบอกเราว่าtoxicอะเพราะเรารู้สึกเหมือนพยายามอยู่ฝ่ายเดียวด้วยซ้ำเลย คุยอะไรแปลกๆบางทีก็ไม่ได้รู้เราไม่รู้จะบอกความรู้สึกนี้ยังไงกับแกแล้วแกไม่เคยจะเข้าใจเราด้วยซ้ำ มีแต่เราที่ต้องเข้าใจแก แกไม่เคยพยายามจะเข้าใจเราด้วยอะเราถึงทะเลาะแต่เรื่องเดิมๆไงเราอยากให้แกเข้าใจความรู้สึกเราบ้างอะ แต่แกกลับมาบอกเราว่าสิ่งที่ดีก็มีแต่สิ่งไม่ดีก็มีมากพอคือความรู้สึกเราไม่ส่งไปไม่ถึงแกจริงๆ แกไม่เคยรับรู้อะไรเลยไม่เคยคิดว่าเรารู้สึกว่าเราพยายามกับแกทำดีกับแกหวังดีกับแกมากแค่ไหน แล้วแกมาบอกที่ผ่านมาความทรงจำก็พอ มันคือไรอะมันไปไม่ถึงแกจริงๆความรู้สึกทั้งหมดที่เรามีให้แก เราแค่อยากบอกให้แกรู้ว่าสิ่งที่ดีๆเราทำกับแกความรู้สึกทั้งหมดที่ให้แกไปมันมีค่าแค่ไหน เราร้องไห้จนไม่มีน้ำตาแล้วอะจริงๆแต่แกกลับมาบอกเราโครตtoxicไร้สาระทะเลาะแต่เรื่องเดิมๆแกไม่รู้สึกอะไรเลยจริงๆเรา อยากให้แกฟังเราบ้างนึกถึงเราบ้างแต่ก็ไม่รับฟังเราไม่รู้จะทำไงแล้วอะ ความรู้สึกของเรามันสื่อไปไม่ถึงแกเลย แต่แกกลับบล็อคเราปิดทุกอย่างเราพยายามอธิบายขอโทษจนลืมไปว่าที่ผ่านมาเราเอาแต่ขอโทษเราลืมนึกถึงความรู้สึกตัวเองไปเลย แกบอกต้องบอกตลอดเลยหรอไปไหนมาไหนถ้าไม่ว่างจริงๆก็ไม่ต้องก็ได้อะ เอาจริงๆมันเป็นการบอกให้อีกฝ่ายสบายใจถ้าไม่ว่างก็ไม่เป็นไร แกบอกต้องคุยตลอด24ชั่วโมงเลยหรอ เราแค่อยากคุยบ้างอะไม่ใช่ให้คุยตลอด แกมีเวลาส่วนตัวเราก็โอเค เพราะเราส่วนมากเริ่มชวนแกคุยตลอดที่ผ่านมาหรือแกเป็นตัวของตัวเองมากขึ้นหรอ เราก็พยายามปรับตัวแล้วแต่ก็ไม่เข้าใจกันอยู่ดี ถ้าแกได้รู้ความรู้สึกของเราก็คงจะดีสักนิดเราพยายามโตแล้วแต่แกไม่เคยถามถึงความรู้สึกเราเลย ที่เราพิมพ์มาทั้งหมดนั้นอยากให้แกเข้าใจรู้ความรู้สึกเราก็คงดี