อยากฟังแชร์ประสบการ "การใช้ชีวิตคู่ โดยไม่จำเป็นต้องมีลูก" ครับ

สวัสดีครับ เนื่องจากผมมีแฟน และมีการคุยเรื่องอนาคต
สิ่งนึงที่เราเห็นตรงกันคือ เราไม่ค่อยอยากมีลูกเท่าไหร่นัก ในความสัมพันธ์ระยะยาว

ซึ่งตัวผมก็โอเคนะ เพราะถ้าเราไม่พร้อมจริงๆ
ยังดูแลเค้าได้ไม่เต็มที่(ลูก) ก็ไม่ได้ซีเรียสว่าจะต้องมีขนาดนั้น
หรืออาจจะอยู่กันไปเรื่อยๆจนอายุมากขึ้นโดยไม่มี ก็ไม่ได้ติดอะไร

เพราะผมกับแฟนก็เป็นสายอยากใช้ชีวิตอิสระ
ไปนั่นไปนี่ ทำสิ่งที่อยากทำ
และวางแผนการเงินสำหรับใช้จ่ายกันสองคนได้ในบั้นปลาย

โดยไม่ได้ยึดติดว่า จะต้องมีลูกมาเลี้ยงตัวเองตอนแก่แบบคนยุคเก่าๆ
หรือ จะไม่มีคนมาสืบสกุลหรือสืบทรัพย์ตอนพวกเราไม่อยู่แล้ว
เพราะมีวิธีการมากมายให้จัดการเรื่องพวกนี้

แต่นั่นก็เป็นภาพที่ผมกับแฟนคิดไว้คร่าวๆในหัวครับ

เลยอยากฟังประสบการณ์จากคนที่ใช้วิธีนี้ บริบทประมาณ อยู่จริงๆด้วยว่า
ถ้าจะไปทางนี้จริงๆ จะเป็นยังไงบ้าง เจออะไรบ้าง ควรเตรียวตัวยังไงบ้าง

ขอบคุณล่วงหน้าครับผม
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
แชร์ปสก ณ ตอนนี้ ในวัย 45 ปี

เมื่อก่อนคิดไม่อยากมีลูก อยากอิสระ สนุกกับการทำงาน เที่ยวเล่น อยู่กับสามีกันสองคนมีความสุขดี หน้าที่การงานดี มีเงินเก็บ มีทรัพย์สินพอสมควร

ปู่ตายายเสียแล้ว เหลือย่าเป็นต้อจนต้องลอกตาหลายครั้ง ปัจจุบันตาบอด อายุเกือยร้อยปีแล้ว ได้ลูกๆที่ยังอยู่ดูแล

พ่อแม่อายุ 74 ปี เริ่มไม่สบาย เส้นเลือดในสมองตีบเป็นอัมพฤกษ์ ทั้งเบาหวาน ความดัน จนทำให้แก้วตาบวม ต้องไปฉีดยาที่ตา

เริ่มมองที่ตัวเอง สังขารคงยื้อได้ไม่ตลอด ถ้าแข็งแรงแล้วตายไปเลยก็คงบุญเยอะ แต่ถ้าเส้นเลือดในสมองแตกก่อนล่ะ เป็นคนพิการ ใครจะพาไปโรงพยาบาล

เรื่องเงินทองไม่ต้องห่วง ไม่ให้ใครมาเลี้ยงหรอก ประกันสุขภาพทำเรียบร้อย ที่ดิน บ้าน รถ เงินในบัญชีพร้อม

ถามว่าก็ไปอยู่บ้านพักคนชราซิ ก็อยากอยู่บ้านที่ตัวเองสร้างอ่ะ อยากตายที่นั้น

ถามว่าจ้างคนมาดูแลซิ ถ้าติดเตียงทำธุรกรรมใดๆไม่ได้เลยล่ะ ต้องมีคนไว้ใจใกล้ตัวซักคนไหม

พออยากมีก็มีธรรมชาติไม่ได้ ไปทำเด็กหลอดแก้วมาแล้ว 3 ครั้งไม่ติด

สุดท้ายคงปล่อยไปตามนั้น ดูแลตัวเองให้ดีที่สุด

ปล. ตอนนี้คิดว่า ถ้าแก่สุดๆแล้วยังไม่ตาย หลานคนไหนขับรถไปส่งโรงพยาบาลจะยกมรดกให้หมดเลย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่