เราเเอบชอบคนนึงคุยกันนานมากเเต่เป็นเเบบเพื่อนค่ะ เรารู้สึกว่าเราไม่ไม่คู่ควรเขา เลยคุยเเบบเพื่อนดีกว่า เขาดุไม่มีท่าทีจะชอบเราเลยค่ะ เเต่เราชอบเขามาก เขาชอบมาคุยด้วยเวลาเขาเหงา ทำให้เรารู้สึกมีโอกาส พอเรารู้สึกอย่างงั้นเขาก็ชอบหายไป ไม่ค่อยตอบเเชท พอเราชวนบ้างก็บอกติดธุระ เราก็เลยทำตามบ้างเพื่อเขาจะรู้สึกเหมือนเราเเต่เขาเฉยเลยค่ะ   ช่วงหลังๆมาเนี้ยไม่ได้คุยกันเราก็ตัดใจเเล้วละค่ะ  พอเห็นเขาขึ้นสเตตัสว่ามีเเฟนนี้ใจสลายเลยค่ะ
รู้สึกว่าคงไม่มีโอกาสสำหรับเราเเล้วจริงๆ ก็เเอบเสียดายหนิดนึงนะคะ ทำไมตอนนั้นเราไม่สารภาพไป หรือเราผิดที่ขีดเส้นว่าต้องเป็นเเค่เพื่อน อันที่จริงเราเป็นเเค่เพื่อนก็ได้นะคะ เเต่เขาทำเหมือนไม่ใช่เพื่อนเเล้วก็คนคุยเลย เเล้วเราอยู่ในสถานะไหนของเขาค่ะ