คบกันได้4ปีแล้ว เราชอบเขามากรักอยากจะใช้ชีวิตด้วย เป็นเเฟนคนเเรกของเรา เราอยู่ด้วยกันมีความสุขมาก เขาเป็นคนค่อนข้าว
งชิว ตลกเฮฮา กับทุกคน เข้าถึงทุกคนได้หมด คบเเรกๆมีทะเลาะกันเรื่องหึงหวง เรื่องผู้หญิงบ่อย แต่3 4 ปีนี้ไม่มีแล้วทุกอย่างเหมือนจะเริ่มดี เราเข้าสู้วัยทีงาน เขาแก่กว่า2ปี ตอนอยู่ด้วยกันตอนเที่ยว ตอนกิน ตอนทำไรต่างๆเข้ากันได้หมด และดีด้วย
แต่หลังๆนี้พอเราได้เริ่มทำงาน เรามีเรื่องเครียด เราเอาไปคุยกับเขา เขากลับไม่ได้ให้กำลังใจ และยิ่งทำให้เรารู้สึกดิ่งกว่าเดิม จากที่เครียดเรื่องงาน เรื่องสอบ จะระบายกลับเขา ตอนจบกลับมาเครียดกับคำพูดเขาอีก
เหมือนเขาไม่เข้าใจ และไม่ชอบงาน ระบบที่เราทำ เราทำงานเกี่ยวกับระบบราชการ แล้วก็เตียมไปสอบเกี่ยวกับราชการอีก เขาอยากให้เราลองเปลี่ยนไปทำอย่างอื่น ไปขายของ ไปหางานอื่นๆทำรอ
-เราเคยคุยเรื่องแบบนี้กันแล้ว ก็จบที่เถียงกัน ส่วนมากเขาจะพูดคนเดียว เราเสียใจจนพูดไม่ออกแล้วร้องไห้ แล้วเก็บมาคิดสะสม
-ล่าสุดที่ทะเลาะเขาพูดทำนอง.. แบบถ้าสำหรับเรามันเหมือนดูถูกความพยายามของเรา 
-เราเครียดเรื่องงาน เราเลยไปคุยกับเขา เขาก็พูดๆเยอะมาก แต่ไม่มีประโยคไหนคือการให้กำลังใจเลย มีแต่บอกเราเลือกเอง เราอยากทำแบบนั้นเอง ก็ต้องยอมรับให้ได้ พูดว่าเราทำงานในระบบนี้ก็เหมือนขี้ข้าเขา
-ชอบพูดเอาตัวเองมาเปรียบเทียบกับเราให้เราออกไปหางานอื่นบ้างให้ลองทำไรใหม่ๆเยอะๆ เหมือนเขา แต่เราก็ไม่เห็นเขาจะประสบความสำเร็จอะไรเลยสักอย่าง พูดว่าเราอยู่เเต่อะไรแบบนี้ เราสอบเเล้วเมื่อไหร่จะสอบได้สอบติดเป็นข้าราชการจริง ทำไมไม่ไปหาอย่างอื่นทำ เขาพูดอยากให้เราออกไปขายของบ่อยมาก 
-ทั้งที่เราก็พึ่งเรียนจบ ยังไม่เคยได้สอบตรงตามที่ตัวเองได้เรียนมาเลย เขาก็ตัดสินเราแบบนั้น เราเครียดมากไหนจะต้องทำงานประจำ อ่านหนังสือสอบ ความกดดันเรื่องสอบ ปรึกษาแฟนแฟนก็ไม่เข้าใจ