สมัยอาแปะเด็กๆเคยดู"บ้านทรายทอง"นะ ยุคนั้นทีวียังเป็นแค่ขาวดำไม่มีสีสลิ่ม..
สงสารน้องนางเอกพจมานมากๆ  สู้อุตสา่ห์ผลัดดันจนตัวเองเข้ามาอยู่ในบ้านทรายทอง (สัปปายะสภาสถาน)..
แต่เหมือนทุกขลาภ ที่ต้องมาผจญมารคือนางอิสสาตัวร้าย..
นางอิสสากดขี่ข่มแหงน้องนางเอกพจมานทุกอย่าง..
แย่งทุกอย่างไปจากน้องนางเอกพจมาน..
ตำแหน่งนั่น นี่ โน่น นางอิสสาก็จะฮุบเอาไปหมด ...
น้องนางเอกก็ก้มหน้าทำงานรับใช้ไปสิครับ  อาแปะดูละครไปก็นึกสงสารไป..
ทำไมน้องนางเอกพจมานต้องทนกินน้ำใต้ศอกนางอิสสาด้วยนะ...?



สมัยนั้นอาแปะยังเด็ก ก็อินไปกับบทบาทของละคร..หนะครับ
พอโตมาก็เจอคำพระท่านสอนว่า "ดูละครแล้วให้ย้อนดูตน"..
ท่านว่าสิ่งใดๆในบทละครที่ไม่ดีก็อย่าทำตาม..
พฤติกรรมใดๆในบทละครที่ไม่ถูกต้องคลองแห่งธรรมก็อย่าประพฤติตาม..ประมานนั้น..

ละครสมัยก่อนสอดแทรกธรรมะไว้เยอะหนะครับ..
ละครสมัยนี้อะไรของมันก็ไม่รู้  YY  XX  XY XX  มั่วไปหมด..เฮ้อ ...
อาแปะดูละครสมัยใหม่แว๊บๆก็ปวดหัวละ ไม่จรรโลงสังคมเอาซะเลย.. 

ສຸກສັນວັນຄູ ວັນພະຫັດ