ทำไมถึงทำกับฉันได้
๏ เมตตาเธอ เห็นอกหักโดนรักหลอน
จึงอาทร ใส่ใจเธอเสมอ
ยกทั้งใจกายอุ่น คอยบำเรอ
เอาความรักปรนเปรอ เธอทุกวัน
๏ ทำไม ถึงทำกับฉันได้
พร่าดวงใจ แม้คนที่รักมั่น
หรือตอบแทน แค้นคนเคยรักกัน
แต่ก็มิใช่ฉัน ต่างกันแม้เงา
๏ ทำไม ถึงทำกับฉันได้
โกรธเคืองใครไยไม่แก้แค้นเขา
ไยลงโทษผิดตัว อย่ามัวเมา
ฉันทำผิดก็เปล่า คอยเฝ้าบำเรอ
๏ ทำไม ถึงทำกับฉันได้
ฆ่าฉันใย สิ้นแค้นทดแทนเหรอ
ฉันมิใช่คนผิดคิดร้ายเธอ
แต่ว่ายังรักเสมอ อย่าเผลอทำลาย ๚ะ๛
คืนนี้พี่คอยเจ้า
๏ คืนนั้นมีเธอซบ อิงอกฉัน
ออดอ้อนรำพึงรำพัน สวรรค์ไสว
จวบจนฟ้าเข้าสางสว่างไป
ตื่นฟังเสียงนกไพร รับอรุณ
๏ แต่คืนนี้คืนนั้น ต่างกันนัก
ไร้สิ้นตัก แทนเขนยที่เคยหนุน
ทิ้งพี่ให้รันทด เหมือนหมดบุญ
กลายเป็นหุ่น โดดเดี่ยวไร้หัวใจ
๏ คืนนี้มองดูจันทร์สวรรค์เหงา
มีแต่ความว่างเปล่า เธอไปไหน
พี่ยังคอยแก้วตา ตลอดไป
แม้หลับใหลสะดุ้งตื่น สะอื้นเอย ๚ะ๛
..
ทำไมถึงทำกับฉันได้ / คืนนี้พี่คอยเจ้า
๏ เมตตาเธอ เห็นอกหักโดนรักหลอน
จึงอาทร ใส่ใจเธอเสมอ
ยกทั้งใจกายอุ่น คอยบำเรอ
เอาความรักปรนเปรอ เธอทุกวัน
๏ ทำไม ถึงทำกับฉันได้
พร่าดวงใจ แม้คนที่รักมั่น
หรือตอบแทน แค้นคนเคยรักกัน
แต่ก็มิใช่ฉัน ต่างกันแม้เงา
๏ ทำไม ถึงทำกับฉันได้
โกรธเคืองใครไยไม่แก้แค้นเขา
ไยลงโทษผิดตัว อย่ามัวเมา
ฉันทำผิดก็เปล่า คอยเฝ้าบำเรอ
๏ ทำไม ถึงทำกับฉันได้
ฆ่าฉันใย สิ้นแค้นทดแทนเหรอ
ฉันมิใช่คนผิดคิดร้ายเธอ
แต่ว่ายังรักเสมอ อย่าเผลอทำลาย ๚ะ๛
คืนนี้พี่คอยเจ้า
๏ คืนนั้นมีเธอซบ อิงอกฉัน
ออดอ้อนรำพึงรำพัน สวรรค์ไสว
จวบจนฟ้าเข้าสางสว่างไป
ตื่นฟังเสียงนกไพร รับอรุณ
๏ แต่คืนนี้คืนนั้น ต่างกันนัก
ไร้สิ้นตัก แทนเขนยที่เคยหนุน
ทิ้งพี่ให้รันทด เหมือนหมดบุญ
กลายเป็นหุ่น โดดเดี่ยวไร้หัวใจ
๏ คืนนี้มองดูจันทร์สวรรค์เหงา
มีแต่ความว่างเปล่า เธอไปไหน
พี่ยังคอยแก้วตา ตลอดไป
แม้หลับใหลสะดุ้งตื่น สะอื้นเอย ๚ะ๛
..