สวัสดีค่ะ 
เราอายุ18ปี ซึ่งต้องบอกเลยว่าเป็นคนที่คิดมาก แพนิค เก็บทุกอย่างมาคิด ทั้งอดีตและอนาคต 
เรารู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยอยู่กับความเป็นจริง หรือปัจจุบันสักเท่าไหร่ แม้กระทั่งตอนจะนอนยังต้องคิด คิดจนปวดหัวนอนไม่หลับ ไม่อยากกินอะไร คิดจนร้องไห้ ตอนแรกเครียดเรื่องมหาลัยพอสอบติดมีที่เรียนแล้วก็เครียดเรื่องอื่นต่อ เหมือนมีความเครียดเข้ามาแทนที่เรื่อยๆเลยค่ะ อาจจะเป็นเพราะเราไม่ได้ออกไปเที่ยวไม่ได้ไปปลดปล่อยหรือทำกิจกรรมอะไรด้วยรึป่าว เพราะวันๆอยู่แต่ในห้องนอน มีช่วยแม่ขายของบ้าง จริงๆเราชอบระบายแต่บางทีครอบครัวก็ไม่ได้อยากจะฟังสักเท่าไหร่ เราทำได้แค่บ่นๆกับเพื่อน เราเป็นคนที่ชอบคิดอะไรล่วงหน้า ชอบวางแผนกับชีวิต พอวางแผนแล้วก็จะมานั่งเครียดว่าจะเป็นตามแผนมั้ย จะมีปัญหาอะไรรึป่าว เช่น เราจะต้องกู้เรียน นั่งเตรียมเอกสาร ค้นหาข้อมูลทักไปสอบถาม ทั้งๆที่ยังไม่ถึงเวลาที่จะต้องดำเนินเรื่องเลยค่ะ แล้วมันมีปัญหาเรื่องเอกสารต้องมีคนรับรอง ตอนแรกบ้านเราไม่มีใครรับราชการ ก็เครียดมากๆโทรหาแม่กลางดึก พอหาคนที่รับราชการได้แล้ว ก็เครียดอีกค่ะเห็นว่ากู้นี่ยาก จุกจิกแค่เซ็นไม่ตรงกัน ปากกาคนสีก็ไม่ได้(อันนี้เราอ่านมาจากคนที่มี ปสก.กู้) เราก็เครียดอีกค่ะ ก็จะประมาณนี้เป็นคนคิดเล็กคิดน้อย เราก็ต้องการให้จบและเป๊ะ ต้องเป๊ะๆเท่านั้น แล้วเรารู้สึกว่ามันดูเยอะเกินไป อยากได้วิธีจัดการกับปัญหาเหล่านี้ค่ะ เพราะรู้สึกว่ามันเริ่มส่งผลกับสุขภาพแล้ว นอนไม่หลับ ปวดหัว จะวูบอยู่ตลอด พอจะหลับดีๆก็สะดุ้งตัวกระตุก(ไม่รู้ว่าเกี่ยวมั้ย😭)