วันที่ 23 พฤษภาคม ถือเป็นวันสำคัญสำหรับชาวจุฬาฯ เพราะเป็นวันคล้ายวันสถาปนาคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ซึ่งในปีนี้ครบรอบ 9 ทศวรรษพอดี

คณะ "ถาปัด จุฬาฯ" ได้ผลิตบุคลากรที่มีคุณภาพมากมาย กระจายตามหน้าที่ต่าง ๆ ทั้งสถาปนิก นักออกแบบ ไม่เว้นกระทั่งบุคคลในวงการบันเทิง

ถ้าการเฉลิมฉลองในครั้งนี้ยังไม่เข้าถึงวงกว้าง เราอาจได้เห็นโปรเจ็กต์สำคัญต่าง ๆ เวลานี้เราเองกำลังคิดอยู่ว่าน่าจะมีการสร้างภาพยนตร์สักหนึ่งเรื่อง

โดยรวบรวมศิษย์เก่าของคณะมารับหน้าที่แสดงและร่วมจัดทำในหลาย ๆ ส่วน เพื่อเป็นเกียรติในการรวมพลังครั้งสำคัญที่สุดซึ่งต่อไปอาจไม่ได้ทำอีกแล้ว

กำหนดให้โครงเรื่องเล่าถึงการดำเนินชีวิตของชายหนุ่มบ้านนาที่เข้ามาเป็นนิสิตคณะเป็นเวลา 5 ปี ท่ามกลางการคาดคั้นจากคุณพ่อผู้เป็นเกษตรกรเพื่อหวังให้ลูกเป็นสถาปนิกเท่านั้น แต่จู่ ๆ ลูกชายยังไปหลงใหลและคลุกคลีเกี่ยวกับละครเวทีของคณะจนได้ขึ้นแท่นเป็นพระเอกและนักกิจกรรมตัวยงจนถึงปีสุดท้าย ความจริงพ่อไม่ได้เรียนจบจากคณะและสถาบันเดียวกับลูก แต่เคยมีเพื่อนสมัยเรียนมัธยมต้นซึ่งปัจจุบันเป็นคณบดีของคณะ สมัยนั้นมีพระเอกที่เป็นไอดอลคือพี่ตั้ว ศรัณยู ทั้งพ่อและเพื่อนถึงกับเคยไปชมละครเวทีที่พี่ตั้วเล่นอยู่หลายครั้ง ยังทำให้ลูกซึมซับอิทธิพลจากดาราที่พ่อชื่นชอบไปด้วย จนเมื่อละครเวทีในปีสุดท้าย ซึ่งเป็นการชุมนุมของศิษย์ปัจจุบันและศิษย์เก่าทุกรุ่น ลูกจึงต้องมาสวมบทเป็นสถาปนิกตึก 90 ชั้นตามสายที่ร่ำเรียน ทำให้พ่อผู้ไม่พิศมัยกับสิ่งบันเทิงของลูกกลับยอมรับและภูมิใจยิ่งในบทละครที่ลูกสื่อไป ระหว่างจะเป็นดารากับสถาปนิก อยู่ที่การตัดสินใจหลังเรียนจบของลูกกับความพึงพอใจของครอบครัวที่มีพ่อยืนข้างเพียงผู้เดียว   

ขอเสนอชื่อผู้ร่วมงานที่เด่น ๆ เพื่อให้ทางผู้หลักผู้ใหญ่พิจารณา

พระเอก=อิน สาริน

นางเอก=แต้ว ณฐพร

ไอดอล=ตั้ว ศรัณยู

พ่อพระเอก=ดู๋ สัญญา

คณบดีฯ=ซูโม่กิ๊ก

นักแสดงและทีมงาน=ศิษย์เก่า 90 ชีวิต

บทภาพยนตร์=นิ้วกลม

โปรดิวเซอร์=เกรซ นวรัตน์

กำกับภาพยนตร์=.....(ให้คุณเลือกเอาเอง).....

เพลงธีมหลัก=แต่งโดย จิก ประภาส-ดี้ นิติพงษ์

ร้องนำ=แสตมป์ อภิวัชร์-นท เดอะสตาร์

ชื่อเรื่อง=ให้คุณเลือกระหว่าง...ก. 90 องศา / ข. อิฐก้อนหนึ่ง / ค. ไม้ขีดไฟกับดอกทานตะวัน / ง. ครบเด็กสร้างบ้าน / จ. .....(ให้คุณตั้งเอาเอง).....

หวังว่าถ้าโปรเจ็กต์หนังเป็นจริงและได้ฉายจริงในเวลาอันใกล้ คงจะได้รับความนิยมจากแฟนคลับและคนทั่วไปไม่น้อยก็มาก ขอเป็นหนึ่งเสียง และขอให้สำเร็จแล้วกันนะ สวัสดี.