- หัวข้อกระทู้อาจจะดูงงๆ แต่มันคือแบบนั้นจริงๆ
- แม่เราไม่เหมือนแม่คนอื่น แม่คนอื่นรักลูก แต่แม่เราไม่รัก ไม่หวังดี คิดถึงแต่ประโยชน์ส่วนตัว หลายครั้งแล้วที่แสดงออกมาจนมันชัด มันดูออก
- พ่อกับแม่เราเลิกกัน เราอยู่มาทางฝั่งแม่ แต่เราไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับแม่เพราะแม่มีผัวใหม่ เรามาอาศัยอยู่กับป้าที่สนิทซึ่งไม่ใช่ป้าแท้ๆ แต่เค้าเอ็นดูเรา ทั้งๆที่แม่เราด่าและทะเลาะกับเค้าด้วยซ้ำ เราไม่ไปอยู่กับแม่เพราะผัวใหม่แม่เราชีกอ มันคิดไม่ดี เราเลยไม่เข้าไปยุ่งด้วย
- เมื่อก่อนตอนที่ครอบครัวยังสมบูรณ์ เรามีบ้านที่อาศัยอยู่ แต่พอตากับยายเสียชีวิต แม่ก็ขายหมดทั้งที่ดินและบ้าน ชีวิตเราต้องเร่ร่อนเช่าบ้านไปทั่ว คือ จนมากๆ เรายังจำบรรยากาศนั้นได้ ที่ต้องข้าวมาผัดใส่น้ำปลากิน มันหลายอย่างที่เข้ามาในความทรงจำตอนนี้
- อยากจะระบายออกมาให้หมด แต่มันก็จุกอก วันนี้ยิ่งทำให้รู้ว่าเค้าไม่รักเราเลยด้วยซ้ำ ทั้งหึงเรากับผัวใหม่ ทั้งหลอกเอาเงิน ทั้งเป็นหนี้นอกระบบเราต้องหาเงินไปคืนให้ เค้าไม่สร้างอะไรไว้ให้ลูกๆเลย มีแต่ใช่ชีวิตไปวันๆ โชคดีที่ป้าส่งเราเรียน ไม่งั้นชีวิตเราคงแย่ไปมากกว่านี้
- เรื่องวันนี้มันทำให้เรารู้ว่าเราต้องพึ่งตัวเอง แก้ไขเอง เบื่อมาก เบื่อความจน ไม่รู้ทำเวรทำกรรมอะไรไว้ ถึงต้องเกิดมาชดใช้กรรมแบบนี้ มองไม่ออกเลยว่าชีวิตข้างหน้าจะเป็นยังไง ไม่อยากสู้แล้ว อยากหนีไปไกลๆ เหนื่อย เหนื่อยใจ