ผมเด็ก15เคยได้มีแฟนคนแรกตอน15นี้แหละผมพึ่งเคยมีคนแอบชอบแล้วเขาแอบชอบผมมากจนผมงงว่าหน้าตาอย่เรายังมีคนชอบด้วยหรอหลังจากนั้นเขาก็ได้ทักมาคุยกันเรื่อยๆจนได้คบกัน(เราคบกันวันปัจฉิมม.3ผมเรียนที่ไหมเขาเรียนที่เดิมTwT) เราได้ไปดูหนังด้วยกันตอนนั้นผมมีความสุขมากเราทั้ง2คนทุกวันตอนเย็นต้องโทรหากันทุกวันเราก็ทำแบบนี้มาเรื่อยๆทุกวันบาววันฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ว่างเราก็ไม่โทรจนมาถึงวันหนึ่งเขาได้ทักมาบอกว่าเลิกกันไหมผมก็พิมแชทร่ายยาวไปเลยสุดท้ายวันนั้นวันซวยแอพแชทmessengerดันมามีปัญหาส่งแชทไม่ไปในความรู้สึกตอนนั้นผมรู้สึกอยู่นิ่งไม่ได้กลัวเสียเขาหลังจากที่แอพหายล่มผมก็ถามสาเหตุเขาทำไมถอยากเลิกคำตอบที่เขาตอบกับมาว่า เบื่อ ไม่รู้สึกอะไรแล้ว ความรู้สึกผมตอนนั้นเศร้ามาก ผมพยายามบอกให้เขาคิดใหม่สุดท้ายเขาก็คิดแบบเดิม เราเลิกกันก่อนผมเปิดเทอม1อาทิตย์ วันแรกหลังจากที่อกหักผมรู้สึกโลกนี้ว่างเปล่า ความทรงจำที่ผมเคยทำกับเขานึกขึ้นมาในหัวทำให้ผมคิดถึงเขามากจนไม่มีแรงทำไรเลยเศร้ามากร้องไห้ออกมาก็รู้สึกโล่งหลังจากนั้นก็เศร้าไปหลายวันจนเปิดเทอมมาก็ยังคิดถึงเขาอยู่แต่ก็พอมีเพื่อนเล่นช่วยให้ลืมเขาอยู่แต่ก็แว๊บขึ้นมาเรื่อยๆ
ความรักแรกของเด็ก15ที่คบกันวันปัจฉิมม.3เลิกกันก่อนเปิดเทอมม.4 TwT
ส่วนหนึ่งผมคิดว่าที่เราเลิกกันน่าจะเพราะคนละโรงเรียน
#ความรักเด็ก15จะ16
#เขียนไว้ให้ตัวเองดูตอนแก่555
มาแชร์ประสบการณ์การอกหักกันครับ