คือตอนผมอยู่ ป.4 มีเพื่อนคนหนึ่งเป็นผู้หญิงเรียนเก่งหน้าตาดีและมีเพื่อนในห้องชอบเขาอยู่หลายคนและเขานั่งโต๊ะที่ติดกับผมและมีวันหนึ่งผมถามเขาโดยที่ผมไม่ได้คิดอะไรว่าเขาชอบใครและเขาก็ตอบมาว่าชอบผมซึ่งวินาทีนั้นผมเขินมากและวันไหนที่ผมเศร้าเขาก็จะมาปลอบตอน อยู่ ป.6 ครูให้เล่นเกมหนึ่ง ซึ่งจะมีคนที่อยู่หลังสุดได้ข้อความจากครูและให้เพื่อนที่อยู่หลังสุดมาเขียนที่หลังของคนที่อยู่ด้านหน้าไปเรือยๆจนถึงคนที่อยู่หน้าสุดจะต้องไปเขียนคำที่ได้จากเพื่อนด้านหลัง และครูก็ให้พวกเราจับกลุ่มโดยการนับตัวเลขและผมได้อยู่กลุ่มเดียวกันกับคนที่บอกชอบผมตอนป 4 และในกลุ่มนี้มีแต่ผู้หญิงและตอนที่เขาอยู่หลังสุดเขาก็บอกให้เพื่อนที่อยู่หลังผมไปอยู่ด้านหน้าจนหมดดหลือแค่เขาที่อยู่หลังผมแล้วเขาก็บอกให้คนที่อยู่ด้านหน้าผมขยับไปอีกจนผมห่างกับคนข้างหน้า เกือบ 2 เมตรทั้งที่เขาที่อยู่หลังผมอยู่ห่างผมแค่นิดเดียว