คือเราคุยกันมาเดือนกว่าๆ มีวันนึงเขาเล่าถึงคนคุยเก่าเขาให้ฟังคะว่าเขาเป็นฝ่ายรอจนเขาไม่อยากรอเเล้วเขาเลยบอกคนนั้นไปตรงๆ พอทีนี้เราเลยถามว่าจะเป็นกับเราไหม เขาบอกไม่เป็นเขาจะไม่ทิ้ง พอผ่านไปสัก1อาทิตย์เขาจะมาๆหายๆบางทีหายไปครึ่งวันมาตอบทีคัยกันได้2-3ครั้งต่อวันก็มี เลยตัดสินใจถามเขาไปตรงๆว่ายังรู้สึกเหมือนเดิมไหม เขาบอกไม่ไม่รู้ เเต่เขาก็บอกไม่อยากรอเเล้วไม่อยากเป็นตัวเลือกเขาขอเป็นพี่น้องตอนเเรกเราไม่ยอมเราตามตื้อเขาขอโอกาสเขาเเต่เขาก็ยืนยันคำเดิมว่าจะเป็นเเค่พี่น้อง มีช่วงนึงเราท้อเราตัดสินใจตอบเเค่โอเคไปไม่ไห้มันมีประโยคคำถามต่อ เพราะคิดไว้เเล้วว่ายังไงเขาก็ไม่เป็นฝ่ายทักมาก่อนอยู่ดี เเต่จริงๆเขาทักมาว่า โอเคอะไร พอเราตอบเขาก็หายไปเป็นวัน ตอนเย็นเราเลยทักไปบอกว่ามีเรื่องจะเล่าให้ฟังเเต่ลืมไปว่าเล่าไม่ได้เเล้ว เขาก็ตอบว่าเล่าได้ เราเลยบอกไปว่า ไม่เป็นไรไม่ชอบให้ใครมาฝืนอ่าน เขาก็บอกไม่ได้ฝืนเเต่ถ้าไม่อยากเล่าก็ไม่เป็นไร เราเลยไปตอบเขาช่วงดึกเลยบอกไปว่าขอเล่าพรุ่งนี้นะพอดีมากินเหล้าบ้านเพื่อน เขาตอบว่า อ่อๆเคๆ ทั้งๆที่ไม่เคยพิมพ์มาเลยคะที่คุยตอนยังไม่ชอบกันก็ไม่เคยพิมเเบบนี้เลย วันต่อมาเราลองขอโอกาสเขาอีกสักรอบเขาก็ยืนยันคำเดิม เราก็บอกเขาไปว่าจะไม่ทักไปเเล้วอะไรอย่างงี้ เขาก็บอกนะคะว่าทักได้ เราเลยมานอนคิดว่าเป็นพี่น้องมันก็ดีจะได้ไม่มีใครหายไปด้วย ถามว่าเรายังรู้สึกรักไหมเราก็ยังรักคะเเต่ยอมรับการตัดสินใจของเขา คนเราจะลืมกันง่ายขนาดนั้นเลยหรอคะ ยังมีหวังที่จะกลับมาคุยหรือรู้สึกกันไหมคะ พอหลังจากวันที่เราตัดสินใจเเล้วเขาก็เริ่มตอบเเชทเราเร้วขึ้นเเล้วคะไม่หายเเล้ว 🥺