สวัสดีค่ะ คือเรามีเเฟนเป็นผู้หญิงด้วยกันคบกันได้จะ1ปีเเล้วค่ะต้องบอกก่อนว่าเมื่อก่อนเราไม่ได้ชอบผู้หญิงเลยไม่คิดจะชอบเเต่เค้าเข้ามาตามจีบเราหนักมากจนเราเริ่มเปิดใจให้เค้าเราอยากไปไหนเค้าพาไปอยากกินอะไรเค้าก็พาไปเเต่คบกันได้ไม่นานเค้าก็เริ่มเปลี่ยนเราชวนไปไหนเค้าเริ่มไม่อยากไปวันหยุดตรงกันเราชวนออกมาหาของกินเค้าไม่สนใจนอนเล่นโทรศัพท์หัวเราะมีความสุขจนเราต้องออกมากินคนเดียวบ่อยๆไม่เว้นเเม้เเต่ตอนกลางคืนเราชวนไปดูหนังใกล้ๆบ้านเค้าบอกเค้าเหนื่อยไม่อยากไปเเต่พอเพื่อนชวนไกลเเค่ไหนเหนื่อยเเค่ไหนเค้าก็ไปได้เวลาทำอะไรเราต้องทำคนเดียวเกือบตลอด เวลาเค้ามีปัญหาไม่ว่าจะอะไรเรารับฟังอยู่ข้างๆเเต่พอเป็นเราเค้ากลับมองว่ามันน่าลำคานพูดอะไรก็ชวนทะเลาะตลอด หนักสุดไปกินเหล้ากับพี่ที่ทำงานบอกเราว่า เมื่อคนเด็กดริ้งค์ขอกอดเเล้วก็ให้เค้ากอด เวลาใครเข้ามาเค้าไม่กล้าบอกคนๆนั้นว่ามีเราเป็นเเฟนทั้งๆที่เราก็นั่งอยู่ตรงนั้น ได้เเค่หันหน้ามายิ้มให้เราเเต่ก็ไม่พูดอะไรจนเราต้องเดินหนี เราต้องทำยังไงกับความรู้สึกนี้ ไม่อยากรั้งเค้าไว้เเต่เราก็ปล่อยเค้าไปไม่ได้
มีเเฟนเเต่ต้องไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด