คือเราจะขอเล่าเรื่องก่อนนะคะ
    เมื่อวันก่อนเราทำสะอาดบ้านขนเสื้อผ้าขนอะไรมาซักถูบ้านกวาดบ้าน แต่ไม่เสร็จนะคะ จะทำเสร็จเป็นบางส่วน เพราะพายุฝนเข้า ทำให้เราซักเสื้อผ้าต่อไม่ได้ และมันเยอะมากเราขนออกมาจากตู้เก่าๆด้วย
เราเลยเอามันมาวางกองไว้

บ้านเรามีสองชั้นเราทำความสะอาดชั้นบนนะคะ เสื้อผ้าก็วางไว้ชั้นบน
แล้วชั้นบนปกตก็มีแค่เราด้วย คนอื่นๆนอนข้างล่างกัน
พอมาวันนี้ป้ากับลุงเรามา แกก็ขึ้นมานอนชั้นบน ป้าแกเห็นเสื้อผ้าที่เรากองไว้ แกด่าเราสบัดเลย ว่าเราไม่มีประโยชน์ ทำไรไม่เป็น เลี้ยงไว้เฉยๆ เก่งแต่เรียน

ตอนที่แกด่า เราอยู่ในห้องได้ยินทุกอย่าง
แต่เราไม่ได้ตอบโต้กลับ
(ปกติถ้าเราไม่ผิดเราจะตอบกลับตลอด แต่งครั้งนี้ไม่ค่ะ เพราะยายเราป่วย เราไม่อยากมีปัญหา )

หลังจากนั้นเราก็ห้องไห้คะ ไม่มีเสียง น้ำตาน้ำหมูกไหล พอมันจะหยุดร้องมันก็ร้องอีก น้ำตาก็ไหลตลอดดจนแสบจมูกนานมากกกกก แบบมากก ไม่สามารถหยุดร้องได้เลย


เราอยากรู้ว่ามีใครเป็นมั่ยแล้วจัดการความรู้สึกนี้ยังไง
ช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ตอนนี้ยังไม่ได้นอนเลย พอนึกน้ำตามันก็ไหลเลยค่ะ





ฟังดูมันอาจเป็นเรื่องเล็กน้อยแต่มันทรมานมากเลยคะ ถ้าเราไม่ได้อธิบายในสิ่งที่เราทำ กลายเป็นคนผิด