อยู่ในช่วงหาไอเดีย มึใครมีไอเดียอะไรแนะนำมาได้ เราไปใช้ชีวิตหลังจากเลิกใช้ชีวิตมาพักใหญ่เพราะกลัวติดโควิด ล่าสุดออกไปจนติดโควิดครั้งแรกในชีวิตจนได้ โคตรคุ้มค่า แต่ก็ยังดีได้อัพเดรทเทรนชีวิตได้ดูแนวคิดดูการใช้ชีวิตของผู้คนก็จะได้อะไรมาบ้าง เราก็ได้พักผ่อน ไปพร้อมกับเพื่อโชคดีเจอคนที่ใช่ ค่อนข้างลงตัวอยู่บ้าง
เราค่อนข้างวงโคจรแคบมากเป็นพิเศษ ในสายงานโปรแกรมเมอร์ WFH 100% ถ้าไม่ออกจะไม่เจอใครเลย 100% วัยทำงานบางคนไม่ได้ WFH ทำงานไม่ได้เงยหน้าหมดวันหมดแรงก็กลับ เหลือเวลาจริงๆแค่ ศุกร์ เสา อาทิตย์ วันธรรมดาเหมือนสิ้นใจ ทักไปไม่ตอบก็เหนื่อยจุง เมื่อไหร่จะเจอคนที่ใช่จริงไหม บางคนพ่อแม่เรียก ติดทริป ติดธุระ หมดละชีวิต นี่แหละกรุงเทพคนหนะมันเยอะ แต่จังหวะชีวิตมันยาก ทุกคนต่างมีชีวิตส่วนตัวทั้งนั้น ถ้าวงโคจรชีวิตไม่นำพามาให้เจอจะไม่มีทางเจอ
ไปทำไรมาบ้าง 6 เดือนแล้ว บอกเลยว่า หมดเงินกับส่วนของการไปกินเดินเล่นก็ปาไปหลายหมื่นอยู่ สมัยนี้จะร้านแบบไหนก็แพงขึ้นหมด มันมีค่าใช้จ่ายหมดตั้งแต่การเดินทางยันกิน มันไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ
ขอเขียนเป็นหัวข้อย่อยๆ หดสปอยไว้ รีวิวแต่ละอย่างจะได้ไม่รกตาเกินไป อะไรเคยทำ อะไรเคยได้ยิน
1. ร้านเหล้าเน้นที่รีวิวว่า คนโสดต้องมาเชื่อรีวิวไปก่อนถอดสมองจังหวะนี้ ร้านแนวอื่นก็ได้ เช่น ตรงโคโค่วอล์คราชเทวี หน้ายูเนี่ยนค่อนข้างมีหลายแบบ พวกนี้จะเป็นร้านเหล้าที่วัยทำงานเลิกงานจะไปเพราะเดินทางสะดวกและปลอดภัย ร้านนั่งชิวคนจะรู้จักดี ไม่ใช่ร้านบ้าระห่ำเต้นในผับไฟวิบวับแบบทองหล่อ ต้องดูสไตล์ร้านด้วย เดี๋ยวนี้สายดื่มเขาจะรู้หมดว่า ร้านไหนฟิลไหน รสนิยมแบบไหน ไม่ได้ไปบ่อย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้รีวิว ร้านแบบนี้จะดึงดูดคนสิ้นคิดอยู่หลายแบบ เช่น แบบเราที่ไม่คิดแล้ว แต่ก็อยากมีสีสันให้ชีวิต โสดดราม่า เวลาคนสิ้นคิดหรือเพื่อนจะปลอบเพื่อน เหล้าไหมให้มันได้ระบายความในใจ ฉลองสละโสด/หรือกลับมาโสด ไม่โสดแต่อยากมีคนคุยเพิ่ม มันมีเสมอเลยแหละไม่ขาด ยิ่งร้านPRด้วยตลาดแบบนี้ คนก็อยากมาพวกที่เงินถึงใจถึงก็จะได้เจอ
บัดเจ็ทจะแพงหน่อย 800-1000 ถ้าหารเฉลี่ย เพลอๆ 1200-1500 แล้วแต่โซนอีกที
กลุ่มเป้าหมายค่อนข้างตรงแหละว่าอย่างน้อยก็ได้เจอคนแน่ๆ แต่โสดจริงไม่จริงมีทั้งสองแบบ แต่มองหาแค่โสดจริงก็พอ
ถ้าผู้หญิงแยกให้ออกระหว่างพวกพวกจ้องจะงับ ไม่ยาก มันจะมาเมื่อเมา และ ต้องระวัง ถ้าสติตัวเองดูแลตัวเองไม่ไหว เพื่อนที่ไม่เมาคือคำตอบ อย่าไปคนเดียว ต้องมีอย่างต้องไป 3 คน ถ้าเมาอีก 2 คนจะหิ้วปีกกลับบ้านได้ นี่คือคอนเซ็บไปยังไงให้มีชีวิตรอดและจะปลอดภัยแน่นอนค่อนข้างคอนเฟริม ไป 2 ไม่ได้ 1คนเมา อีกคนจะไม่กล้าเมาแล้วต้องนั่งดูแลแบบเซงๆ ไม่มีเพื่อนคุย การมา 3 จึงเป็นตัวเลขที่เหมาะสมสุด
ผู้ชายแทบไม่ต้องระวังมากมาย ยกเว้น ระวัง LGBT ที่เนียนเกินไป ระวังเรด้าพัง แค่นั้นพอ บอกเลยว่ามีเยอะขึ้นกว่าแต่ก่อน สาวๆมักไม่เข้ามาเองหลอกถ้าไม่หล่อจริงจนอยากขอ IG เพราะร้านเหล้าเขาจะนั่งสวยๆรอผู้มาทัก
อย่าเมาเกินไปดีกว่าทั้งชาย/หญิง ให้มันอยู่ระดับที่ยังสามารถพูดคุยชนแก้วได้ คุยกันได้ก็จะค่อนข้างเป็นอะไรที่ เข้าถึง เห็นหน้าตา และ มีหลายตัวเลือกด้วย อยู่ที่ว่าจะใจกล้าไหม
โสดจริงไม่จริงถามเอาหน้างานเลยดีกว่า เพราะว่าก็ต้องลองคุยๆไปก่อนค่อยไปเช็คอีกที เช็คหน้างานยังไงถ้าหนีมาก็โกหก ไม่ก็บอกไปตรงๆว่ามีคนคุย ดังนั้นยังไงก็ต้องด้นสด แต่มองเช็คเบื้องต้นได้
ยกตัวอย่าง ตัวเราจะถูกเข้ามาทักเองมากกว่า ถ้าจะชนเองจะไปชนแค่โต๊ะข้างๆ เพราะว่าเราไปร้านเหล้าคนเดียวเลยมันจะรู้สึก แปลกแยกอยู่คนเดียวทั้งร้านคือเห็นชัดมากแน่นอนว่า มันมีอยู่โต๊ะเดียวจริงๆที่นั่งคนเดียว แม้แต่โต๊ะข้างๆก็จะมาเป็นคู่นะเช่นมาเดทกับแฟนหรือคนคุย ผัวเมียมานั่งคุมเป็นต้น ค่อนข้าง
ก็มีเขามาทักถามว่าทำไมมาคนเดียว ไม่เอาแฟนมาด้วยหรอ .... นี่ไงความเข้าใจแบบผิดๆมองแต่เปลือกเหนื่อยจะตอบนะ นางเข้ามาทักแต่นางแขวนป้ายโสดนะ แต่ลูก 1 มีผัวแล้ว ได้คุยเยอะรู้เรื่องขนาดนี้เลยหละ นางบอกว่ามากับเพื่อนมาช่วยเพื่อนหาผัว เนี้ยแบบที่ยืนๆ มันชี้ๆ โสดทั้งนั้น มันทำแต่งาน มันก็ลากไปแนะนำ เนี้ยพาพี่คนนี้มาแนะนำพี่เขาโสดมาคนเดียวโว้ย เจริญหละคุณน้องแต่ก็ขอบคุณ แต่ก็ได้คุยจริงๆ ติดตรงที่เขายังไม่พร้อมนึกออกปะคนมันก็ลังเลแหละจะให้ไม่ให้คอนแทคดี บางทีให้มาก็ไม่ตอบด้วยหลังจากแยกย้ายให้ไปตามมารยาท
ร้านแนวอื่นจะมากันด้วยต่างเหตุผลกว่า เช่น รียูเนียน รวมแก๊งเพื่อน อะไรทำนองนี้จะไม่ได้เมาหนัก เข้าไปคุยได้แต่ค่อนข้างต้องมีมารยาทระดับนึงเพราะเพื่อนเขาอยู่ทั้งโต๊ะ
คนจะชอบเหมารวมไป คนไปร้านแบบนี้นะ แย่นิสัยไม่ดี ติดเหล้า อันตราย อยากมุมมอง เราไปเพราะก็อยากหาพื้นที่ส่วนตัว เวลาเงียบๆ เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ ให้ได้เห็นผู้คนบ้างไม่รู้สึกเคว้ง อยากย้อมใจไปกับเสียงดนตรี มันเหนื่อยครับชีวิต แล้วบ่นอะไรในใจ ยกตัวอย่าง เหนื่อยกับคนที่เข้าใจเราผิดๆ เป็นต้น
อย่างน้อยมันได้เจอได้คุยจริงๆ ถึงจะเสียเงินเยอะกว่า และ ไปค่อนข้างมีหลายเหตุการ์ณเกิดขึ้นเยอะแตกต่างกัน เลยจะเล่ายาวไปหน่อย
2. we go where มีหลายกิจกรรม เลือกหาเอาเองนะ แล้วแต่ที่ชอบ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แอพพวกนี้มันจะช่วยให้หาเพื่อนง่ายหน่อย ค่อนข้างดีและง่ายนะ แต่ต้องเข้าใจนะว่า มันดึงคนมากเยอะ มากหน้าหลากตา ไม่ได้คัดกรองอะไรเลยมันแค่เอาความเหงามาเป็นขั้วบวกขั้วลบ
เราเกาะแค่บอร์ดเกมส์ ร้านประจำค่อนข้างดีนะ เพราะบอร์ดเกมส์เล่นคนเดียวไม่ค่อยได้ กว่าจะหาได้จะไปจริงหรือโดนเทไม่รู้เลย
นั่นแหละไม่ได้ดึงคนดีวิเศษมาเสมอไป รวมถึงนิสัยไม่ดีด้วย เพราะมันแค่เอาคนเหงา มาเจอกันตามกิจกรรมแต่ละอย่าง จากที่เคยต้องหาตามกลุ่มโซเชียล เดี๋ยวนี้จะไหลมากองในนี้
สำหรับผู้หญิงไม่ต้องห่วง หนุ่มๆมันเห็นสวยดูดี มันกดกันอย่างไว ทำใจเลยจร้าว่า ถ้าไม่ตั้งสโคปให้ดีก็จะโดนไปตามเต๊าะไม่หน่อยแน่ๆ
ส่วนหนุ่ม ก็จะโดน LGBT มาก่อนเลย เพราะว่าเขากะตีเนียนหวังเป็นมากว่าเพื่อนนะ แบบ make friend มันไม่เชิงเป็นเพื่อนได้ง่ายหลอก ผู้ชายมันไม่ค่อยถูกกับ LGBT เท่าไหร่ เพราะอีกฝ่ายมันมีสิทธิคิดเกินได้มากกว่า
3. แอพหาคู่ ค่อนข้างไม่เวริค จากมุมมองของเรา จะถูกหรือแพงแต่บริการห่วยมากไม่ช่วยกรองอะไรเลย ฉาบฉวยก็เยอะ ดีแค่ว่ามันง่ายแค่นั้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เล่นมาหมดทุกแอพ สมัครหมดทุกแอพ จนรู้อัลกอลิทึ่มของมัน มันเอาเปรียบอยู่นะ สังเกตุเลยนะเวลาไม่สมัคร กับ สมัครเพิ่มทีละแพคเพจ
ไม่สมัครแมทยากมาก อัตตราการเห็นคือต่างกันมาก มีมือถือเล่นอีกโปรไฟล์ อีกอันบนคอมยืมมา หานานอยู่นะกว่าจะเจอ
แต่ถ้าซื้อ boost(100-200 บาท) จะเจอไวขึ้นเยอะ แต่แค่ระยะเวลาหนึ่ง และ เจอแบบยัดเยียดมาให้ด้วย คือ มั่นใจมากว่าไม่ได้กดไลค์คนนี้ด้วยซ้ำ แต่ก็บังคับแมทมา
super like คือไม่มาเลยดีกว่า top pick หรือ แนะนำมันหลอกลวงให้เสียเงินเติมเงินเพิ่มกดเสียเงินทิ้งอย่างเดียว แพคเพจพวกนี้มันซื้อ ใช้เป็นหน่วยนะ ไม่ใช่รายเดือน และ แพงกว่ารายเดือนเยอะ และ มันจะยัดเยียดให้สมัครแพคเพจอยู่นั่นแหละ
ส่วนโปรไฟล์คือ ไม่มีการจัดการ user อะไรเลยไปเจอเพื่อนมันบอกไม่ได้เล่นแล้วนะลบแอพตั้งนานแล้ว ยังอยู่เลยนะโปรไฟล์มัน
หนักกว่าแต่ก่อนอีก แต่ก่อนคือยุคพวกลงทุนยังไม่ได้มีบอทสคริปมา เพราะเราก็เขียนสคลิปแบบนี้เป็นเหมือนกัน ตอนนั้นคนแมทเยอะมากเลยค่อยมีให้เลือก ตอนนี้คือไม่เหลือเลย แทบจะเดือนละ 1-3 คนและมันก็เป็นคนที่ไม่พึงประสงค์ทั้งนั้น
ไม่ตรงปก ฟิลเตอร์ไม่รู้จะเยอะไปไหน
สายหว่านไปเรื่อยไม่ดูโปรไฟล์ตัวเองเลยว่าไม่ตรงกับที่ระบุใน bio เลยสักนิด
มิจฉาชีพก็เยอะ คุยเล่นก็เยอะ มาแปปๆ หายยาว
LGBT+ กระเทยหิวไอติมคือ จะนัดๆ แมทมาจั้ง จนรู้สึกว่าช่องทางนี้มันเริ่มจะ TOXIC เกินควบคุม
เหมือนจ่ายเงินให้มันฟรีเลยหละ สำหรับมุมมองผู้ชายพวกหื่นก็จะหว่านอยู่แล้ว มันก็ทำให้คนที่อยากใช้ตามจุดประสงค์ก็ลำบากมากๆ
4. กิจกรรมอื่นเฉพาะ ที่ต้องใช้งบหนา ทำงาน co-space ไปเรียนต่อ เรียนในคลาสนอื่นๆ ฟิตเนส ที่มีโอกาศเจอคนเพิ่มขึ้น แต่มันเป็นกิจกรรมใช้เงินหนา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ยังไม่ได้ลองจนคบ แต่ก็จ่ายเงินทดลองเล่นดูก่อนมาเยอะ เพราะบัดเจ็ทมันหนามาก
ที่ได้มาเป็นสิ่งที่ชอบจะมีแค่ยิงธนู เพราะชอบด้วยอยากเล่น มันจะมีสาวๆ มาถ่ายรูป ยิงศรรักไม่ปักหัวใจ เราหันไปหานี่ยิงโดนกลางกระบาลทันทีเลยนะ 555 หยอกๆ ธนูยิงไม่ยาก แต่ยิงให้สกอดียาก เพราะเรายิงระยะ 30 เมตรบอกเลยว่า เข้าเป้าหนะเข้า แต่คะแนนไม่งาม ไม่กลางเป้าเท่าไหร่ แต่ถ้าเล่นโดยเสียค่าเช่าจ่ายที 200-300 เลย ไม่รวมสั่งข้าวสั่งน้ำ เพราะมันร้อน ธนูมันแพงเริ่มต้นก็ 2-5 หมื่นได้เลยนะ
ลอง co-space มาไปนั่งเสียตังมาก เมือนนั่งอยู่ส่วนกลางคอนโดเลย หมดเยอะมันต้องเช่าพื้นที่ แถมเหงากว่าด้วยมันไม่ค่อยมีคนมา เสียงดังไม่พอคุยบิ้วซิเนสยาก
อันนี้เพื่อนเล่ามา ไปเรียนปริญาโท เพื่อเจอคนเยอะขึ้น ได้แฟนเพราะเรียน ป.โท ป๊าดลงทุนเกิ๊น
อันนี้ไม่ได้ลอง ไปเรียนทำอาหาร ภาษา แต่มองว่าเราฝึกของเราเองอยู่ตาม youtube แต่อยากไปเรียนทำอาหารทำขนมสักครั้งแต่ยังหาไม่เจอ คือมองว่าจะหาคนคุยได้หรอ เราว่ายาก เพราะถ้าไปเรียนจบคลาส มันไม่มีใคไปเรียนซ้ำแน่นอน ดังนั้นมันก็คือการหาความรู้มากกว่าหาแฟน
ฟิตเนสเล่นคอนโดบ่อยๆ เคยไปฟิตเนสเสียตัง ม่ถูกจริตเทรนเนอร์ขี้เสี้ยมขายครอส ขายอาหารเสริมเลย ไม่ไปอีกเลย คนมาเยอะนะสวยๆสุขภาพ แต่ก็นั่นแหละ มีคนอื่นจ้องจะงับตูดสาวเยอะแยะ
กิจกรรมอื่นๆ ค่อนข้างเฉพาะด้านแล้ว พวกปั่นจักรยานไรงี้ ต้องมี gadjet แพงหน่อย เล่น wakeboard ปีนผาจำลอง ยิงปืน etc. ไม่รวยจริงทำซ้ำไม่ได้นะ
จะมีอะไรอีกไหมนะสำหรับกรุงเทพหลังโควิด ที่ยังทำให้มีความหวังได้เจอง่ายขึ้นหน่อย เรามองว่าช่องทางหลายช่องทางมันโดนคนไม่ดีเอามาใช้หาผลประโยชน์ไปเยอะเลยอะ คนโสดที่ควรจะได้เจอคนดีๆ มันก็ซวยไปด้วย ขนาดพันทิพย์เรายังเจอเลยทรงมิจฉาชีพ มันเอาหมดจริงๆ
มาแชร์ไอเดียให้คน "ที่ยังโสด" มีวิธีหาคนคุยให้ได้หน่อย
เราค่อนข้างวงโคจรแคบมากเป็นพิเศษ ในสายงานโปรแกรมเมอร์ WFH 100% ถ้าไม่ออกจะไม่เจอใครเลย 100% วัยทำงานบางคนไม่ได้ WFH ทำงานไม่ได้เงยหน้าหมดวันหมดแรงก็กลับ เหลือเวลาจริงๆแค่ ศุกร์ เสา อาทิตย์ วันธรรมดาเหมือนสิ้นใจ ทักไปไม่ตอบก็เหนื่อยจุง เมื่อไหร่จะเจอคนที่ใช่จริงไหม บางคนพ่อแม่เรียก ติดทริป ติดธุระ หมดละชีวิต นี่แหละกรุงเทพคนหนะมันเยอะ แต่จังหวะชีวิตมันยาก ทุกคนต่างมีชีวิตส่วนตัวทั้งนั้น ถ้าวงโคจรชีวิตไม่นำพามาให้เจอจะไม่มีทางเจอ
ไปทำไรมาบ้าง 6 เดือนแล้ว บอกเลยว่า หมดเงินกับส่วนของการไปกินเดินเล่นก็ปาไปหลายหมื่นอยู่ สมัยนี้จะร้านแบบไหนก็แพงขึ้นหมด มันมีค่าใช้จ่ายหมดตั้งแต่การเดินทางยันกิน มันไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ
ขอเขียนเป็นหัวข้อย่อยๆ หดสปอยไว้ รีวิวแต่ละอย่างจะได้ไม่รกตาเกินไป อะไรเคยทำ อะไรเคยได้ยิน
1. ร้านเหล้าเน้นที่รีวิวว่า คนโสดต้องมาเชื่อรีวิวไปก่อนถอดสมองจังหวะนี้ ร้านแนวอื่นก็ได้ เช่น ตรงโคโค่วอล์คราชเทวี หน้ายูเนี่ยนค่อนข้างมีหลายแบบ พวกนี้จะเป็นร้านเหล้าที่วัยทำงานเลิกงานจะไปเพราะเดินทางสะดวกและปลอดภัย ร้านนั่งชิวคนจะรู้จักดี ไม่ใช่ร้านบ้าระห่ำเต้นในผับไฟวิบวับแบบทองหล่อ ต้องดูสไตล์ร้านด้วย เดี๋ยวนี้สายดื่มเขาจะรู้หมดว่า ร้านไหนฟิลไหน รสนิยมแบบไหน ไม่ได้ไปบ่อย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
2. we go where มีหลายกิจกรรม เลือกหาเอาเองนะ แล้วแต่ที่ชอบ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
3. แอพหาคู่ ค่อนข้างไม่เวริค จากมุมมองของเรา จะถูกหรือแพงแต่บริการห่วยมากไม่ช่วยกรองอะไรเลย ฉาบฉวยก็เยอะ ดีแค่ว่ามันง่ายแค่นั้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
4. กิจกรรมอื่นเฉพาะ ที่ต้องใช้งบหนา ทำงาน co-space ไปเรียนต่อ เรียนในคลาสนอื่นๆ ฟิตเนส ที่มีโอกาศเจอคนเพิ่มขึ้น แต่มันเป็นกิจกรรมใช้เงินหนา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
จะมีอะไรอีกไหมนะสำหรับกรุงเทพหลังโควิด ที่ยังทำให้มีความหวังได้เจอง่ายขึ้นหน่อย เรามองว่าช่องทางหลายช่องทางมันโดนคนไม่ดีเอามาใช้หาผลประโยชน์ไปเยอะเลยอะ คนโสดที่ควรจะได้เจอคนดีๆ มันก็ซวยไปด้วย ขนาดพันทิพย์เรายังเจอเลยทรงมิจฉาชีพ มันเอาหมดจริงๆ