เรารู้จักกับน้องมาได้8ปีแล้วค่ะ ตอนแรกที่เจอกันเรามองเขาเป็นแค่น้องชายคนนึงที่น่ารักมากๆ เพื่อนเลยชอบแชวว่าเราชอบน้องเขา แต่ทุกครั้งเราจะปฏิเสธว่าเราคิดกับเขาแค่น้องชายคนนึงเท่านั้น แต่พอปฏิเสธไปเรื่อยๆก็เริ่มจะไม่มั่นใจให้ตัวเองว่าเรารู้สึกแบบที่พูดออกมาจริงไหม หรืออาจเป็นเพราะโดนแชวเยอะจนทำให้ไขว้เขว

เพราะสิ่งที่เราปฏิบัติกับน้องมันพิเศษกว่าคนอื่นเสมอ อย่างเช่น เวลาที่ต้องทำงานกลุ่มหรือจับคู่กัน เราจะวิ่งไปหาน้องก่อนตลอดเลย และเราก็ชอบใส่เสื้อน้องเพราะเราชอบกลิ่นตัวของน้อง เรายิ้มทุกครั้งที่น้องยิ้ม เราชอบชวนน้องไปเที่ยวนู่นนี้เสมอ เราชอบเล่นมือถือของน้องเพราะมือถือน้องถ่ายรูปสวย เราชอบให้น้องเป็นคนเปิดน้ำกระป๋องให้เพราะเราเปิดเองไม่เคยได้;-;และน้องก็จะยอมเราตลอดแบบไม่เคยปฏิเสธ 

แต่พอมาวันนึงเราต้องย้ายมาเรียนที่ต่างประเทศ เราก็ติดต่อกับน้องผ่านแชท และทุกครั้งที่เราบอกว่าคิดถึงน้อง น้องเขาก็ขะตอบกลับมาว่าคิดถึงเหมือนกัน แต่ทุกครั้งที่เราบอกรักน้อง น้องจะไม่ตอบข้อความแบบนี้เลย หรือไม่ก็แค่กดหัวใจใส่ข้อความเฉยๆ เราเข้าใจน้องนะว่าน้องไม่บอกกลับเพราะน้องไม่ได้รักเรา แต่ที่เราบอกเพราะเรารักน้องจริงๆ แต่เราแค่กำลังสงสัยว่าตัวเองรักน้องแบบน้องชายคนนึงหรือผู้ชายคนนึง เราไม่เคยน้อยใจเลยที่น้องไม่บอกรักเรากลับเพราะเราเข้าใจเขาว่าไม่อยากโกหกเพื่อให้เราสบายใจ

และล่าสุดที่คุยกันเราก็บอกคิดถึงกันปกติและเราก็บอกรักน้องเขาเหมือยปกติแต่ที่ไม่ปกติคือน้องตอบกลับมาว่า'too'ไม่รู้ว่าน้องหมายความว่าฝันดีเหมือนกันหรือรักเหมือนกัน แต่แค่คำเดียวก็ทำให้เราใจเต้นแรงมากหรือที่ใจเต้นเพราะตื่นเต้นที่น้องบอกว่าจะมาเที่ยวที่นี่ในอีกสองเดือนนะ....

แต่ไม่ว่าจะยังไงแค่น้องเขาขยับตัวเราก็มองว่าเขาน่ารักเท่าโลกแล้วค่ะ🥹

ขอบคุณที่อ่านกระทู้ของเราจนจบนะคะ อาจสับสนหน่อยเพราะเราไม่เก่งภาษา;--;