สวัสดีครับพอดีทะเลาะกับแฟนเรื่องนี้มาสักพักครับ ผมกับแฟนอยู่ห่างกัน ผมอยู่รังสิต แฟนอยู่สมุทรปราการ ขอบอกก่อนนะครับว่าผมเพิ่งจบ ม.6 ก่อนหน้านี้เวลาไปหาแฟนผมขอเงินแม่ครับ ตอนนี้เพิ่งจบ ม.6 ก็ยังไม่ได้ทำงานครับ เตรียมเข้ามหาลัยด้วย ผมเข้าใจแฟนครับที่เขาคิดถึงผมมาก แต่คือระยะทางมันไกลกันมาก เจอกันทีผมต้องขอแม่อย่างน้อยก็ 500 แล้ว ปกติผมจะอดออมสะสมไปหาแฟนครับ แต่ตอนนี้ผมเรียนจบแล้ว ไม่ได้เงินรายวันอย่างแต่ก่อน ผมก็บอกแฟนว่าบางอาทิตย์อาจจะไม่ได้ไปเพราะไม่มีเงินจริงๆ แต่เธอบอกจะเลี้ยงเอง ผมก็หนักใจครับ จะให้แฟนมาเลี้ยงได้ไง แถมผมออกจากบ้านเงินติดตัว 0 บาท แม่ผมไม่อนุญาตแน่ๆครับ แต่เธอก็ยังไม่เข้าใจ บอกว่าผมไม่อยากเจอเธอ แต่ว่าบ้านเราก็อยู่กันไกล จะให้ไปหาทุกอาทิตย์มันยากเกินไปสำหรับผม แถมผมสงสารแม่ด้วยครับ แล้ววันนี้เธอยังจะขอเจอเพิ่มเป็นอาทิตย์ล่ะ 2 ครั้งอีก แต่แฟนผมก็บอกว่าเดี๋ยวไปหาแถวบ้านก็ได้ ผมก็หนักใจเข้าไปอีก คือผมก็เป็นห่วงแฟน บ้านแฟนอยู่สมุทรปราการ จะให้มาหาผมที่รังสิต ผมก็เป็นห่วงเธอตอนกลับครับ เพราะผมคิดนั่นคิดนี่เยอะ กลายเป็นแฟนเข้าใจว่าผมพยายามหาข้ออ้างไม่ไปเจอเธอ ผมเลยต้องยอมไปขอเงินแม่พันนึงเพื่อไปเจอเธอครับ 

ผมจะทำไงดีครับ เป็นแบบนี้ต่อไปไม่โอเคชัวร์ๆครับ มหาลัยก็ไม่รู้ค่าเทอมจะเท่าไหร่ จะขอเงินแม่บ่อยๆก็ไม่ใช่เรื่อง จะให้แฟนมาเลี้ยงผมก็หนักใจ จะให้มาหาแถวบ้านผมก็เป็นห่วงอีก เที่ยวเก่งมากแต่ผมไม่ไหวจริงๆครับ 

เผื่อคนสงสัยนะครับ คือแฟนผมเรียน ged ส่วนผมเรียน รร.รัฐ ปกติ ผมกับแฟนเลยมีเวลาว่างแตกต่างกัน คือเธอจะว่างเยอะกว่าผม จะเที่ยวได้ง่ายกว่าผมครับ อันนี้เท่าที่สังเกตจากแฟนผมนะครับ เพราะเขาเที่ยวเก่งมากๆ ผมยังต้องฝืนไปหาเธอจนเกรดตกเลยครับ เพราะไม่มีเวลาทบทวนบทเรียน