สวัสดีค่ะ คือเราอายุ15จะ16แล้วค่ะ เราคบกับแฟนคนปัจจุบันมา2ปีกว่าๆแล้ว แฟนเราอายุ17จะ18ค่ะ เรา2คนเคยไปเจอครอบครัวกันทั้ง2ฝ่าย เคยเจอ เคยช่วยงานที่บ้านเขา แล้วเขาก็ช่วยงานที่บ้านเราค่ะ บ้านเรากับบ้านแฟนอยู่ไกลกันนะคะ ไหนเราจะไม่ได้เรียนที่เดียวกันอีก(เคยอยู่โรงเรียนเดียวกันช่วงเราอยู่ม.1เขาอยู่ม.3) และประเด็นมันอยู่ที่ว่า เราออกบ้านไปบ้านแฟนค่อนข้างบ่อยและกลับดึกอยู่บ้าง  เพราะแบบนี้เรากับแม่เลยทะเลาะกันบ่อยค่ะ เขามักจะไล่ให้เราไปอยู่กับแฟน ไหนจะด่าเราว่าเป็นลูก มีแต่ปัญหา (เรารู้จักป้องกันนะคะทุกครั้งที่ไปหากัน เราก็ไม่ได้มีอะไรกันทุกครั้งนะคะ) ไหนเขาจะบอกว่าเขาจะไม่ส่งเราเรียน เอาจริงๆคือเราไม่เข้าใจเลยค่ะว่าทำไมมีแฟนแล้วถึงเรียนด้วยไม่ได้ เรารู้สึกแย่มากค่ะถึงเราจะเป็นต้นเหตุ เรารู้สึกไม่มีที่ไหนเป็นที่ของเราเลยค่ะ เราเหมือนเด็กมีปัญหา มันรู้สึกแย่มากค่ะ ใจจริงเราอยากหนีออกจากบ้านไปเลย เขาจะได้สบายใจที่ไม่มีตัวปัญหาแบบเรา แต่เราก็ไม่กล้าที่จะหนีได้แต่คิด เพราะถ้าจะหนีก็ไม่รู้จะหนีไปไหน ไม่รู้ว่าจะไปพึ่งใคร ไม่รู้ว่าจะไปอยู่ที่ไหน ถ้าไปอยู่กับแฟนเราก็ไม่รู้ว่าใครจะส่งเราเรียน ไม่รู้ว่าใครจะให้ตังไปโรงเรียน เรากลัวว่าถ้าไปอยู่จะไปเป็นภาระค่ะ อยากจะหนีก็หนีไม่ได้ อยากจะตายก็กลัว ใจก็ไม่อยากอยู่ เราไม่รู้ค่ะว่าควรจัดการความคิด ความรู้สึกยังไง แต่เราอยากหนีไปไกลๆจริงๆนะคะ