สวัสดีคับผมมีเรื่องจะเล่าให้ฟังคับพอดีผมได้ตามหาผู้หญิงคนหนึ่งเธอชื่อ เปิ้ล คับย้อนกลับไปตอนปี56คับตอนนั้นผมได้เข้าไปเรียย่านบางนาเรียนแบบทวิภาคีคับแล้วผมได้เจอคนชื่อเปิ้ลที่โรงงานที่ผมฝึกงานตอนนั้นผมอายุ17พี่แกอายุ25ก็ได้คบกันคับคือพี่เขาเป็นคนน่ารักและทำงานเก่งซึ่งตอนนั้นแกดูแลเอาใจใส่ผมดีมากด้วยความที่ว่าผมยังเป็นเด็กวัยกำลังอยากรู้อยากลองผใติดเพื่อนมากแทบไม่สนใจพี่เขาเลยพอมาวันหนึ่งพี่เขาพารุ่นน้องผมไปซื้อโดนัทของขวัญวันเกิดน้องเขาแล้วด้วยความที่ผมหวงผมเลยพูดอะไรไปแบบไม่คิดหลังจากวันนั้นพี่เขาเริ่มไม่โอเคกับการกระทำของผมแกเลยเริ่มเฉยๆบวกกับผมไปชอบผู้หญิงอื่นเลยไม่ได้สนใจอะไรพอมาวันหนึ่งพี่เขาตัดสินใจลาออกจากงานแล้วไปทำงานที่อื่นตอนนั้นผมก็ไปๆมาๆหาพี่เขาเพราะผมต้องเรียนพอมาหลังๆผมเริ่มไม่ได้ไปเพราะพี่เขาเลิกงานเวลาไม่ตรงกับผมแล้วเราแทบไม่ได้คุยกันเริ่มห่างๆแล้วพี่เขาก็หายไปจากชีวิตผมผมไปหาเขาที่พักก็ไม่เจอแล้ว พี่แกเปลี่ยนเบอร์เปลี่ยนเฟสใหม่ไม่มีใครติดต่อแกได้เลยผมก็ยังตามหาเขาในเฟสมาตลอดนะคับเพราะผมจำได้แค่ว่าพี่แกเป็นคนหนองบัวลำภู เป็นผู้หญิงน่ารักผมยาวมีรอยสักผีเสื้อข้างหลังไหล่ขวา ตอนนี้อายุแกน่าจะ35แล้วคับเพราะตอนนี้ผม27ถ้าพี่ได้เห็นกระทู้นี้ผมอยากจะบอกพี่ว่าผ่านไปสิบปีแล้วผมยังคิดถึงและมีหลายเรื่องที่อยากคุยกับพี่คับ