สวัสดีครับผมมีปัญหาเรื่องการจัดการเวลาชีวิตครับ ขออนุญาตเล่ายาวนะครับ

ผมอายุ 18 เพิ่งจะจบ ม.6 กำลังขึ้นมหาลัยเต็มตัว ผมกับแฟนคบกันมาจะ 1 ปี ผมเองเป็นผู้ชายที่แย่มาก ผมทำผิดกับเธอไว้เยอะครับ สาเหตุเพราะผมไม่เข้าใจเธอ มีเรื่องนึงที่แย่จริงๆสำหรับผม คือเธอตั้งคำถาม ถามผมว่าแฟนเก่ากับเขาใครสวยกว่า? ผมก็ตอบสิครับก็เธอไง แต่เธอถามใหม่ถ้าสมมุติเราไม่คบกัน แค่คนเจอกันเฉยๆ ผมเลยพูดความจริงครับว่า.. แฟนเก่าสวยกว่า T-T นี่แหละครับจุดเปลี่ยนชีวิตผม เอาเป็นว่าจบไม่ดีแต่เธอไม่เลิกกับผมครับ 555 อันนี้แย่จริงๆครับ ด่าได้แต่อย่าแรงครับ

ต่อจากนี้คือปัญหาของผมแล้วครับที่เกิดขึ้น

1.เรื่องแรก
เธอขอไอดีเฟส ไอจีผม แต่ผมไม่มีปัญหาอะไรมาก และบอกเธอว่างั้นขอของเธอด้วยได้ไหม? แต่เธอไม่ให้ครับ และอ้างว่าเธอมีเรื่องไม่สบายใจ แต่ของผมเองก็มีครับ คือเรื่องพ่อผม ที่มักจะทักมาขอเงิน และผมไม่สบายใจจะให้เธอเห็นเลยครับ แต่เพราะเราทะเลาะกัน เธอก็น้อยใจ จนผมต้องยอมเธอ จนทุกวันนี้ผมไม่แม้แต่จะกล้าคุยกับเพื่อน ไม่ใช่เพราะผมมีความลับอะไร แต่ความรู้สึกคือมันอึดอัดมากๆ ผมคุยเรื่องส่วนตัวอะไรกับเพื่อนไม่ได้เลยครับ และปัจจุบันเธอก็ยังไม่ให้เฟส หรือไอจีหลักผมเลย มีแต่ผมให้เธอครับ ทั้ง account หลัก และ account สำรอง ผมมีแค่ account สำรองของเธอเท่านั้น
 
2.เรื่องที่สอง
ผมกับแฟนบ้านอยู่คนล่ะจังหวัด เราเลยมักจะโทรหากันตลอด 24 ชม. ปัญหาเลยเกิดกับผมครับ คือผมไม่มีเวลาส่วนตัวเลยครับ ผมคิดแบบนี้จริงๆ แต่คิดในอีกมุมเธอเองก็รักเรามากๆ เธอก็เสียสละเวลาว่างมาอยู่กับเราด้วย ผมเลยคิดแบบนี้อยู่พักใหญ่ แต่ถึงจุดนึงผมรู้สึกอยากอยู่กับตัวเองบ้าง ผมอยู่กับเธอทั้งวันจริงๆ ขนาดผมขอไปคุยกับเพื่อนเธอยังต้องขอมาฟังด้วยทุกรอบ ไม่มีที่ส่วนตัวผมเลยจริงๆครับ ไม่ใช่แค่ไม่มีเวลาให้ตัวเองและเพื่อน แต่กับแม่ผมก็แทบจะคุยกันน้อยมากๆครับ คุยแค่ประโยคเดิมๆ จากนั้นก็ต้องมาคุยกับแฟนต่อครับ
 
3.เรื่องที่สาม
ต่อจากเรื่องที่สอง คือการเข้าสังคมครับ อย่างที่ผมบอก คือผมเองไม่มีเวลาให้ใครทั้งนั้นครับ เพราะอยู่กับแฟนตลอด ทำให้ผมไม่ได้คุยกับเพื่อน ก่อนผมจบ ม.6 มีเข้าค่ายพิเศษ เราทะเลาะกันครับ แฟนบอกเป็นห่วงกลัวนั่นกลัวนี่ กลัวผมจะโดนผู้หญิงทำร้ายครับ เธอบอกจะมาด้วย ซึ่งผมกับเธอไม่ได้เรียนที่เดียวกัน แถมที่ รร. พาไปค่ายต่างจังหวัด ผมเลยต้องจำใจไม่ไปค่ายพิเศษครับ หลักๆคือเธอเตือนผมเรื่องเตรียมสอบด้วยครับ ผมเลยเห็นว่าเหตุผลนี้มันโอเค ผ่านมาหลังสอบเสร็จ รร. มีงานปัจฉิม แน่นอนครับ เธอก็มาคล้ายๆเดิม เธออยากมาด้วย แต่ปัญหาคือผมเป็นห่วงเธอ งานก็งาน รร. จัด เขาจะให้คนนอกเข้าไหมก็ไม่รู้ ห้องพักเธอก็อยู่ไม่ได้ เพราะ รร. เป็นคนจัด แถมแยก ชญ และมีการเช็คจำนวนคนครับ เธอบอกเป็นห่วงผม เธอบอกเธอไว้ใจผม แต่ไม่ไว้ใจผู้หญิงในงานเฉยๆ แน่นอนครับ งานที่ผมตั้งตารอมาตลอด 6 ปี ผมตัดสินใจไม่ไป คือผมยังไม่ได้บอกลาทุกคนเลยด้วยซ้ำ แต่ว่าช่วงนั้นก็ดันมีสอบมหาลัยอีก มันเลยมีเหตุผลนี้เข้ามาเกี่ยว สรุปเหมือนว่าแฟนผมจะไม่ได้ผิดอะไรมาก เพราะมันก็ดูมีเหตุผล แต่ว่าตัวผมเองก็อยากเข้าสังคมเฉยๆเองครับ

ปล.เรื่องพวกนี้แค่ส่วนนึงครับ ผมรักเธอมากๆ คิดถึงเธอ อยากกอดเธอ และอยู่กับเธอก็มีความสุข แต่ว่าชีวิตผมมันเหมือนกำลังดิ่งลงไป งานอดิเรกที่ชอบทำ ก็ทำได้อยากกว่าเดิม เพื่อนก็แทบจะไม่มีแล้ว เวลาส่วนตัวเธอก็เหมือนจะให้นะ แต่ว่าเธอต้องได้ยินสิ่งที่ผมทำ ห้ามปิดไมค์ แม้กระทั่งตอนหลับ คือตั้งแต่คบกันมาเรายังไม่เคยวางสายกันเลยครับจะ 1 ปีแล้วครับ ผมรู้สึกแปลกๆครับ อยู่กับเธอโคตรมีความสุข แต่ว่าการเข้าสังคม ครอบครัว ผมแทบจะไม่มีเวลาให้เลย