ก่อนอื่นเลยต้องบอกว่าเราเหมือนอยู่คนเดียวมานานมากทั้งๆที่อยู่กับที่บ้านไม่ว่าเราจะทำงานเหนื่อยขนาดไหนก็ไม่มีคนคอยถามว่าเหนื่อยไหมแต่มีสิ่งเดียวที่ถามตลอดเวลาคือเรื่องเงินปกติที่บ้านจะชอบขอเงินอยู่แล้วถ้าเดือนไหนเรามีเยอะเราก็ให้เยอะแต่ถ้าเดือนไหนเราไม่ค่อยมีเราก็จะให้น้อยแต่บางครั้งเราจำเป็นต้องใช้เงินจริงๆแล้วไม่มีให้ที่บ้านที่บ้านก็จะรู้สึกว่าเราไม่ใช่ลูกที่ดีชอบพูดว่าดูลูกคนอื่นเขาให้เงินพ่อแม่ทีเป็นเงินหลายหมื่นแต่ทีลูกตัวเองให้เงินทีหลักร้อยหลักพันบางครั้งเราก็รู้สึกน้อยใจที่ได้ยินแบบนี้เราเป็นคนทำงานหาเงินเองไม่เคยทำให้ที่บ้านเดือดร้อนไม่ค่อยเที่ยวกลางคืนหรือแม้แต่เวลาเรามีแฟนที่บ้านก็ชอบให้เราไปขอเงินแฟนเพื่อมาให้ที่บ้านพอเราบอกว่าไม่ได้เขาก็จะโกรธบอกว่าช่วยอะไรไม่ได้เลยหรือแม้แต่เรามีพี่ที่บ้านก็จะเลือกเชื่อพี่คนโตมากกว่าเราที่เป็นคนเล็กแล้วชอบมองว่าเราทำตัวไม่ดีทำตัวไม่น่ารักเวลาที่พี่คนโตเล่าเรื่องเราให้ที่บ้านฟังทั้งๆที่เราไม่เคยทำตัวอะไรแย่ๆเลยบางครั้งเราก็รู้สึกเหงามีเรื่องอะไรก็ไม่กล้าคุยกับที่บ้านเพราะรู้สึกว่ามันไม่ใช่safe zoneยิ่งรู้สึกว่ายิ่งทำให้เราเป็นtoxic มากกว่าเราควรทำยังไงดีคะ