ถ้าเรารู้สึกไม่รักครอบครัวตัวเองเลยเราจะบาปไหมคะ??
เรามีพ่อพิการที่ติดเหล้าหนักเเล้วชอบทะเลอะกับเเม่เเบบรุนเเรงตั้งเเต่เด็กจนเเม่บอกจะไปทำงานที่ต่างจังหวัดเเล้วไม่กลับมาเลยตั้งเเต่เรายังเด็ก พ่อเอาเราไปฝากคนนั้นเลี้ยงเราทีคนนี้เลี้ยงที เรารู้สึกเป็นส่วนเกินตลอด เวลาพ่อพาเราไปไหนก็กินเหล้าเเต่กับเพื่อนผช.เยอะเเยะ บางทีก็รู้สึกกลัวแต่พ่อเลี้ยงเรามาด้วยตัวคนเดียวซึ่งเราก็นับถือเเกมาก ปัจจุบันส่งเงินให้พ่อวีคละ500เพราะกลัวเเกเอาไปกินเหล้าหมดไม่กล้าส่งเยอะ
แม่ ปัจจุบันเจอกันเเล้ว แกมีครอบครัวใหม่มีลูกอีกคน นึกว่าจะเป็นเเรงบันดาลใจเเล้วที่ปรึกษาที่ดีเเต่กลับขอเเต่เงิน บอกน้องไม่มีเงินกินขนม เรามีหน้าที่ต้องรับผิดชอบชีวิตน้องหรอคะ?? บางครั้งเราเห็นเเกลำบากเราก็ให้ถ้าเป็นเมื่อก่อนที่เราหาเงินเองได้เเต่ตอนนี้เรามีครอบ ซึ่งเราให้เยอะไม่ได้เพราะเเฟนเราทำงานคนเดียว เราเลี้ยงลูกอยู่บ้าน ถ้าเป็นเงินเราเราก็คงให้อยู่เเล้วเเต่ขอมากๆเราก็เกรงใจเเฟน ครั้นเราจะไม่ให้เลยเราจะดูเป็นลูกที่เเย่ไหมคะ พยายามคุยกับเเกด้วยเหตุผลว่าไม่มีเเต่บางทีแกก็ตะบี้ตะบันขอซึ่งเราเป็นคนใจอ่อน ถ้าไม่ได้เเฟนคอยเตือนสติ บางทีเราก็คงนึกเสียใจว่าเขาแค่ทำให้เราเกิด คนที่สมควรให้จริงๆคือพ่อ เขามีมือมีเท้า มีผัวมีลูกใหม่เเล้ว ถ้าเราจะไม่รู้สึกผิดกับการไม่ให้เงินเขาเราสามารถทำได้ไหมคะ?
เรามีพี่สาวต่างพ่ออีก2 คน คนโตชอบกินเหล้าเมาเเล้วชอบมีปัญหาชีวิตโทรมาเล่าให้เราฟังตลอด ยืมเงินครั้งนึงตอนนั้นเราเหลือติดตัวอยู่700ก็ให้ยืม ปัจจุบัน ไม่กินเหล้าเเล้ว แต่โทรไปไม่เคยรับสายเราเลย
พี่สาวคนกลางเอะอะขอเเค่เงิน เเต่เราไม่เคยเจอหน้ากันเลยสักครั้ง
ส่วนป้าพี่สาวเเม่ เอาเรามาเข้าเรียนที่ต่างจังหวัด เราหาเงินเรียนเอง ทำงานด้วยเรียนด้วย ระหว่างเรียนติดต่อเเกไม่ได้เกือบ3ปี ตอนนั้นเราไม่มีเงินกินข้าวเลยโทรไปขอเเก100 แกไม่เคยให้สักบาทเดียวนอกจากครั้งนี้เเล้วเราไม่เคยขอเงินใครสักบาทเเม้กระทั้งพ่อ ตัวเอง
ตอนนี้เรามีครอบครัวมีลูกชาย1คน มีเเฟนคอยซัพพอร์ตทุกอย่าง นอกจากพ่อเราไม่ต้องเเคร์คนอื่นได้ไหมคะ เราจะบาปไหมคะ ประโยคพวกมันอัดอั้นอยู่ในอกมานานมากๆ เรารู้สึกอยากยกมือท้วมหัวกับสิ่งที่พวกเขากระทำ บอกตรงๆเลย เราไม่อยากเกิด ตอนมองหน้าลูกชายเเล้วนึกถึงตัวเองไม่อยากให้ลูกเจอเเบบนั้น แฟนเข้าใจเลยไม่ให้เราตะบี้ตะบันห่างลูกเพื่อทำงาน ให้เราเลี้ยงเอง ตอนนี้เเหละค่ะที่เรียกว่าเราสุขจริงในช่วงชีวิตหนึ่ง แฟนชอบพูดว่าเราคือครอบครัวอย่าเเคร์ใครให้มากนัก นอกจากพ่อที่เลี้ยงเรามาถึงจะไม่ดีเท่าที่ควร ตอนนี้นอกจากรอลูกเข้าเรียนเพื่อหาเงินซื้อบ้านเอาพ่อมาอยู่ด้วยเราก็ไม่ต้องการอะไรเเล้วค่ะ เราไม่เคยขอเงินเเฟนเพื่อใช้ในเรื่องส่วนตัวเลยสักบาทเว้นเเต่เขาให้ในสิ่งที่ควรซื้อ ถึงจะทะเลอะกันบ้างเเต่เราว่ามันอยู่ในพื้นฐานชีวิตคู่เป็นเรื่องธรรมดา
ถ้าเรารู้สึกไม่รักครอบครัวเราจะบาปไหม
เรามีพ่อพิการที่ติดเหล้าหนักเเล้วชอบทะเลอะกับเเม่เเบบรุนเเรงตั้งเเต่เด็กจนเเม่บอกจะไปทำงานที่ต่างจังหวัดเเล้วไม่กลับมาเลยตั้งเเต่เรายังเด็ก พ่อเอาเราไปฝากคนนั้นเลี้ยงเราทีคนนี้เลี้ยงที เรารู้สึกเป็นส่วนเกินตลอด เวลาพ่อพาเราไปไหนก็กินเหล้าเเต่กับเพื่อนผช.เยอะเเยะ บางทีก็รู้สึกกลัวแต่พ่อเลี้ยงเรามาด้วยตัวคนเดียวซึ่งเราก็นับถือเเกมาก ปัจจุบันส่งเงินให้พ่อวีคละ500เพราะกลัวเเกเอาไปกินเหล้าหมดไม่กล้าส่งเยอะ
แม่ ปัจจุบันเจอกันเเล้ว แกมีครอบครัวใหม่มีลูกอีกคน นึกว่าจะเป็นเเรงบันดาลใจเเล้วที่ปรึกษาที่ดีเเต่กลับขอเเต่เงิน บอกน้องไม่มีเงินกินขนม เรามีหน้าที่ต้องรับผิดชอบชีวิตน้องหรอคะ?? บางครั้งเราเห็นเเกลำบากเราก็ให้ถ้าเป็นเมื่อก่อนที่เราหาเงินเองได้เเต่ตอนนี้เรามีครอบ ซึ่งเราให้เยอะไม่ได้เพราะเเฟนเราทำงานคนเดียว เราเลี้ยงลูกอยู่บ้าน ถ้าเป็นเงินเราเราก็คงให้อยู่เเล้วเเต่ขอมากๆเราก็เกรงใจเเฟน ครั้นเราจะไม่ให้เลยเราจะดูเป็นลูกที่เเย่ไหมคะ พยายามคุยกับเเกด้วยเหตุผลว่าไม่มีเเต่บางทีแกก็ตะบี้ตะบันขอซึ่งเราเป็นคนใจอ่อน ถ้าไม่ได้เเฟนคอยเตือนสติ บางทีเราก็คงนึกเสียใจว่าเขาแค่ทำให้เราเกิด คนที่สมควรให้จริงๆคือพ่อ เขามีมือมีเท้า มีผัวมีลูกใหม่เเล้ว ถ้าเราจะไม่รู้สึกผิดกับการไม่ให้เงินเขาเราสามารถทำได้ไหมคะ?
เรามีพี่สาวต่างพ่ออีก2 คน คนโตชอบกินเหล้าเมาเเล้วชอบมีปัญหาชีวิตโทรมาเล่าให้เราฟังตลอด ยืมเงินครั้งนึงตอนนั้นเราเหลือติดตัวอยู่700ก็ให้ยืม ปัจจุบัน ไม่กินเหล้าเเล้ว แต่โทรไปไม่เคยรับสายเราเลย
พี่สาวคนกลางเอะอะขอเเค่เงิน เเต่เราไม่เคยเจอหน้ากันเลยสักครั้ง
ส่วนป้าพี่สาวเเม่ เอาเรามาเข้าเรียนที่ต่างจังหวัด เราหาเงินเรียนเอง ทำงานด้วยเรียนด้วย ระหว่างเรียนติดต่อเเกไม่ได้เกือบ3ปี ตอนนั้นเราไม่มีเงินกินข้าวเลยโทรไปขอเเก100 แกไม่เคยให้สักบาทเดียวนอกจากครั้งนี้เเล้วเราไม่เคยขอเงินใครสักบาทเเม้กระทั้งพ่อ ตัวเอง
ตอนนี้เรามีครอบครัวมีลูกชาย1คน มีเเฟนคอยซัพพอร์ตทุกอย่าง นอกจากพ่อเราไม่ต้องเเคร์คนอื่นได้ไหมคะ เราจะบาปไหมคะ ประโยคพวกมันอัดอั้นอยู่ในอกมานานมากๆ เรารู้สึกอยากยกมือท้วมหัวกับสิ่งที่พวกเขากระทำ บอกตรงๆเลย เราไม่อยากเกิด ตอนมองหน้าลูกชายเเล้วนึกถึงตัวเองไม่อยากให้ลูกเจอเเบบนั้น แฟนเข้าใจเลยไม่ให้เราตะบี้ตะบันห่างลูกเพื่อทำงาน ให้เราเลี้ยงเอง ตอนนี้เเหละค่ะที่เรียกว่าเราสุขจริงในช่วงชีวิตหนึ่ง แฟนชอบพูดว่าเราคือครอบครัวอย่าเเคร์ใครให้มากนัก นอกจากพ่อที่เลี้ยงเรามาถึงจะไม่ดีเท่าที่ควร ตอนนี้นอกจากรอลูกเข้าเรียนเพื่อหาเงินซื้อบ้านเอาพ่อมาอยู่ด้วยเราก็ไม่ต้องการอะไรเเล้วค่ะ เราไม่เคยขอเงินเเฟนเพื่อใช้ในเรื่องส่วนตัวเลยสักบาทเว้นเเต่เขาให้ในสิ่งที่ควรซื้อ ถึงจะทะเลอะกันบ้างเเต่เราว่ามันอยู่ในพื้นฐานชีวิตคู่เป็นเรื่องธรรมดา