มุมมองคนที่ส่งน้องเรียนต่อมหาลัย

<>
แก้ไขข้อความเมื่อ

สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
แม่เราเสียตอนเราอายุ 19 อยู่ปี 1
พี่เราจบปีนั้นพอดี
เราไม่ได้ให้พี่ส่งเรียนค่ะ  เรากู้ กยศ. และทำงานช่วงปิดเทอม เก็บเงินมาใช้ตอนเปิดเทอม

แม่มีหน้าที่ส่งเสียลูก
พอลูกโตขึ้น ก็ต้องส่งเสียพ่อแม่ตอนแก่เป็นการตอบแทน
พี่คุณไม่ได้มีหน้าที่ต้องส่งคุณเรียนค่ะ เขามีหน้าที่ส่งเสียแม่ที่แก่ชราทำงานไม่ไหว
เพราะฉะนั้น ถ้าเขาจะไม่ช่วยส่งคุณก็ไม่ใช่ความผิดของเขาเลยค่ะ

คุณจะให้เขาส่งคุณเรียนด้วย แล้วก็ส่งเสียแม่ด้วยเหรอคะ
กลายเขาต้องแบกภาระทั้งหมดเลย
เขาส่งคุณเรียน แล้วเขาจะได้อะไรตอบแทนคะ
คุณจะช่วยส่งเสียเลี้ยงดูเขาตอนเขาแก่หรือเปล่าคะ



เงินกู้ กยศ. เป็นเงินที่จะใช้ซื้ออนาคตของตัวเองด้วยตัวคุณเอง
คุณคิดว่าไม่คุ้มค่าที่คุณจะจ่ายเหรอคะ
อนาคตตัวเอง รับผิดชอบเอง จ่ายเอง เราว่าดีออกนะคะ

ชีวิตเราที่ส่งเสียตัวเองเรียน
จบมาก็ไม่ต้องอยู่ภายใต้การบงการของใคร
และไม่เคยต้องมานั่งคับอกคับใจเพราะต้องเกรงใจใครหน้าไหนทั้งนั้นค่ะ
ความคิดเห็นที่ 12
อย่ามีความคิดเห็นแก่ตัวจนเกินไปครับ คุณควรจะยื่นกู้เองและรับผิดชอบชีวิตตัวคุณเอง ให้พี่ช่วยบ้างนิดๆหน่อยๆ เมือจำเป็น เขาอาจจะพอรับไหว
แต่คิดจะโยนเป็นภาระ พี่ทั้งหมด ผมว่ามันโคตเห็นแก่ตัวเลย แค่คิดก็ผิดแล้ว แต่คนส่วนใหญ่มักจะมักง่าย เอาแต่ตัวเองสบาย แบบนี้

พี่คุณส่งคุณจน คุณจบ คุณก็ทิ้งพี่ชายคุณ อยู่ดี คุณมีชีวิต ของคุณ เขาก็มีชีวิตของเขา คุณมีสิทธิใช้ชีวิต เขาก็มีสิทธิ์ใช้ชีวิต ของเขาเหมือนกัน
เขาอาจจะโชคดีหน่อย คือเรียนในช่วงที่แม่คุณมีกำลังส่ง ถึงตอนนี้ เขาควรจะเอื้อเฟื้อ สนับสนุนน้อง เท่าที่ทำได้ แต่ไม่ใช่แบกน้อง ส่งน้องไปสบาย คนเดียวแล้ว ชีวิตตัวเองลำบากมากเกินไป   

สังคมไทย รังแก พี่ รังแก ลูก ที่ไม่ได้ออกเรือน ต้องตามส่งตามเลี้ยง พี่น้อง ที่แต่งไป มีลูกยั้ยเยี้ย ให้ตามเลี้ยง คนไม่ได้แต่งงานผิด ตรงไหน ต้องมานั่งเลี้ยง พี่ เลี้ยง หลาน ลูกตัวก็ไม่ใช่ เพียงเพราะตัวเองโสด ไม่ได้แต่งงาน พวกโยนภาระเฮงซวยมาให้ ต้องจำใจรับไม่รับ แม่ก็ด่า ค่านิยมที่แย่มาก เบ่งลูกออกมาเอง ก็ควรจะเลี้ยงเอง  ถ้าอยากจะเรียน ก็ควรจะกู้เองเช่นกัน ไม่มีใครเป็นหนี้ ใคร เพียงเพราะเติบโตมาจาก ครอบครัวเดียวกัน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่