ร้องไห้คนเดียว พยายามทำตัวเหมือนไม่มีอะไรแต่ในหัวมันตือคิดอะไรไม่ออก บางครั้งตัวชาไปทั้งตัว เห้นหน้าเขาก้อไม่อยากมอง แต่ต้องพยายามรักษาไว้เพราะคำว่าครอบครัว คิดในใจถ้าเขาไปจะดีกว่าไม่  แต่พอหันไปดูลูกเห้นลูกร้องให้ครั้ง1แล้วไม่อยากให้ลูกร้องให้อีก เรยคิดว่าครั้งนี้จะทำเพื่อครอบครัวซักครั้งให้อภัยเขาไม่พูดถึงเรื่องที่เขาทำอีก ไม่ดูโทรสับเขา เขาบอกให้เชื่อใจ  แต่ๆๆๆให้จิงๆไม่เชื่อหรอก แต่ต้องอดทน ทนให้ถึงที่สุดเพื่อลูก  แต่ถ้าถึงที่สุดแล้วมันไม่ไหวจิงๆแล้ว ก้อต้องปล่อยยอมรับความจิงค่ะ