เราคบกับแฟนคนนี้มา 1ปี ในระหว่างที่คบกันมามันก็มีทั้งเรื่องดีและไม่ดีปะปนไป ช่วงแรกเขาก็ดีกับเราทำนู่นทำนี่ให้เท่าที่แฟนคนนึงจะทำได้ แต่เขาเป็นคนที่อารมณ์ร้อนเวลาเขาหงุดหงิดหรือโมโหบางทีเขาจะชอบตะคอกใส่เราว่าเราแรงๆ ทำให้เราเสียความรู้สึกไปเลย เรารู้สึกว่าเริ่มไม่โอเคแล้วเพราะเวลาอยู่กับเขาเราประหม่า รู้สึกเหมือนตัวเล็กนิดเดียว ไม่มีปากมีเสียงอะไรเลยเหมือนทำอะไรก็ขัดหูขัดตาเขาไปหมด กลายเป็นคนที่ไม่ได้เรื่องในสายตาเขา ทั้งที่เวลาเราอยู่กับคนอื่นเราเป็นคนที่มีความมั่นใจคนอื่นมักบอกเราว่าเราเป็นคนที่พึ่งพาได้ จนเราขอบอกเลิกเขาหลายต่อหลายครั้งแต่เขาก็ไม่ยอมเลิกกับเรา พอถามหาเหตุผลที่ไม่ยอมเลิกเขาจะตอบว่า "ไม่รู้","เฉยๆ"
      และล่าลุดเราและเขาเริ่มห่างเหินกันมาก เราเริ่มที่จะไม่แคร์ไม่สนใจเขา เขาก็ไม่เดือดร้อนใจอะไรเลย เราเลยถามเขาว่า "ยังอยากเป็นแฟนกันอยู่รึป่าว" คำตอบที่ได้คือ "ขอคิดดูก่อน" เราได้ยินคำนี้เรารู้สึกเสียใจมากๆเลย   
คนเป็นแฟนกันมันต้องมีลังเลด้วยหรอ เขาเลยพูดต่อว่า "แล้วอยากได้ยินไรล่ะ เค้ารักเธอ เค้าอยากเป็นแฟนเธอ รักนะจุ๊บๆงี้หรอ" นั่นคือสิ่งที่เขาพูด เรารู้สึกว่าเรากำลังเป็นแฟนกับคนที่เขารักเราหรือว่าไม่ได้รักเราเลย  เราเลยตัดสินใจเลิกกับเขาออกมาอย่างเด็ดขาดเราตัดสินใจถูกต้องแล้วใช่ไหมทั้งที่เราไม่เคยบังคับหรือขออะไรเขาเลย....
         ถามว่ายังอยากเป็นแฟนกันอยู่ไหม เราถามคำถามที่มันยากขนาดนั้นเลยหรอ คนเป็นแฟนกันมันต้องลังเลด้วยหรอ