ออกตัวตัวก่อนว่านี่เป็นกระทู้รีวิวกึ่งป้ายยา
สาเหตุอันเนื่องมาจาก จขกท.ได้เห็นคลิปซีรี่ย์ตอนสั้นๆ
ใน facebook เรื่องหนึ่ง ซึ่งมีความน่าสนใจมาก
จึงได้ไปตามต่อ จนเกิดเหตุการณ์ดูรวดเดียวจบ 10 ep
จึงอยากมาแนะนำให้เพื่อนๆชาวพันทิปได้รู้จัก
(ซึ่งบ้างคนอาจเคยดูไปก่อนจขกท.แล้ว เพราะหนังเรื่องออกฉายตั้งแต่เมื่อปีก่อน )
ร่วมถึงพูดคุย แลกเปลี่ยนความรู้สึกต่างๆ กับคนที่เคยดูแล้วทุกท่าน
ซึ่งนั่นก็คือเรื่อง
Tsuma, Shogakusei ni Naru
หรือในชื่อไทย " เมื่อภรรยาของผมเป็นนักเรียนชั้นประถม "
เรื่องย่อ
นิอิจิมะ เคย์สุเกะ คุณพ่อวัยทำงาน
ที่ใช้ชีวิตไปอย่างไร้จุดหมาย หลังจากที่เขาได้สูญเสียภรรยาไปจากอุบัติเหตุ
จนอยู่มาวันหนึ่งเด็กสาววัย 10 ขวบ มาริกะจัง ได้ปรากฎตัวต่อหน้าเขา
แล้วบอกว่าตนคือภรรยาของเขาที่เสียชีวิต นิอิจิมะ ทาคาเอะ
เรื่องต่อจากนี้จะเป็นยังไง? มาริกะจังที่จริงเป็นใครกันแน่ ?
แล้วเคย์สุเกะจะตัดสินใจกับเรื่องนี้อย่างไร ?
ก็ไปติดตามรับชมกันในซีรี่ย์ ( 10 ตอนจบ )
ความรู้สึกหลังดู ( แบบไม่สปอย )
เป็นความรู้สึกที่แปลกใหม่ เพราะไม่ค่อยเห็นหนังแนวนี้
ในประเทศเราเท่าไหร่เลย (สำหรับญี่ปุ่นคงไม่ได้แปลกอะไร แต่ผมเองก็ไม่ใช่แฟนหนังแนวนี้ด้วยเหมือนกัน)
ตัวเรื่องที่ดำเนินโดยผู้ใหญ่ในร่างเด็ก ทำให้ยิ่งน่าสนใจขึ้นไปอีก
โปรดักชั่น ที่เรียบง่าย แต่แฝงไปด้วยความอบอุ่น ของสิ่งที่เราเรียกว่า
บ้าน
นักแสดงที่เล่นได้ดี เข้าถึงบทบาททุกตัวละคร ทำให้เรายิ่งอินกับเนื้อเรื่องมากยิ่งขึ้น
และสุดท้าย คงขาดที่ชมไปไม่ได้ คือบทที่ทำมาอย่างพิถีพิถัน
ทำให้เรายิ้ม และ น้ำตาไหลพร้อมกันไปได้ในเวลาเดียว
กับความรู้สึกสำหรับการดูซีรี่ย์เรื่องนี้
ซึ่งในส่วนของพล็อตเรื่องอาจจะไม่ได้คาดเดายากนัก
คิดว่า คนที่เป็นแฟนหนังไทป์นี้ ได้ดูคงพอจะคาดการได้
แม้แต่ผมเอง ที่ไม่ค่อยได้ดูแนวนี้มากนัก แต่พอดูได้
มาประมาณครึ่งทาง ก็ยังพอจะเดาทิศทางของหนังออกเลย
แต่!!! จุดสำคัญของหนังกับไม่ใช่ตรงนั้น แต่เป็นที่ความสัมพันธ์ของตัวละคร
และการแสดงของนักแสดงในเรื่อง ที่พาเราด่ำดิ่ง
ไปกับความรู้สึกอันเปี่ยมล้น ของคำว่า
ครอบครัว
ต่ออีกนิดกับเรื่องนักแสดงที่ผมย้ำหนัก ย้ำหนาว่าเล่นดีทุกคน
แต่ก็มีอีกหนึ่งตัวละคร ที่โดดเด่นจะเรียกว่าที่สุดของเรื่องก็ได้
เพราะเป็นตัวหลักที่ดำเนินเรื่อง และยังเป็นหัวใจสำคัญของเรื่องนี้
อย่างคุณภรรยาวัยประถม ชิราอิชิ มาริกะ / นิอิจิมะ ทาคาเอะ
ซึ่งนำแสดงโดย ไมดะ โนโนะ [ ออกเสียงผิดขออภัย ]
นักแสดงวัย 11 ขวบ (ซึ่งถ้านับตอนถ่ายทำ น้องจะอายุ 10 ขวบ เท่ากับตัวละครมาริกะจังพอดี )
สิ่งที่ทำให้ผมชื่นชอบตัวละครตัวนี้เป็นพิเศษ (นอกจากความน่ารักแล้ว ><)
ก็คือฝีมือการแสดง เพราะตัวละครนี้ ไม่ได้เป็นตัวละครที่เล่นง่าย
การแสดงให้คนเชื่อว่าเราเป็นตัวละครนั้นๆจริงๆ แม้แต่ผู้ใหญ่
ก็ยังเป็นเรื่องต้องใช้ประสบการณ์และความสามารถกันพอสมควร
เราจะเห็นดาราเด็กที่แสดงได้ดี ในบทเด็ก หรือเด็กที่มีความคิดแบบผู้ใหญ่
ซึ่งนั่นก็นับว่าเยี่ยมแล้วที่เด็กคนหนึ่งจะทำได้
แต่กับน้องไมดะ เธอไปได้ไกลกว่านั้น เพราะเธอแสดงให้เราเชื่อได้ว่าเธอคือผู้ใหญ่วัย 30-40 จริงๆ และยังเป็นคุณแม่ด้วย
น้ำเสียง ท่าทาง รวมไปจนถึงแววตา มันไม่มีภาพของเด็กวัย 10 ปีอยู่เลย
แต่กลับกัน ตอนที่น้องต้องกลับมารับบทเป็นเด็กผู้หญิงวัย 10 ปี
น้องก็ทำได้สมวัย จนเราลืมตัวตนของคุณแม่ทาคาเอะ ไปช่วยขนาดนึง
เรียกได้ว่าเก่งเกินวัยจริงๆเด็กคนนี้
[ ผมจึงเริ่มติดตามน้องตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป
เพราะด้วยวัยเพียงแค่นี้ ยังทำได้ถึงขนาดนี้
ต่อไปในอนาคต ถ้ายังคงสนใจในด้านการแสดง
ต้องเปล่งประกายได้มากกว่านี้แน่ๆ ฝากน้องไมดะไว้ด้วยนะครับ ]
ภาพน้องไมดะ กับผลงานก่อนหน้านี้
โดยรวมถือว่าเป็นซีรี่ย์ที่ประทับใจในรอบหลายปี
จำไม่ได้แล้วว่าครั้งสุดท้ายที่ดูหนัง/ซี่รี่ย์ แล้วน้ำตาไหล
มันคือเมื่อไหร่
แต่เรื่องนี้คือดูแล้วรู้สึกมาก ในทุกๆด้านจริงๆ
ใครที่ยังไม่ได้ดู ก็ไม่อยากให้พลาด
ส่วนใครที่ดูแล้ว ประทับใจตรงไหน ก็มาพูดคุยกันได้ครับ ^^
[ ถ้าใครต้องการพูดถึงจุดสำคัญในส่วนของเนื้อเรื่อง
รบกวนใส่สปอย์ไว้ด้วยนะครับ เพื่อไม่เป็นการเสียอรรรส
ของคนที่ยังไม่เคยดู 🙏]
เมื่อภรรยากลายเป็นเด็กประถม ความอลวนที่มาพร้อม ความอบอุ่นซาบซึ้งหัวใจ 『 Tsuma, Shogakusei ni Naru 』
สาเหตุอันเนื่องมาจาก จขกท.ได้เห็นคลิปซีรี่ย์ตอนสั้นๆ
ใน facebook เรื่องหนึ่ง ซึ่งมีความน่าสนใจมาก
จึงได้ไปตามต่อ จนเกิดเหตุการณ์ดูรวดเดียวจบ 10 ep
จึงอยากมาแนะนำให้เพื่อนๆชาวพันทิปได้รู้จัก
(ซึ่งบ้างคนอาจเคยดูไปก่อนจขกท.แล้ว เพราะหนังเรื่องออกฉายตั้งแต่เมื่อปีก่อน )
ร่วมถึงพูดคุย แลกเปลี่ยนความรู้สึกต่างๆ กับคนที่เคยดูแล้วทุกท่าน
ซึ่งนั่นก็คือเรื่อง Tsuma, Shogakusei ni Naru
หรือในชื่อไทย " เมื่อภรรยาของผมเป็นนักเรียนชั้นประถม "
เรื่องย่อ
นิอิจิมะ เคย์สุเกะ คุณพ่อวัยทำงาน
ที่ใช้ชีวิตไปอย่างไร้จุดหมาย หลังจากที่เขาได้สูญเสียภรรยาไปจากอุบัติเหตุ
จนอยู่มาวันหนึ่งเด็กสาววัย 10 ขวบ มาริกะจัง ได้ปรากฎตัวต่อหน้าเขา
แล้วบอกว่าตนคือภรรยาของเขาที่เสียชีวิต นิอิจิมะ ทาคาเอะ
เรื่องต่อจากนี้จะเป็นยังไง? มาริกะจังที่จริงเป็นใครกันแน่ ?
แล้วเคย์สุเกะจะตัดสินใจกับเรื่องนี้อย่างไร ?
ก็ไปติดตามรับชมกันในซีรี่ย์ ( 10 ตอนจบ )
ความรู้สึกหลังดู ( แบบไม่สปอย )
เป็นความรู้สึกที่แปลกใหม่ เพราะไม่ค่อยเห็นหนังแนวนี้
ในประเทศเราเท่าไหร่เลย (สำหรับญี่ปุ่นคงไม่ได้แปลกอะไร แต่ผมเองก็ไม่ใช่แฟนหนังแนวนี้ด้วยเหมือนกัน)
ตัวเรื่องที่ดำเนินโดยผู้ใหญ่ในร่างเด็ก ทำให้ยิ่งน่าสนใจขึ้นไปอีก
โปรดักชั่น ที่เรียบง่าย แต่แฝงไปด้วยความอบอุ่น ของสิ่งที่เราเรียกว่าบ้าน
นักแสดงที่เล่นได้ดี เข้าถึงบทบาททุกตัวละคร ทำให้เรายิ่งอินกับเนื้อเรื่องมากยิ่งขึ้น
และสุดท้าย คงขาดที่ชมไปไม่ได้ คือบทที่ทำมาอย่างพิถีพิถัน
ทำให้เรายิ้ม และ น้ำตาไหลพร้อมกันไปได้ในเวลาเดียว
กับความรู้สึกสำหรับการดูซีรี่ย์เรื่องนี้
ซึ่งในส่วนของพล็อตเรื่องอาจจะไม่ได้คาดเดายากนัก
คิดว่า คนที่เป็นแฟนหนังไทป์นี้ ได้ดูคงพอจะคาดการได้
แม้แต่ผมเอง ที่ไม่ค่อยได้ดูแนวนี้มากนัก แต่พอดูได้
มาประมาณครึ่งทาง ก็ยังพอจะเดาทิศทางของหนังออกเลย
แต่!!! จุดสำคัญของหนังกับไม่ใช่ตรงนั้น แต่เป็นที่ความสัมพันธ์ของตัวละคร
และการแสดงของนักแสดงในเรื่อง ที่พาเราด่ำดิ่ง
ไปกับความรู้สึกอันเปี่ยมล้น ของคำว่าครอบครัว
ต่ออีกนิดกับเรื่องนักแสดงที่ผมย้ำหนัก ย้ำหนาว่าเล่นดีทุกคน
แต่ก็มีอีกหนึ่งตัวละคร ที่โดดเด่นจะเรียกว่าที่สุดของเรื่องก็ได้
เพราะเป็นตัวหลักที่ดำเนินเรื่อง และยังเป็นหัวใจสำคัญของเรื่องนี้
อย่างคุณภรรยาวัยประถม ชิราอิชิ มาริกะ / นิอิจิมะ ทาคาเอะ
ซึ่งนำแสดงโดย ไมดะ โนโนะ [ ออกเสียงผิดขออภัย ]
นักแสดงวัย 11 ขวบ (ซึ่งถ้านับตอนถ่ายทำ น้องจะอายุ 10 ขวบ เท่ากับตัวละครมาริกะจังพอดี )
สิ่งที่ทำให้ผมชื่นชอบตัวละครตัวนี้เป็นพิเศษ (นอกจากความน่ารักแล้ว ><)
ก็คือฝีมือการแสดง เพราะตัวละครนี้ ไม่ได้เป็นตัวละครที่เล่นง่าย
การแสดงให้คนเชื่อว่าเราเป็นตัวละครนั้นๆจริงๆ แม้แต่ผู้ใหญ่
ก็ยังเป็นเรื่องต้องใช้ประสบการณ์และความสามารถกันพอสมควร
เราจะเห็นดาราเด็กที่แสดงได้ดี ในบทเด็ก หรือเด็กที่มีความคิดแบบผู้ใหญ่
ซึ่งนั่นก็นับว่าเยี่ยมแล้วที่เด็กคนหนึ่งจะทำได้
แต่กับน้องไมดะ เธอไปได้ไกลกว่านั้น เพราะเธอแสดงให้เราเชื่อได้ว่าเธอคือผู้ใหญ่วัย 30-40 จริงๆ และยังเป็นคุณแม่ด้วย
น้ำเสียง ท่าทาง รวมไปจนถึงแววตา มันไม่มีภาพของเด็กวัย 10 ปีอยู่เลย
แต่กลับกัน ตอนที่น้องต้องกลับมารับบทเป็นเด็กผู้หญิงวัย 10 ปี
น้องก็ทำได้สมวัย จนเราลืมตัวตนของคุณแม่ทาคาเอะ ไปช่วยขนาดนึง
เรียกได้ว่าเก่งเกินวัยจริงๆเด็กคนนี้
[ ผมจึงเริ่มติดตามน้องตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป
เพราะด้วยวัยเพียงแค่นี้ ยังทำได้ถึงขนาดนี้
ต่อไปในอนาคต ถ้ายังคงสนใจในด้านการแสดง
ต้องเปล่งประกายได้มากกว่านี้แน่ๆ ฝากน้องไมดะไว้ด้วยนะครับ ]
ภาพน้องไมดะ กับผลงานก่อนหน้านี้
โดยรวมถือว่าเป็นซีรี่ย์ที่ประทับใจในรอบหลายปี
จำไม่ได้แล้วว่าครั้งสุดท้ายที่ดูหนัง/ซี่รี่ย์ แล้วน้ำตาไหล
มันคือเมื่อไหร่
แต่เรื่องนี้คือดูแล้วรู้สึกมาก ในทุกๆด้านจริงๆ
ใครที่ยังไม่ได้ดู ก็ไม่อยากให้พลาด
ส่วนใครที่ดูแล้ว ประทับใจตรงไหน ก็มาพูดคุยกันได้ครับ ^^
[ ถ้าใครต้องการพูดถึงจุดสำคัญในส่วนของเนื้อเรื่อง
รบกวนใส่สปอย์ไว้ด้วยนะครับ เพื่อไม่เป็นการเสียอรรรส
ของคนที่ยังไม่เคยดู 🙏]