สวัสดีค่ะ  หนูมีแฟนที่คบกันทางไกลประมาณ1-2ปีแล้วค่ะ แฟนคนนี้อายุห่างจากเรา3ปี เรียนอยู่ในกรุงเทพและมีงานทำไปด้วยค่ะ แน่นอนว่ามีเงินเดือนน่าจะประมาณ9000บาทต่อเดือนละมั้งคะถ้าจำไม่ผิด ค่าใช้จ่ายแฟนจะมีค่าห้องพัก ค่ารถไปทำงาน ค่ากินประมาณนี้ค่ะ แล้วเงินเดือนเขาต้องหักค่าที่เขาเบิกไปด้วยค่ะ เหลือใช้น้อยมากๆ  1000-2000 บางครั้งเงินเดือนพึ่งออกแต่เหลือไม่กี่ร้อยก็มีหนูไม่ไม่ค่อยเข้าใจเขาเท่าไหร่เพราะจริงๆหนูก็ยังเรียนอยู่ หนูเริ่มออกค่าใช้จ่ายให้เขาตั้งแต่ปลายปีที่แล้วตอนนั้นยังไม่มากเท่าไหร่ แต่พอเริ่มปีใหม่มาหนูรู้สึกว่าหนูออกให้เขาเยอะมากๆ หลายครั้งที่เขาไม่มีตังกินข้าว หนูเป็นห่วงเขาเพราะเขาไม่กินอะไรทั้งวันเลย ตอนเย็นค่าอาหารหนูจะเป็นคนออกให้เขา แต่ไม่ใช่โอนไปให้เขาเดินไปซื้อเองนะคะ เขาบอกเขาเหนื่อยค่ะ หนูเลยสั่งให้เขาผ่านแอปอะค่ะ แล้วเขาเป็นคนกินเยอะนิดหน่อยอาจจะปกติของผู้ชายทั่วไป ก็เลยสั่งเยอะให้ตลอด มื้อนึงถ้าเป็นอาหารตามสั่งก็เกือบ150เลยนะคะ ถ้าเขาอยากกินฟาสฟู้ดโอ้เอ็มจีหนูก็ต้องสั่งให้อีกแล้วมันแพงมากก แต่หนูก็ตามใจ เหนื่อยใจตลอดเวลาแฟนหิวแต่ไม่ยอมออกไปซื้อเพราะขี้เกียจเดิน ดีหน่อยถ้ากลับบ้านมาแล้วมีไรกิน วันนั้นหนูจะไม่ต้องเสียตังเลยค่ะ บางทีก็สงสัยว่าแฟนโกหกมั้ยว่าบ้านไม่มีไรกินแฟนเคยให้ดูว่าปกติซื้อมาม่าติดไว้ตลอด แต่หนูก็ไม่ได้ถามหรอกค่ะถามไปเขาก็เงียบใส่หรือไม่เขาก็จะพูดให้หนูดูผิดที่ถาม สงกรานต์ที่ผ่านมาเขาก็มาหาหนูค่ะเจอกันปีละครั้ง ค่าใช้จ่ายทั้งหมดหนูออกให้หมดเลย ค่าที่พักค่ากินค่าเที่ยวแหะๆหมดเกือบหมื่นค่ะ มันก็เจ็บใจนะที่เงินเก็บเราหายหมดเลย ตอนนี้เงินเก็บหนูไม่มีเลยค่ะ หนูอยากให้เขาเข้าใจว่าหนูไม่มีงานทำนะไม่ได้เหมือนเขาที่มีงานทำแล้ว แต่พอคิดแบบนี้ก็วนกลับมาคิดว่าก็เขาไม่ค่อยมีเงิน ..สับสนในใจ พอไปเล่าให้เพื่อนฟังมันก็บอกมาว่าเลิกเถอะผู้ชายเกาะกินไม่แมนว่ะ มันก็คิดงั้นนะคะแต่ทิ้งเขาให้ลำบากไม่ลงจริงๆ แต่เราก็ลำบากค่ะ ทำไงดีคะ อยากรู้อะไรถามได้นะคะบางทีเขียนไม่หมด😭