ก่อนอื่นขอเล่าก่อนเลยนะคะว่าเราเป็นคนที่พูดเก่งตลก จะมีคนเข้าหาหรือเข้ามาคุยด้วยตลอดแต่ก็ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกว่ามีเพื่อนสนิทจริงๆสักคนสมัยเรียนก็มีเพื่อนเหมือนกับคนอื่นๆท่ัวไปด้วยความที่เราเป็นคนไม่กินเหล้าไม่เที่ยวก็เลยไม่ค่อยมีเพื่อนที่จะไปไหนด้วยกันสักเท่าไหร่ก็จะมีแค่กลุ่มเพื่อนที่โรงเรียนเท่านั้น ตอนนั้นก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองแปลกอะไรมาก จนพอเรียนจบได้มาทำงานความรู้สึกนั้นก็เปลี่ยนไปเหมือนเราไม่มีเพื่อนที่ปรึกษาได้เลย เราไม่มีเพื่อนคุยแชทเลยด้วยซ้ำมีอะไรส่วนมากก็จะคุยกับแม่คุยกับพี่ชายตลอด แต่พอเวลากลับบ้านช่วงเทศกาลเพื่อนในเฟสบุ๊คแถวบ้านก็จะนัดกันกินเหล้าปาร์ตี้กันตามปาสา แต่ตัดภาพมาที่เรานอกจากครอบครัวพ่อแม่พี่ชายหลานสาวพี่สให้เราก็ไม่มีใครแล้ว ไม่มีเพื่อนเลย รู้สึกเหงาๆแปลกๆอยู่เหมือนกัน บ้างที่แอบคิดอยู่เหมือนกัน ถ้าวันหนึ่งเรามีงานบวช งานแต่ง งานศพ เราคงไม่มีใครมา แล้วก็ไม่รู้จะชวนใคร แต่นี้เราอายุ 25 จะ26 แล้ว แต่ถ้าถามว่าตอนนี้พอมีเพื่อนอยู่บ้างไหมก็อาจจะมีบ้างเพื่อนที่ทำงานที่สนิท แต่ก็คิดๆไว้ถ้าวันหนึ่งเราลาออกจากงานที่นี้เขาก็คงจะไม่ได้สนิทกับเราอีกเหมือนกับเพื่อนสมัยเรียนที่ค่อยไปห่างหายกันไป ทุกวันนี้ก็แค่กดไลค์ให้กันในเฟสบุ๊คบ้าง แต่ส่วนมากเราจะไม่ค่อยรู้อะไรมากด้วยความที่เป็นคนไม่ค่อยจะเล่นเฟสบุ๊คสักเท่าไหร่วันก็ใช้เวลาไปกับการอ่านพันทิป ดูซีรีย์เขี่ยติ๊กต่อก อ่านหนังสือสือ แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าเราอยากจะมีเพื่อนสนิทสักคนเราควรจะเริ่มต้นจากตรงไหนดีคะ