ขอบอกก่อนว่าเราเป็นแค่เด็กมัธยมปลายที่มีเงินไปโรงเรียนทั่วไป เราเก็บเงินมาจากการเหลือกินที่โรงเรียน วันละ10-30บาททำนองนี้ รวมไปถึงเวลามีเทศกาลมีญาติ ญาติก็จะให้เงินเราบ้างทำให้เรามีเงินมาจากทางนี้อยู่หลายพัน แต่โดยมากก็เก็บด้วยตัวเอง ไม่ทีหารายได้พิเศษใดๆเลย
ทุกครั้งที่เก็บได้ครบเป็นก้อน
ราวๆ5,000-10,000ก็จะบอกผู้ปกครองตลอด ผู้ปกครองก็จะเอาเงินไปซื้อทองเก็บไว้ให้ทองขึ้นแล้วขายแค่นั้นเลยค่ะ
การที่เราจะซื้ออะไร ของจุกจิกเล็กน้อยส่วนใหญ่เราจะซื้อเองด้วยเงินเก็บ แต่ก็ซื้อไม่เคยมาก หลักสิบถึงหลักร้อยตลอด ครั้งละนิดละหน่อย
ผปคมักบอกว่าพอใจในนิสัยเก็บเงินของเราเสมอ เขาบอกว่าเราเก็บเงินมาได้ดีมากและดีตลอด เครดิตนับว่าดีในความคิดเขาเลยค่ะ
เรามีเงินเก็บราว10,000กว่าแล้วล่ะค่ะ เคยบอกผปค.เมื่อหลายเดือนก่อนด้วยว่ามีเงินขนาดนี้
จนกระทั่งเราได้ไปเจอฟิกเกอร์การ์ตูนเรื่องนึงที่เราอยากได้มากๆไม่เคยอยากได้ขนาดนี้เลยค่ะ ราคาเกือบ7,000เราเลยพรีออเดอร์ไป จ่ายเงินไปแล้วค่ะ แต่ของยังมาไม่ถึงเขาเลยไม่รู้ คิดว่าจะแอบซื้อและระหว่างนั้นก็จะพยายามเก็บเงินใหม่ให้ได้เท่าเดิมเพื่อกลบเงินที่หายไป แต่พอดีว่ามันช่วงปิดเทอมและกำลังจะเปิด เงินเลยไม่งอกเพิ่มใดๆ
ทำให้เงินเป็นช่องโหว่อยู่นาน
เวลาผู้ปกครองขอยืมเงินอะไรต่างๆเราก็จะบอกว่าไม่มีตามความจริง แต่เขาก็จะแปลกใจว่า เราก็มีอยู่ก้อนนึง ทำไมถึงบอกว่าไม่มี
เขาก็ได้แค่สงสัยและก็ไม่คิดอะไรขนาดนั้น แต่เราก็แพนิคมากแล้วค่ะในจังหวะนั้น555
เราไม่กล้าบอกผปคเลยค่ะว่าเราแอบเงินไปซื้อของ ยิ่งเป็นของที่เขาน่าจะมองว่าไม่มีประโยชน์เขาอาจจะโกรธพอสมควร
ในมุมของเราเรามองว่า มันเป็นเงินเก็บเรา ที่เราเก็บมาเป็นก้อนและไม่เคยซื้อของราคามากขนาดนี้มาก่อน ถ้าเราอยากได้แล้วเราเก็บซื้อเองซักครั้งมันก็คงไม่เป็นอะไรหรือเปล่า หลังจากนี้เราคงไม่ซื้อก้อนใหญ่ขนาดนี้แล้วอ่ะค่ะ พอเงินเก็บมันเยอะเขาก็แค่เอาไปซื้อทอง แล้วทองเองกว่าจะเพิ่มขึ้นแล้วขายเอากำไรมันก็นานมากๆด้วย(จากที่เคยทำมา) ก็เลยได้แต่คิดว่าก็แค่เก็บหรือหาใ หม่เอง
เราไม่รู้จะใช้วิธีไหนหาเงินหรือบอกผปคดี
เราควรจะหาเงินมาให้ได้เท่าเดิมก่อนค่อยบอกความจริง ควรบอกตรงๆว่าเงินไปไหนหรือทำยังไงดีคะ
เรารู้สึกมันติดในใจและรู้สึกผิดที่เราซื้อแล้วไม่เคยปรึกษา รู้สึกผิดที่ใช้เงินไปเยอะขนาดนั้น
สุดท้ายนี้ใช้คำพูดจากอย่างสุภาพและเหมาะสมนะคะ🙏
เราใช้เงินเก็บเยอะมากโดยไม่บอกผู้ปกครอง
ทุกครั้งที่เก็บได้ครบเป็นก้อน
ราวๆ5,000-10,000ก็จะบอกผู้ปกครองตลอด ผู้ปกครองก็จะเอาเงินไปซื้อทองเก็บไว้ให้ทองขึ้นแล้วขายแค่นั้นเลยค่ะ
การที่เราจะซื้ออะไร ของจุกจิกเล็กน้อยส่วนใหญ่เราจะซื้อเองด้วยเงินเก็บ แต่ก็ซื้อไม่เคยมาก หลักสิบถึงหลักร้อยตลอด ครั้งละนิดละหน่อย
ผปคมักบอกว่าพอใจในนิสัยเก็บเงินของเราเสมอ เขาบอกว่าเราเก็บเงินมาได้ดีมากและดีตลอด เครดิตนับว่าดีในความคิดเขาเลยค่ะ
เรามีเงินเก็บราว10,000กว่าแล้วล่ะค่ะ เคยบอกผปค.เมื่อหลายเดือนก่อนด้วยว่ามีเงินขนาดนี้
จนกระทั่งเราได้ไปเจอฟิกเกอร์การ์ตูนเรื่องนึงที่เราอยากได้มากๆไม่เคยอยากได้ขนาดนี้เลยค่ะ ราคาเกือบ7,000เราเลยพรีออเดอร์ไป จ่ายเงินไปแล้วค่ะ แต่ของยังมาไม่ถึงเขาเลยไม่รู้ คิดว่าจะแอบซื้อและระหว่างนั้นก็จะพยายามเก็บเงินใหม่ให้ได้เท่าเดิมเพื่อกลบเงินที่หายไป แต่พอดีว่ามันช่วงปิดเทอมและกำลังจะเปิด เงินเลยไม่งอกเพิ่มใดๆ
ทำให้เงินเป็นช่องโหว่อยู่นาน
เวลาผู้ปกครองขอยืมเงินอะไรต่างๆเราก็จะบอกว่าไม่มีตามความจริง แต่เขาก็จะแปลกใจว่า เราก็มีอยู่ก้อนนึง ทำไมถึงบอกว่าไม่มี
เขาก็ได้แค่สงสัยและก็ไม่คิดอะไรขนาดนั้น แต่เราก็แพนิคมากแล้วค่ะในจังหวะนั้น555
เราไม่กล้าบอกผปคเลยค่ะว่าเราแอบเงินไปซื้อของ ยิ่งเป็นของที่เขาน่าจะมองว่าไม่มีประโยชน์เขาอาจจะโกรธพอสมควร
ในมุมของเราเรามองว่า มันเป็นเงินเก็บเรา ที่เราเก็บมาเป็นก้อนและไม่เคยซื้อของราคามากขนาดนี้มาก่อน ถ้าเราอยากได้แล้วเราเก็บซื้อเองซักครั้งมันก็คงไม่เป็นอะไรหรือเปล่า หลังจากนี้เราคงไม่ซื้อก้อนใหญ่ขนาดนี้แล้วอ่ะค่ะ พอเงินเก็บมันเยอะเขาก็แค่เอาไปซื้อทอง แล้วทองเองกว่าจะเพิ่มขึ้นแล้วขายเอากำไรมันก็นานมากๆด้วย(จากที่เคยทำมา) ก็เลยได้แต่คิดว่าก็แค่เก็บหรือหาใ หม่เอง
เราไม่รู้จะใช้วิธีไหนหาเงินหรือบอกผปคดี
เราควรจะหาเงินมาให้ได้เท่าเดิมก่อนค่อยบอกความจริง ควรบอกตรงๆว่าเงินไปไหนหรือทำยังไงดีคะ
เรารู้สึกมันติดในใจและรู้สึกผิดที่เราซื้อแล้วไม่เคยปรึกษา รู้สึกผิดที่ใช้เงินไปเยอะขนาดนั้น
สุดท้ายนี้ใช้คำพูดจากอย่างสุภาพและเหมาะสมนะคะ🙏