เรากับแฟนคบกันมาเกือบ3ปี  เป็นรักระยะไม่ไกล ห่างกันแค่100กว่าโล แต่ไม่ค่อยว่างเจอกัน กว่าจะเจอกันยากมากเลยค่ะ แฟนเป็นโปรแกรมเมอร์ เราเป็นครู ไลฟ์สไตล์ต่างกันมาก เวลาว่างก็ต่างกันมาก
เค้าทำงานเกือบ24ชม. แทบไม่มีเวลาให้เราเลย แต่เค้าก็คอลมาเวลาว่าง แต่ไม่มีเวลามากพอจะเดินทางมาหา ก็เป็นหน้าที่เราที่ต้องเดินทางไปหาเค้าเอง
บางทีเราก็นอยด์ๆว่าทำไมมีแต่เราที่ต้องพยายามขนาดนั้น ทำไมเราต้องเป็นฝ่ายไป แต่ที่ไปเพราะคิดถึงอีกนั่นแหละ  เวลาจะไปเที่ยวใช้เวลาด้วยกันยิ่งไม่มี พอมีก็มีแค่เราที่ต้องมาแพลน นั่งหาวัน หาที่พัก ต่างๆนาๆ ไปเที่ยวยังต้องพกงานไปนั่งทำ อยากให้เขาโฟกัสแค่เราเวลาไปเที่ยว เราทุกข์ใจมากเลยอ่ะ เราอยากให้เค้าพยายามหาเวลามาให้เราบ้าง คนเรามันจะงานยุ่งมากๆจนไม่มีเวลามาหากันเลยหรอ 

แล้วมีอีกหลายประเด็น
1.เค้าไม่เคยพาไปหาครอบครัวเค้าเลย พอถามก็ไม่เคยได้คำตอบ
2.เค้ากำลังมีแพลนจะเปิดบริษัทเอง แต่มันไกลจากเรามากๆๆๆๆๆ พอคุยกันเรื่องนี้ก็มีปัญหากัน
เราไม่อยากขัดอนาคตเค้า อยากให้มีอนาคตที่ดี แต่เราก็อยากให้เค้าอยู่ใกล้ๆอยากใช้เวลาด้วยกันมากกว่าตอนนี้ 
เค้าดูไม่มีปัญหากับการอยู่ไกลกับเราเลย
มีแต่เราที่มีปัญหา เราไม่ชอบการที่เจอกันยากแบบนี้อ่ะ ขนาดห่างกันแค่นี้ยังไม่รู้จักหาเวลามา ถ้ายิ่งห่างกว่านี้คงไม่ได้เจอกันเลย มันจะไปกันรอดได้จริงๆหรอ 
เค้าก็บอกให้เรารอ ให้เราเข้าใจ แต่เราก็อยากให้เค้าเข้าใจเราบ้างอ่ะ มุมของเราที่อยากให้เค้าอยู่ใกล้ๆบ้าง