คือ เราอยู่ ม2 กำลังจะขึ้น ม3 ช่วงสอบ เราจริงจังมาก เราหวังว่าเราจะได้อยู่ห้อง1กับเขาบ้างก็เลยพยายามเเบบเต็มที่ เราทั้งตั้งใจเรียน พยายาม โน้ต ทุกอย่างที่ครูสอนไว้ในหัวอ่านหนังสือทั้งวันทั้งคืน เเล้วทีนี้ ช่วงที่ผลสอบออก เราไปขอเเลกเกรดเพื่อนห้อง1ดู ละคือเกรดเราค่อนข้างดีกว่าห้อง1หลายคนมาก เราคิดว่าเเบบ เออ ขนาดนี้บะห้อง1ต้องมาละล่ะ เราคิดไปต่างๆนาๆ จนกระทั้งผลห้องเรียนประจำชั้นออกมา เพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกันกับเรา ได้อยู่ห้อง2 ส่วนเราก็ได้อยู่ห้อง2เฟมือนกันทีเเรกก็กะจะดีใจเเล้วอย่างน้อยก็ไม่ได้อยู่ห้องท้ายๆเเหละวะ เเต่พอเราไปดูเกรดเพื่อนคนนั้นเท่านั้นแหละ มันไม่ถึง3ด้วยซํ้า เทียบกับเราที่ ได้3.60กว่าๆส่งงานอะไรครบทุกอย่าง เรารู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมเลยค่ะ เเต่เราพยายามให้กำลังใจตัวเองอยู่ว่าเออไม่ว่าใครๆเขาก็พยายามกันทั้งนั้นแหละ ไม่เเปลกที่เขาจะได้อยู่ห้องต้นเเบบเรา เเต่ พอเราไปเห็นเพื่อนคนนึง เขาได้อยู่ห้อง1ทั้งๆที่เกรดทั้งภาคการเรียนของเขามันไม่เท่าไหร่ด้วยซํ้า รวมถึงของปลายภาคด้วย เรารู้สึกเฟล เเล้วก็ จิตตก มากเลยค่ะ รู้สึกว่าที่พยายามไปมันเสียเปล่า เราไม่น่าคาดหวังอะไรจากโรงเรียนนี้ตั้งเเต่เเรกเลย เรามีความหวังมาตลอดเเต่ก็พังแบบง่ายๆงี้เลยหรอ เรารู้สึกเสียความรู้สึก เสียใจ เสียเวลา มากค่ะ เรารู้สึกไม่มีความหวังกับการเรียนอีกต่อไปแล้วค่ะ
ปวดฟัวกับระบบโรงเรียนมากค่ะ ท้อเหนื่อยไม่อยากพยายามตั้งใจเรียนเเล้ว