สวัสดีค่ะ มีเรื่องมาเล่าปัญหาชีวิตให้เพื่อนๆฟัง ใครมีคำแนะนำ คอมเมนต์ด้านล่างได้เลยนะคะ
 เริ่มต้นเลยนะคะ เราเรียนอยู่มหาลัยมีแฟนอยู่คนนึงซึ่งเค้ามีรอยสักเพราะว่าเค้าไปโตอยู่ต่างประเทศเลยค่อนข้างไม่ได้สนใจเรื่องนี้สักเท่าไหร่ ชอบที่เค้ามีความคิด ทัศนคติที่ดี ให้เกียรติ ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงเลย เค้าเป็นคนเก่งมาก ซึ่งข้อนี้เราเลยรักเค้ามาก จากที่ผ่านๆมาเราเจอแต่ฟีลวัยรุ่นแบบเที่ยวเล่น มาวันนึงเราเปิดใจกับป้าว่ามีแฟนเพราะเราอาศัยอยู่กับป้า เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะป้าให้มีได้ บางวันเราไปเรียนเลิกเรียนแวะไปหาแฟนบ้าง อาทิตย์วันหยุดเค้าไปหาบ้าง ป้าก็เริ่มพูดว่าไม่ต้องไปหาทุกอาทิตย์ก็ได้มั้ง ทั้งที่เเค่อาทิตย์ละครั้ง พอนานไป ตอนนั้นเเฟนเราอยากค้าขาย เปิดร้าน เเฟนเราตั้งใจว่าจะช่วยกันเก็บ กันสร้างแล้วส่งเราเรียนจะได้ไม่ต้องขอพ่อแม่ใช้ เราก็เลยต้องไปช่วยทำร้าน ซื้อของ ขายของ ที่ช่วยคือเค้าตัวคนเดียว ครอบครัวเค้าอยู่ต่างประเทศ ทำให้เรากลับบ้านดึกบ้าง ทำให้ที่บ้านไม่พอใจว่าแบบเราเข้าบ้านดึกนะนั่นนี่ แต่ตอนนั้นเราก็ยังไม่กล้าที่จะพูดว่าไปขายของช่วยแฟน มาวันนึงพี่ชายโทรมาตอนนั้นเราไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ เพราะขายของอยู่ โทรมาประมาณ15สายได้ สายที่16เรารีบรับเลย คำแรกก็ถามว่าเราอยู่ไหน พอเราพูดไปเหมือนเค้าจะไม่เชื่อแล้วคงคิดว่าเราไปหาเเฟน เลยด่าเราแบบแรงมากๆ 
ขาด…ไม่ได้หรอ เกเรใหญ่แล้วนะ ร่.น เราก็ได้แต่พูดว่าขอโทษไม่ได้ยิน อีกอย่างเราออกมาก็ไม่ได้ทำเรื่องไม่ดี เราเลยบอกตามตรงว่าขายของช่วยแฟน เค้าพูดมาว่าปัญญาอ่อน จะไปช่วยทำไม มันไม่ใช่หน้าที่ ความเป็นจริงเป็นแฟนกันก็ต้องช่วย จากนั้นพ่อก็โทรมาด่าอีก เอาเรื่องในอดีตมาพูด เอาคนเก่าๆมาเหมารวมว่าคนนี้ก็ต้องไม่ดีเหมือนคนก่อนๆ ก็คงจะหาได้แค่นี้ ประมาณนี้ หลังจากนั้นเราเลยไม่ได้ไปช่วยงานพ่อเลย เพราะเค้าด่าแรงมาก ซึ่งความจริงเราไม่ได้เป็นแบบนี้ จนมาวันนึงเพื่อนพี่ชายไปเห็นเราเดินกับแฟน แล้วเอาไปเล่าให้พ่อฟัง พ่อด่าเรา ขอให้เราเลิกยุ่ง พ่อพูดว่า จะไปเอาทำไมผู้ชายสักลาย มันกาก พูดสะเราเห็นภาพ ทั้งที่ความจริงเค้าไม่ใช่ผู้ชายแบบนั้น เราเข้าใจที่พ่อห่วงไม่อยากให้ลูกสาวได้คนไม่ดีมา แต่เราพูดกับพ่อว่า พ่อยังไม่ได้คุย ยังไม่ได้รู้จักเค้าเลย พ่อไปว่า ไปตัดสินเค้าได้ไง พ่อไม่ฟังเราเลย  แล้วพูดว่าเราคิดไม่ได้ ไม่ต้องเรียนหรอก แฟนน่ะไม่ต้องมีเลย จนตอนนี้ ทางบ้านจะไม่ส่งเราเรียนแล้ว