ผมคบกับภรรยา มา 7 ปี มีลูก 2 คน เมื่อไม่นานจับได้ว่าแอบคุยกับผู้ชายอื่น ซึ่งเป็นหัวหน้าที่ทำงานมียศมีตำแหน่งโปรไฟลฺดีมากแต่มีลูกมีเมียอยู่แล้ว ผมตามดูพฤติกรรมมาระยะนึงจนแน่ใจและช่วงนั้นผมทะเลาะกันบ่อยมากทั้งที่เป็นเรื่องเล็กๆ แค่หายใจผมก็ผิด เลยตัดสินใจคุยว่าผมรู้ผมแล้ว ภรรยายอมรับเพราะจำนนด้วยหลักฐาน ผมถามว่าเกินเลยไปแค่ไหน เธอบอกว่าแค่คุยกันยังได้มีอะไรเกินเลย ผมขอให้เลิกได้ไหม ภรรยาไม่ยอมเลิกบอกว่าต้องการให้มีผู้ชายคนนั้นในชีวิตเธอ ถ้าผมรับไม่ได้ก็เลิกกับเธอซะ เธอจะขอออกไปอยู่ข้างนอกเอง ผมถามว่าเป็นเพราะผู้ชายคนนั้นใช่ไหม เธอว่าไม่ใช่ ที่เป็นแบบนี้เพราะผม ตลอดเวลา 3 ปี เธอต้องทนมาตลอด ตอนนี้เธอไม่ขอทนแล้ว บอกผมว่า อย่าเห็นแก่ตัวรั้งหรือยื้อเธอไว้ เธอไม่มีความสุขที่จะอยู่ตรงนี้ ผมต้องกลับทบทวนดูว่า 3 ปีที่ผ่านมาผมทำผิดอะไรกับเธอไว้บ้าง ผมไม่เคยนอกใจเธอเลย ไปไหนเอาเธอไปด้วยตลอด แต่ที่จะผิดก็ตรงที่ ผมทำแต่งานหาแต่เงิน เพื่อลูกและภรรยา จนไม่มีเวลาให้ก็ได้ ผมให้แต่เงินเธอจริงๆ แระลูกกับภรรยาอยากได้อะไรผมให้หมดโดยไม่สนด้วยว่าจะแพงหรือถูก ขอแค่บอกผมให้ทันทีทางบ้านเธอไม่เชื่อว่าเธอเป็นแบบนั้น ทุกคนโทษมาที่ผมหมด ว่าผมผิดผมต้องปรับปรุงตัวเอง เลิกระแวงภรรยา จงเชื่อใจ สรุปคนที่ต้องแก้ไขตัวเองคือผมใช่มั้ย จะเลิกปล่อยเธอไปก็ห่วงเธอ ห่วงลูกสับสนไปหมด ผมควรยื้อเธอไว้ หรือ พอแค่นี้