ผช. เพิ่งโสด 3-4 เดือน  หาจีบ สาว
-เริ่มแรกก็ชวนสาวมาร้านใกล้ที่ทำงานของสาวเจ้าก่อน ชวนกินข้าวกลางวัน สาวปฏิเสธกินไปแล้ว  เลยมารอบเย็น เจ้าของร้านก็ทำงานที่เดียวกับสาวเจ้า
เป็นผู้แนะนำ พร้อมให้เบอร์โทร สาวไป  ได้พูดคุยกันบ้างเบื้องต้น สาวเจ้าก็สั่งลาบมากินจานเดียวเป็นอาหารเย็น  ส่วนฝ่ายชายกินเบียไปเป็นลัง มีคนแถวบ้านผช.มาสมทบ ฝ่ายชายขอเลี้ยง
-อีกวัน ผช.ก็มาที่ร้านอีกมานั่งกินและชวนเพื่อนมาอีกคนด้วย และชวนเพื่อนๆ ของฝ่ายหญิงอีก 2 คน มานั่งกิน ผช.ก็ขอจ่ายหมด แล้ว เพื่อนของผช.มาบอกสาวว่าเพื่อนบอกออกตัวแรงว่าจะจีบเหมือนกัน แล้วสาวรู้สึกยังไงมีใจกับพี่ ไหม ไม่อยากพูดออกไปกลัวเสียน้ำใจกัน พี่ก็ชอบมานานแต่ไม่ได้เปิดตัว  ฮอตเกินต้าน ชวนให้ปวดหัว
-วันหยุด ชวนผญ.ไปที่ทุ่งนา ผญ.ก็ไปกับเพื่อนอีกคน หว่านแห ย่างปลากินกัน  ฝ่ายชายอาสาอยากไปส่งผญ.ที่บ้าน  ผญ.ปฏิเสธ เลยขอเลี้ยงข้าวที่ร้านเดิม เพื่อให้ได้ใช้เวลาคุยกันต่อ ชวนไปกิจกรรมอาสาแจกของให้ชาวเขาในวันหยุดสัปดาห์หน้า และเพื่อนของผญ.ก็ไปด้วย  ตอนแรกผญ.ไม่ไป  เห็นเพื่อนไปจึงไปด้วย 
-ผู้ชายโทรมาคุยด้วย  ประมาณว่ากว่าจะรู้จักกันจริงๆ ใช้เวลาเป็นปี  แต่ไม่บังคับไม่เร่งรัด ไม่รู้อนาคตจะไปกันได้ไหม  ไปกันไม่ได้ไม่ใช่ก็เป็นเพื่อนกันได้
คุยไปๆมาๆ ก็บอกขอนอนด้วยบ้านไม่มีแอร์ ขอกอดหน่อย  ผญ.ก็เลยว่าไป อย่ามาทะลึ่ง อย่ารุ่มร่าม
-วันกิจกรรม ผช.รับเพื่อนของผญ. อีก 2คน และมารับผญ. ใส่ชุดโทนสีเดียวกันโดยไม่นัดหมาย ผญ.จึงแซว เรานัดกันรึเปล่าเนี่ย ใส่เสื้อสีโทนเดียวกันเลย  ผช.กระดุมเสื้อหลุด  ผญ.ซื้อเข็มกลัดให้ติดเสื้อแทนกระดุม   ขากลับพาแวะไปที่ท่องเที่ยว แต่เต็มต้องรอว่างรอบถัดไป เพื่อนก็จะกลับไปเอารถ แล้วกลับมา ทำให้ ผช.กับผญ.ได้อยู่กัน 2 คน  ผช.ก็จับมือ กอด จะจูบ พยายามลวนลาม ห้ามไม่ฟังไม่ปล่อย  จนผญ.โมโห ยื่นคำขาด ไม่ต้องมาพูดกันอีกต่อไป ผู้ชายปล่อย และบอกขอโทษ มากอดขอโทษ ให้อภัยเถอะนะ  ขอโอกาส ผญ.ปัด ไม่คุยด้วย     ผช.ส่งข้อความมาขอโทษ ขอโอกาส สาบานจะไม่ทำแบบนั้นอีก จะให้ทำอะไรก็ยอม ให้ไปขอก็ได้ ไม่อยากเสียผญ.ไป 
และไม่รับโทรศัพท์ ไม่มอง ไม่คุยด้วย 1 เดือน
-ต่อมามีเหตุให้ต้องมาเจอกันอีก ที่ร้านเดิม กับเพื่อนๆ  ผช.เค้าก็เลี้ยงเพื่อนเค้าไป  ส่วน ผญ.มีคนอื่นมาเหมาร้านเลี้ยง ก็เริ่มคลายความโกรธเกลียดลง ก็คุยกันบ้าง ผช.ตามง้อ อยากไปส่ง ไปหาแม่  คุยกันไปประมาณ 2 อาทิตย์ เพราะยังวนเวียนในแวดวงเพื่อน การประสานงานร่วมกัน 
-วันหยุด ผช.มีงานบุญใหญ่ของส่วนรวม ขอให้ผญ.ไปเป็นเพื่อน ซื้อของ มาใช้ในงาน พร้อมบ่นเรื่องเงินๆทองๆ ผญ.ก็เลยถามแล้วเคยเจอแบบนี้ไหม ปกติทำยังไง  ก็ไปแวะกินก๊วยเตี๋ยว คนละชาม ผช.พูดว่าผญ.จะเลี้ยงใช่ไหม ผญ.บอกก็ได้นะ ผช.ก็ขอจ่ายค่าอาหาร  และไปแวะซื้อของเพิ่ม ผญ.จะซื้อของก็เลยลงมาซื้อในห้างที่ติดกับร้าน ผช.บอกซื้อของมาฝากด้วยนะ  ผญ.บอกจะเอาอะไรล่ะ  ตอนผญ.กำลังจ่ายตัง  ผช.ก็เดินมาวางของต่อกัน ให้คิดรวม ฝ่ายหญิงก็จ่ายไป 300 กว่าบาท   ของ.ผญ.อ่ะ ซื้อไป50 บาท  และไปตลาด เจอทุเรียน ผญ.ซื้อ 2 ลูก หมดไป 300 กว่าบาท  ผช.ขอทุเรียน 1 ลูก ผญ.ก็ให้ไป  ขากลับ ผช.ขอให้ผญ.ไปในสถานที่สำหรับเตรียมงานบุญ ผญ.ขอตัว ผช.ก็ว่าผญ.เอาเปรียบอ่ะ กลับไปทำอะไร ไม่ได้ทำอะไร มาเป็นเพื่อนหน่อย  ผญ.บอก ฉันขอกลับบ้าน ฉันอยู่คนเดียวของฉันก็สบายดีอยู่แล้วนะ  กลัวผู้หญิงเอาเปรียบ ไปอยู่คนเดียว  ฉันสบายกว่ากับการอยู่คนเดียว เป็นผู้ชายไม่อยากเห็นผู้หญิงสบายกายสบายใจรึไง กลัวคนอื่นสบายกว่า ส่งเสริมไม่ได้  ก็ต่างคนต่างอยู่ 
พอดีเจอเพื่อนก็เลยไปด้วยกันหลายคน แยกย้ายกลับบ้านไม่มีไร
-วันงานบุญ ผญ.ติดงานไม่ได้ไปร่วมงาน  เจ้านายของผญ.ก็ไป  ผช.ก็แชตมาบอกหายเลย ไม่มาเหรอ เหนื่อยทั้งวันเลย อย่ชากได้กำลังใจ ขอกอดหน่อย  ผญ.บอกว่าห้ามนะไม่ต้องมาอะไรทั้งนั้น
-วันหยุด ด้วยความที่ไม่ได้ไปงาน ทั้งที่มีแผนว่าจะไป ผช.ชวนไปเป็นเพื่อน ซื้อของ  ตอนเที่ยงแวะกินอาหาร ผช.บอกเลี้ยงนะ ไม่ได้เอาเป๋าตังมา  ผญ.บอก แล้วจะทะลึ่งออกมาทำไม ฉันก็อยู่ของฉันดีอยู่ละ  ฝ่ายชายก็ขอเลี้ยง  คุยกันเข้าไปเรื่องหน้าที่การงาน ความรับผิดชอบ เงินเดือน ที่ดิน  กินจบหลังจากนั้นก็มีการรุ่มร่าม ลวนลาม กอด จับนั่นนี่ ขอมีไรด้วย  ผญ.ไม่ยอม  ก็ยังไม่มีไรกัน ผช.บอกจะไม่บังคับ จะรอ จนกว่าจะเต็มใจ 
-อีกวัน ผญ.จะไปตลาด  ผช.ก็บอกจะไปซื้อของพอดีไปด้วยกัน   ไม่ต้องขับรถมอเตอร์ไซด์ไปไกลร้อน  ไปถึงตลาด ผช.ไม่ลงรถ บอกซื้อของมากินด้วย  ผญ.ก็ซื้อเงาะ ซื้อน้ำอัดลม ของกินพวกถั่ว  เที่ยงวันผช.ก็พาไปร้านตามสั่ง ให้ผญ.ไปซื้อข้าว ผญ.ก็ถามเอาอะไร และผญ.ออกตังค่าข้าวให้  ขากลับ ก็ให้เงาะ ให้ข้าว น้ำอัดลม ถั่ว ผช.ไป ผช.ก็จับไหล่ จับผม แล้วแยกย้ายกลับไม่มีอะไร 
-ผญ.เริ่มตัดสินใจ จะไม่ไปต่อ ตัดจบ คบเป็นเพื่อน หารครึ่งสบายใจกว่า  หิวไปซื้อกินไม่ต้องมากวนตัวกวนใจ
             สรุป ผู้หญิงเอาเปรียบไหม
              แล้วผญ.คนอื่นเป็นไหม ทำงานหาเงินได้ ผู้ชายอยากเข้ามาดูแลก็ไม่ติดะไร  แต่ก็อยากให้ผู้ชายดูแลบ้าง  ไม่ใช่ต้องจ่ายทุกครั้งทุกมื้อทุกเวลา ทุกอย่าง   แต่เวลาพิเศษอยู่ใกล้กันมันประทับใจกินใจทุกครั้ง 
               แล้วเวลาผช.ให้ผญ. จ่ายเงินให้เลี้ยงผช. แล้วมันรู้สึกตะหงิดๆ ในใจ สั่คลอน  อ่อนไหว ว่าเค้าจะดูแลเราได้จริงไหม มาหลอกเราไหม เค้าหวังผลอะไรจากเรา  ซึ่งน่าจะมาจากประสบการส่วนตัวที่เคยโดนมาเยอะด้วย เข้ามาอยากมีเพศสัมพัน บางคนปฏิเสธไปเค้าก็หายไปเลย บางคนก็ตามแต่ไม่ได้ก็ไม่รอ  แล้วเวลาซื้อกินรายครั้ง ก็บ่นกลัวโดนเอาเปรียบ บางคนได้เพศสัมพันธ์แล้ว แต่ก็นึกเสียดายบ่นผู้หญิงมาหลอกเงิน
               แล้ว ผญ.คนอื่น เป็นไหม ต้องการคนที่ดูแล ปกป้องได้ มีความอบอุ่น ความมั่นคง  ถ้าไม่ใช่แล้ว อยู่คนเดียวเป็นทุกอย่างให้ตัวเองได้หมดแล้ว สบายกาย สบายใจ ไม่ปวดหัว  ไม่ต้องมีใครกวนตัว มีญาติ มีเพื่อนมีมิตรที่จริงใจ ก็พอ   รึผญ.เป็นแบบนี้บางคน และน้อยคนจะเป็น แบบนี้