สวัสดีค่ะเราเป็นเด็กผญม.ปลายปกติค่ะแต่สังคมตอนนี้แค่ถูกมองก็โดนประเมินไปแล้วเราเป็นรอยแผลเป็นที่ขาที่เกิดจากอุบัติเหตุแล้วแมวข่วนค่ะที่หัวเข่าของเราเป็นแผลคีลอยคลุมหัวเข่าไปเลยทั้งสองข้างเราทรมานมากเวลาคนมองมาเวลาคนตัดสินเราเราเป็นคนผิวคล้ำด้วยค่ะเราเคยปรึกษาเพื่อนคนนึงเราถามว่าเราควรทำอย่างไรดีเพื่อนเรสพูดว่า"กูพูดตรงๆนะแค่ขาว"เราจุกไปเลยค่ะเพราะเราทำอะไรไม่ได้มันเป็นสีผิวแต่กำเนิดตอนนี้เรากำลังกังวลและไม่มั่นใจมากๆเราเป็นสิวด้วยค่ะพ่อเราพาไปหมอจนดีขึ้นบ้างแล้วตอนนี้เราทรมานกับแผลเป็นที่มันไม่หายไปนอกจากจะเลเซอร์หรือฉีดสารมันใช้เงินเยอะแล้วเราก็ไม่ได้อยากให้พ่อแม่เราใช้เงินที่เขาหามาด้วยความเหนื่อยหมดไปกับเราเราทรมานจริงๆเราอยากจะเอามีดกรีดรอยแผลออกแล้วรักษาแต่มั้นยากเกินไปเราทรมานกับสายตาคนอื่นที่มองมาเราพยายามที่จะมั่นใจแล้วแม่มันก็วนกลับมาเหมือนเดิมเป็นแบบนี้มา2ปีกว่าๆแล้วค่ะเราทรมานจริงๆ